Bir an aklıma Rüzgar geldi.Onu ulaşabilmemin tek yolu vardı.Yatağın üstündeki çantamı aldım ve karıştırmaya başladım.Minik kağıt elime geçtiğinde onun numarasını rehbere kaydettim ve ‘ Rüzgar ben Eylül.Seninle konuşmam gerekiyor.Bizim evin ordaki parkta buluşalım mı ‘ diye mesaj attım.5 dakika geçmeden Rüzgar bana mesajıyla geri dönüş yapmıştı. ‘ Tamam sen parka gel ben hemen geliyorum.’ Yazıyordu mesajda. Hemen üzerime bir şeyler geçirdim.Yüzüme sürdüğüm kapatıcıyla suratımdaki kırmızı leke bir nebze olsa da kapanmıştı.
Odadan parmak uçlarımla çıktım ve merdivenlerden yavaş yavaş inmeye başladım.Abim ortalarda görünmüyordu ama yine de tedbirli olmamda yarar vardı.Verandaya geldiğimde bir çift yeşil gözle burun buruna gelmiştim.Nefes alış verişim hızlanmıştı.Kendimi geri çektim ve bahçeden çıktım.Rüzgar da arkamdan beni takip ediyordu.Karanlıktan aydınlığa çıktığımızda Rüzgar’a döndüm.Yüzündeki kırmızılıklar,morluklara dönmüştü.Hatta bazıları yeşillenmişti.O an hayatımın en büyük pişmanlığını yaşadım.Hayatımdaki ilk defa biri benim yüzümden dayak yemişti.Benim yüzümden…
Yavaşça ellerimi yüzünde gezdirdim.Ona acıyan gözlerimle ve titreyen sesimle ‘ Bunu sana abimin yaptığını biliyorum.Ben çok özür dilerim.Ona bunu ödeticem.’ Dedim ağlamaklı sesimle.Cebinden çıkardığı kağıda bir şeyler yazdı. ‘Bana acımayı kes !’ yazıyordu kağıtta.Önüme attığı kağıtla ayrıldı yanımdan.
Onun bana hissettiği hisleri ben ona karşı hissetmiyordum.Evet ona üzülüyordum ama bu acıma değildi.Bu sorumluluk duygusuydu.Ona karşı kendimi sorumlu hissediyordum.
******************************************************
Yorumlarınızı ve votelarınızı eksik etmeyiniz lütfenn =)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Eylül (Tamamlandı)
RomantikHer hikaye mutlu sonla bitmez ! Amansız bir hastalık,iki insan,yakıp kavuran bir aşk hikayesi...Biraz dram,biraz romantizm...
