Size önerim multimediadaki müzikle okuyun =)
************************************************************************************************************************
Pratisyen doktor,başka bir hastaya bakan profesörüne ‘ Hocam acil özel odaya !’ diye bağırdı.İçeri girmeye çalışsamda pratisyen doktor sokmadı beni içeri.Kapının önünde yığılıp kalmıştım.Adını bilmediğim Akın’ın arkadaşı ise beni yerden kaldırmaya çalışıyordu.Vücudum kendini taşıyamıyordu.
YIĞILMIŞTIM
ACI ÇEKİYORDUM.
O Anda özel oda diye tabir ettikleri yerden bir doktor çıktı ve yanıma geldi.
‘Akın Bey’in yakını mısınız?’
Heyecanla;
‘Evet kız arkadaşıyım.Durumu nasıl ?’
Doktor gülerek ;
‘Ateşini düşürdük durumu şimdilik iyi ama bu gece misafirimiz olucak.O yüzden servise aldık onu. 2. Kat 205 nolu oda.Fazla yormadan ziyaret edebilirsiniz.’
Çok sevinmiştim.Hızlıca Akın’ın arkadaşıyla asansöre bindik.
İkinci kata geldiğimizde asansör durdu ve hızlıca onun bulunduğu odaya girdik.Odalar tek kişilikti bu yüzden rahattı.
Yatakta yatan Akın’a baktım ,kendine gelmişti.Yanına gittim o anda gözlerimden yaşlar sicim gibi akmaya başladı.Arka arkaya tekrar ettiğim o sözcük bu gün ne kadar korktuğumu özetliyordu.
‘ Sana bir şey olsaydı kendimi hiç affetmezdim’
Akın başımı kaldırdı ve göz yaşlarımı sildi.Kırmızı gözlerimin içine baktı
‘Seni çok seviyorum.Hem bak turp gibiyim.’ Dedi yavaş çıkan sesiyle.
Yanındaki boş koltuğa oturdum.Kolunda serum vardı,delik deşik etmişlerdi hemşireler görünmeyen damarını bulmak için.Elini tuttum o ise çoktan gözlerini kapatmıştı.Yanımdaki arkadaşı ;
‘Ben gitsem iyi olacak.Bu arada ben Araz’ dedi ellerini uzatarak.
Ellerini sıktım;
‘Memnun oldum Araz.Her şey için teşekkürler.’
Kapıyı kapatıp odadan çıkmıştı.Cebimin titremesiyle irkildim.Yine hergün ki gibi özel numara arıyordu.Telefonu hırsla açtım.
‘Ne istiyorsun benden ?’ dedim sinirle ve sessizce.Akın ‘ın uyanmaması ve daha rahat konuşabilmek için kapının önüne çıktım.
Sadece bir nefes sesi…
Düzenli ama heyecanlı.
‘Bana bak bir daha beni arama !’ dedim ve telefonu kapattım.
Daha sonra içeri girdim Akın hala mışıl mışıl uyuyordu.Onu rahatsız etmeyerek üzerini yavaşça örttüm.Yatağının yanında duran koltuğa oturdum ve onu izleyerek gözlerimi uykuya teslim ettim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Eylül (Tamamlandı)
RomanceHer hikaye mutlu sonla bitmez ! Amansız bir hastalık,iki insan,yakıp kavuran bir aşk hikayesi...Biraz dram,biraz romantizm...
