Eylül (Tamamlandı)

Bölüm 19-Bana Bunu Yapma Akın !

Telefonumun çalmasıyla birden irkildim.Çantamdan telefonumu çıkardım ve arayan abimdi.Gayet  resmi bir ses tonuyla ‘ Annemle babam akşam yemeği için bekliyorlar seni.Bizimle bir şey konuşacaklarmış.Akşama geç kalma !’ dedi.Ben de gayet resmi ses tonuyla ‘Peki,geç kalmam.’ Dedim.

Akın’a baktığımda yüzü asılmıştı.Üzgün bir ses tonuyla ‘Gitmen mi gerekiyor ? Kalsaydın biraz daha.’dedi.Ben de gülümseyerek ‘ Bir dahakine daha fazla kalırım.Galiba önemli bir mesele yoksa annemle babam abime beni aratmazdı.’ Dedim.Akın arabanın anahtarlarını aldı ve çiftlik evini kitleyip evden çıktık.Arabaya bindik.

Hava baya kararmıştı ve sonunda eve varmıştık.Salonun ışıkları aydınlıktı.Kaç aydır ilk defa ailemle oturup yemek yiyecektim.Ne kadar mükemmel değil mi ?

Zile bastım ve Ayşe Teyze kapıyı açtı.Üzerimdeki kabanı alıp bir kenara koydu.Salona geçtim.Herkes sofrada oturmuş beni bekliyordu.Abimin yanına oturdum.Sessizce tabağıma birşeyler koydum ve yemeğe başladım.Kimse konuşmuyor,herkes sessizce yemeğini yiyordu.Ne yani sadece yemek yemek için mi çağırmışlardı beni ?

Bir süre sonra babam öksürüp sessizliği bozdu ve otoriter bir sesle konuşmaya başladı. ‘ Bakın çocuklar sizinle önemli bir şey konuşmam gerekiyor.Aslında bakarsanız bu konu daha çok Ateş’i ilgilendiriyor.Ancak bu konuyu ikinizlede konuşmak istedim.Arzan Şirketi, Hanzade Şirketi ile birleşme aşamasına giriyor.Bunun nedeni ise şu anda şirketimiz zor bir durumda ve bunu atlatabilmemiz için şirketleri birleştirmemiz gerekiyor.Ancak bu durumu basının bilmemesi gerekiyor ve yapılabilecek tek bir şey kalıyor.Aile şirketi olacağımızı göstereceğiz.’

Babam konuşmasına devam ederken abim babamın sözünü bölmüştü.Sinirle ‘ Baba ne söyleyeceksen söyle! Geveleyip durma !’ dedi.Babam ise aynı konuşma ses tonuyla içten içe sinirlensede bunu belli etmeyerek ‘ Kısacası Hanzadelerin kızı Derin ile Ateş’in evlenmesi gerekiyor.’ Dedi.

O anda beynim durmuştu.Abimin gözlerine bakmamaya çalışıyordum.Onun yerinde ben olsaydım kıyameti koparırdım heralde.

Abim elindeki kristal kadehi bütün gücüyle sıktı,adeta sinirini ondan çıkarırcasına.Kristal kadeh bu güce dayanamadı ve paramparça oldu.Kristal parçalar abimin eline batmış,beyaz masa örtüsü benek benek kan damlası olmuştu.Abim kükreyerek ‘ Siz ne diyorsunuz ? Beni sevmediğim bir kızla mı evlendireceksiniz ! Asla ama asla o kızla evlenmeyeceğim!’ dedi.Babam hiddetlenmişti ‘ Evlenmek zorundasın.Ne olursa olsun o kızla evleneceksin duydun mu beni ?’ dedi.

Abim sonunda patlamış ‘ Benim aşık olduğum bir kız var.Bile bile onu aldatamam baba.Anlıyor musun beni ? Onun gözlerinin içine baka baka kendime acı çektiremem.’ Dedi.

Abim oturduğu sandalyeyi fırlatmıştı.Annemle ben ise put kesilmiştik adeta.Abim salonun kapısını ve dış kapıyı çarpa çarpa çıktı.Onunla ne kadar kırgın olsamda böyle bir durumda ne o beni yalnız bırakırdı,ne de ben onu…

Koşa koşa abimin arkasından gittim.O çoktan garaja inmiş arabasına binmişti.Tam kapıdan çıkıyordu ki arkasından bağırdım ama o durmamış beni duymamazlıktan gelmişti.Beni dinlemeyeceğini anlayınca arabanın önüne attım kendimi.Birden frene bastı ve bağırmaya başladı. ‘ Kızım sen delirdin mi ? Durmasaydım eziyordum seni ! Git başımdan Eylül !’ dedi.

Arabayı tekrar çalıştırmıştı.Hareket etmeden kendimi sürücü koltuğunun yanına attım.O da bunu umursamayı son gaz sürmeye başladı.

Hız ibresi neredeyse fırlayacaktı.O kadar hızlı gidiyorduk ki yol kenarındaki ağaçlar kayboluyordu sanki.

Sonunda bir yerde durdu.Arabanın içinden indi.Onun arkasından bende indim.Yere çökmüş başını ellerinin arasna koymuştu.Çaresiz olduğunda hep böyle yapardı.Yanına gittim ve başını ellerinin arasınden çektim. ‘ Evlenmek zorunda değilsin.’ Dedim çaresizce.O da bana aptal aptal sırıtarak ‘ Babamı bunca senedir tanıyamadın heralde Eylül.Bir şey istiyorsan ona kesinlikle itiraz edemezsin zorla da olsa yaptırır bunu’ dedi sinirlice.Bu konuda haklıydı.Babamı ben de çok iyi tanıyordum.Bir şeyi istiyorsa zorla da olsa yaptırırdı onu.Onu ikna etmeye çalışarak ‘ Derin belki de iyi bir kızdır.Hem bakarsın ilk görüşte aşk olur.’ Dedim.Beni umursamayarak ‘ Saçmalama Eylül ilk görüşte aşk diye bir şey yoktur ! Hem ben başka birine aşığım ona ihanet edemem.’ Dedi.Ona sitem ederek ‘ Hiç haberimiz yok bu kızdan.Hiç söylemiyorsun abicim.’ Dedim. O da bıyık altından ‘ Onun bile haberi yok daha !’ dedi.Duymadığımı sanmıştı ama gayet iyi duymuştum.Büyük ihtimalle karşılıksız bir aşktı.Bu konun üzerinde daha fazla durmayarak arabaya gittim.Ve arabadaki ilk yardım çantasını aldım.Abimin kanayan elini iyice temizledim.Minik cam parçaları kendiliğinden çıkmıştı bile.Elini iyice temizledikten sonra güzelce sardım.Abime baktığımda bir yere odaklanmıştı.Boynuma…

‘Bu kolyeyi Akın aldın dimi sana ?’ dedi sinirle. ‘ Evet’ dedim onu umursamayarak aynı zamanda da elindeki bezi sarmaya çalışıyordum.Abbim hala üstüme geliyordu ‘ Ona aşık olmadığını biliyorum.’ Dedi duygusuzca.Hiç sesimi çıkarmıyordum.O ise ısrarla devam ediyordu. ‘ Onu sevmiyorsun bunu da biliyorum.İçinde bir gram bile sevgi yok.’ Dedi aynı şekilde.Yine sesimi çıkarmamıştım.Hala eliyle ilgilenmeye çalışıyordum.Yine konuşmaya başladı ve son cümlesi sabrımı taşırmıştı artık. ‘ Şu anda nerede olduğunu biliyor musun ? Belkide seni aldatıyordur.’ Dedi pis pis sırıtarak.Sinirlenerek ‘ Sen ne saçmalıyorsun ? Emin ol onun hakkında bir gram bile şüphem yok ! O beni asla aldatmaz.’ Dedim.Abim ise beni sinirlendirmek için aynı şekilde devam ediyordu. ‘ Büyük konuşma !’ dedi ve arabaya doğru ilerledi.Bana dönerek ‘ Gelmeyecekmisin benimle ?’ dedi.Sinirlice gelmeyeceğimi söyledim.O da hiç beklemeden bırakıp gitti beni.

Hızlıca cebimden telefonumu çıkardım ve abimin partide tanıştırdığı kızlardan birini aradım.Aradığım kişi Akın’ın en iyi arkadaşlarından biri Selen’di.Selen ilk çalışta açtı telefonu.Selen’e Akın’a sürpriz yapacağımı anlatarak evin adresini almıştım.Ondan sonra durağı arayı bir taksi istedim.Çok geçmeden bir taksi gelmiş,beni verdiğim adrese götürmek için yola çıkmıştı.

Sonunda evin önüne varmıştık.Deniz kenarında,bir yalıydı.Bekar evi diye tabir ettiği yer adeta bir saraydı.Düşüncelerimden sıyrılıp vakit kaybetmeden zili çalmaya gittim.Zili çaldım,bir süre sonra mini etekli bir kız kapıyı açtı.Hizmetçilerinin bile ayrı bir havası vardı ama Ayşe Teyzemi tek geçerim.Çırpı bacaklarıyla bana doğru yaklaştı kız.Aksanı onun Rus olduğunu belli ediyordu.Derdimi anlatmaya çalıştım. ‘ Akın’la görüşecektim.’ Dedim.Kız hazır cevap biriydi. ‘ Şu an da müsait değiller.’ Dedi. Tam kapıyı kapıtıcaktı ki ‘ Konuşmam gereken önemli bir konu var !’ dedim sinirle.Kız yine o iğrenç aksanıyla ‘ Müsait değiller şu anda’ dedi.

Bu kadar kibarlık yeterdi,bu kıza derdimi anlatamayacaktım.Hızlıca içeri girdim.Rus kız iğrenç aksanıyla bana bağırıyordu.Salona girdiğimde gördüğüm manzarayla şok oldum.Rus kız ise Akın’a ‘Akın Bey müsait olmadığınızı söyledim ama dinletemedim’ diye özür diliyordu.

************************************************************************************************************

 

 Heyecanlı bir bölümle yine karşınızdayım.Evet işler baya karıştı =) Bakalım diğer bölümler ne olacak? Bu arada geçen bölümde sitemlerini dile getiren bysmiler arkadaşımdan özür dileyerek bu bölümü onu ithaf ettim.Kapak tasarım fikri ondan çıktı =) Kapakla da baya uğraştım.Bu güzel arkadaşım yorumlarını ve votelarını eksik etmiyor.Bunun için ona çokkk teşekkür ediyorum.Ve diğer bölümlerde onu da unutmayacağım.Söz veriyorum <3 Yeni bölüm için yorumlarınızı ve votelarınızı eksik etmeyiniz lütfennn =) Heyecanlı bir bölümün daha sonuna geldik.Diğer bölümde görüşmek üzere Eylülseverler <3