Eylül (Tamamlandı)

Bölüm 12-Sen Sadece Abimsin

Eylül’ün Ağzından

Aşağıdan gelen bağırış sesleriyle gözlerimi açtım.Abim kendi kendine söyleniyordu.Yavaşça yataktan başımı kaldırdım.Baş ağrım hala vardı.En son hatırladığım Rüzgar’ın arabasında olmamdı gerisini hatırlamıyordum.Aşağıya indiğimde abim hizmetçiyle kavga ediyordu.Nedenini bilmiyordum ama suratı kıpkırmızıydı.

Benim indiğimi görünce endişeyle yanıma geldi. ‘ Bana okulda bayıldığını neden haber vermedin Eylül !’ sesi sinirliydi.Onu yumuşatmaya çalışarak ‘Abicim endişelenme diye söylemedim’ dedim.O ise sinirlenerek saydırmaya başladı. ‘Okuldan eve geliyorum.Ve hizmetçimiz hiç tanımadığım bir herifin odanda olduğunu söylüyor.Odana girdim ve herif senin içine düşmüş durumda.Ve senin mazeretin beni endişelendirmemek.Bu herif kim Eylül ?’

Sesi çok sinirliydi.Bana gerçekten kızmıştı ve onu daha da sinirlendirmek istemiyordum.Kekeleyerek ‘Ben özür dilerim sadece seni endişelendirmek istememiştim.’dedim.Abim iyice sinirlenmeye başlamıştı.Onu daha önce böyle görmemiştim.Gözleri yuvalarından çıkarak ‘Sana inanamıyorum Eylül.Sana gerçekten inanmıyorum.Bunu nasıl yaparsın ? Bugün tanıdığın bir herifi resmen evinin adresini verip evine getiriyorsun.Üstelik herifle seni odanda buluyorum.Bunu bana nasıl yaparsın?’

Söylediklerine hem üzülmüş hem de sinirlenmiştim.Ona bağırarak ‘Bak abi ben artık 18 yaşındayım.Kiminle görüşüp görüşmeyeceğime karar veremezsin.Ayrıca sen benim sadece abimsin.Ne kocamsın ne de sevgilim.Bu seni hiç ama hiç….’

Cümlemi tamamlayamadan yüzümde hissettiğim sıcaklıkla afallamıştım.Afallamamın nedeni yediğim tokatın acısı değil,abimin kalbimi yerimden sökmesiydi adeta.En çok güvendiğim kişi bana tokat atmıştı.Hem de bir çocuk yüzünden.Abim olması hayatıma karışmasına izin vermezdi.O benim sadece abimdi.Beni koruyup kollaması doğaldı.Ama bu yaptığı abartıydı.Elinden gelse beni eve hapsedecekti.Beni bu kadar sıkması beni deli ediyordu.

Düşüncelerimden abimin bağırışıyla ayrıldım. ‘Çabuk odana Eylül ! Çabuk !’ dedi ve devam etti. ‘Bundan sonra seni okula ben bırakıcam ve ben getiricem.O herifle görüşmeyeceksin.O adama güvenmiyorum.Duydun mu beni ? Sana sırnaşmanın bedelini de çok ağır ödedi.’ Dedi sinirle.Söyledikleri bir kulağımdan girip bir kulağımdan çıkmıştı.Ancak son söylediği cümle sanki beynime kan pıhtısı attırmıştı.Yakasına yapışarak ‘Rüzgar’a ne yaptın !’ dedim.Bu tepkime hem şaşırmış hem de pis pis gülüyordu.Ellerimi yakasından ittirerek ‘Arkadaşlarımla bir güzel benzettim onu’ dedi sırıtarak.

Beynime kan hücreleri hücum etmiş,suratım yanıyordu.Abimi tanıyamıyordum.Bırak Rüzgar’ı,sağır ve dilsiz bir adamı dövücek biri değildi abim.Onu gerçekten tanıyamıyordum.

En yüksek sesimle ‘ Bana vurduğun tokatı unutabilirdim.Ama ona zarar verdiğin için seni hiç affetmeyeceğim.Seni tanıyamıyorum.Sen benim abim değilsin ! Ben eski abimi istiyorum.Sana gerçekten inanamıyorum.’  Dedim.

Abimin suratıma bakmaya yüzü yoktu.Hızlı adımlarla odama çıktım.Banyoma girdiğimde tokat attığı yerin kızardığını gördüm.Umrumda değildi.Önemli olan Rüzgar’a zarar vermesiydi.Hem de benim yüzümden.

Elimi yüzümü yıkadıktan sonra banyoda odama geçtim. Yere çöktüm hüngür hüngür ağlamaya başladım.Sinirlerim alt üst olmuştu.Kaç yıldır tanıdığım kılıma zarar gelmemesi için kendini feda eden abim bana tokat atmış ve masum birini dövmüştü.O gerçekten kendini kaybetmişti.

******************************************************

Sevgili okuyucularım öncelikle her zamanki gibi yorumlarınızı eksik etmeyiniz.Yorumlarınız çok az !! Eylül ve abisi hakkındaki yorumlarınızı eksik etmeyiniz !! Yeni bölüm 3-4 güne gelir =) Bu arada bu bölüm yorumlarını hiçbir zaman eksik etmeyen Fragolee için ithaf edildi