Bölüm 37-Poyraz

4.4K 157 8
                                    

Bomba bir bölümle daha karşınızdayım.Lütfen şarkıyı açınız.

******************************************************************************************************************************************************************************************************************************

Uyandığımda çok güzel döşenmiş,camı hafif aralık bir odada açtım gözlerimi.Üstümdeki pespembe pikeyi yavaşça kenara koydum.Odada bir dolap,çift kişilik yatak ve makyaj aynası vardı.Hepsi kahverengi tonlarında,klasik döşenmişti.

Üzerime baktığımda bana bol gelen geceliğe baktım,mis gibi lavanta kokuyordu.Islak kıyafetlerim ise ortada gözükmüyordu.Dolabın kapağında asılı olan sabahlığı geçirdim üstüme.Yavaşça açtım kapıyı ve kocaman bir koridorla karşı karşıya geldim.Koridor asma balkon gibiydi bu yüzden hem yavaşça aşağıdaki kocama salonu süzüyor hem de dönen merdivenlerden inmeye çalışıyordum.O an da çarptığım bir şeyden dolayı beynim afallamış,başım dönmüştü.Başımı döndüğünü anlayıp yavaşça belimden tutmuştu ona çarptığım kişi.

‘İyimisin ?’ dedi o pürüzsüz sesiyle.Kafamı kaldırdığımda çok yakışıklı, benim yaşlarımda bir çocukla ve bir çift mavi gözle karşılaştım.Sarı,kahve saçları ve hiç sevmesemde ona çok yakışan sakalı ve bıyıkları vardı.İlk defa bir erkekte bu kadar yakıştığını görmüştüm.Düşüncelerimde sıyrılıp yavaşça ondan ayrıldım.

‘İyiyim’ dedim sessizce.O an da merdivenlerden çıkan beni bu eve getiren o kadınla karşılaştım.Bana gülümseyerek;

‘Daha iyi misin ?’ dedi.

Ben de aynı şekilde ona gülümseyerek ;

‘İyiyim teşekkür ederim.’ Dedim.

O anda karşımdaki çocuk,bana elini uzatarak;

‘Poyraz’ dedi.

‘Eylül’ dedim elini sıkarak.Yanındaki orta yaşlı ama gayet hoş gözüken kadını göstererek;

‘Annem’ dedi.Annesi dediği o hoş kadın da elini uzattı ‘Ela’ dedi gülümseyerek ve ‘İstersen aşağı gel.Biraz kendine gelirsin hem.’ Dedi.Poyraz ise yanımızdan ayrılarak bir üst kata daha çıktı.

Biz de aşağıya indik.Aşağıda upuzun bir masada istemediğim aklıma gelmeyecek kadar yiyecek vardı.Bugünlerde ne kadar iştahsız olsamda karnım gerçekten acıkmıştı.

Ela hanımın hizmetçisi bana yiyecek servisi yaptım ben ise hem Ela Hanım’la konuşuyordum hem de yavaş yavaş yemek yiyordum.

Ela Hanım çekinerek konuşmaya başladı;

‘Kusura bakma belki haddime değil ama gerçekten merakıma yenik düştüm.Bu havada sokağın ortasında ne işin vardı Eylül? Sana orda biri çarpabilirdi.’ Dedi.

O an yaşadıklarım gözümün önüne geldi.Yemek yediğim tabağı kenara koydum.Eğer olanları birine anlatmasaydım içten içe kendimi yiyecekti kafamdaki düşünceler.Daha yeni tanıdığım birine anlatmaya başladım bugün yaşadıklarımı.Yoksa gerçekten kendimi kaybedecektim.

‘Sorun değil.Aşık olduğum biri vardı ve onun da bana deli gibi aşık olduğunu biliyorum.Ama yine de beni terk etti nedensizce ve kız arkadaşının hamile olduğunu öğrendim.’ Dedim gözlerim dolarak.

Kadın hem üzgün hem de soru sorduğu için pişman gözüküyordu.Yanıma geldi ve saçımı okşadı.Sesi titreyerek;

‘Ben özür dilerim,seni üzmek istememiştim.’

Gayet ciddiyetle;

‘Beni üzmediniz,açıkçası birine anlatmam benim için daha iyi oldu.’ Dedim gülümseyerek.

Ondan sonra adeta soru yağmuruna tutuldum.

Hangi okulda okuduğumu,yaşımı,ailemi,çevremi…

Bir arkadaş edinmiştim aslında kendime.Uzun zamandır aradığım,içime dökebileceğim bir arkadaş…

Bu sefer ben onu soru yağmuruna tuttum.

‘Ne işle meşgulsünüz ?’ dedim kekimi ısırırken

‘Tasarımcıyım.’ Dedi gülümseyerek. ‘ Kendime özel bir şirketim var.’ Dedi.

‘Poyrazdan başka çocuğunuz var mı ?’ dedim ve meyve suyumu yudumladım.

Bu soruyu sormaz olaydım dedim kendi kendime.Karşımda iki çift masmavi ve yaşlı göz vardı.Hemen atıldım;

‘Yanlış bir şey söylediysem üzgünüm.’ Dedim mahcup bir tavırla.

‘Yok yanlış bir şey söylemedin Eylülcüm.’ Dedi titreyen sesiyle ve içini çekti anlatmaya başladı. ‘ Poyrazın aslında ikizi vardı,çift yumurta ikizi, bir çocuğum daha olacaktı.Doğumda kaybettim onu.Eşim ben hastaneden çıkmadan gömmüştü onu.Mezarına bile gidemedim.’ Dedi üzgün bir ses tonuyla.

‘Anladım’ dedim kafamı sallayarak ve onu daha çok üzemeyerek başka bir konuya girdim

Uzun bir sohbetin ardından teşekkürlerimi dile getirdim ve telefon numaramı verdim.Ne kadar ısrar etse de artık  gitmem lazımdı.Ela Hanım şoförünü çağırıp nereye gitmek istersem onun götürebileceğini söyledi.Şu anda tek istedim şey en yakın otelde kendimi dinlemekti.Ela Hanım ile vedalaştım ve evden ayrıldım.

Arabaya bindiğimde şoföre bir otel ismi verdim.Gerçekten güvenilir ve temiz bir oteldi.Bir kaç gün kafamı dinlesem iyi olacaktı.

 

************************************************************************************************************

Kafanızın çok karıştığını biliyorum =) Ve bu kitabın sonu ne olacak diye de deli gibi merak ettiğinizi de biliyorum.Ve deli gibi yorumlarınızı bekliyorum.Umarım bölümü beğenmişsinizdir.Ve yeni bölüm için tahminlerinizi yazınız.

Bu arada multimediadaki Ela Hanım ve Poyraz...

Yeni bölüm için sabırsızlıkla ve heyecanla bekleyiniz.

Eylül (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin