Memories Afterall (BoyxBoy)

Chapter 31 - Freya

Freya's P.O.V

Pagtapos kong ipagtapat ang totoo kay Danreb ay in-expect ko na magagalit siya at iiwan ako. But no, he choose to stay, stay by my side. Akala ko mauulit yung dati, na pangungunahan siya ng galit, but here he is, yakap-yakap ako sa bisig niya.

Patuloy parin ako sa pag-iyak dahil sa halong lungkot dahil niloko ko parin siya na hindi pa ako magaling at sa kabilang banda ay masaya dahil inamin ko na sakaniya ang totoo at tinanggap niya iyon without getting mad.

Isa iyon sa mga naging patunay ko na mahal ko parin siya, at ganon rin siya sakin. Sana lang this time, it'll work. Sana sa pagkakataong ito, hindi na masayang ang pagsasakripisyo ko/namin ni Danreb. Almighty God please lead our way.

Ilang minuto pa kami sa ganoong sitwasyon ng pareho na kaming buwitaw sa yakap na iyon. Tumingin siya diretso sa mga mata ko, ganon rin siya at napangiti ako dahil sa sobrang lapit ng mukha namin ay naaamoy ko na ang hinga niya. Ito namang puso ko ay sobrang bilis kung tumibok, 'para malapit lang mukha namin e akala mo naman nag propose sayo'. Bulong ng isip ko.

Dahan-dahan niyang nilapit sakin ang mukha niya, at dahil parang ang bilis naman yata ng pangyayari ay ginamit ko ang palad ko para salubungin ang mukha niya at marahan kong itinulak ang mukha niya palayo sa mukha ko.

Tumawa ako at ganon na rin siya. Naupo nalang siya sa gilid ng kama ko at hinawakan ang kamay ko at hinihimas ito.

--

Dumaan ang ilang araw ay ganon lang ang nangyayari, parati akong binabantayan ni Danreb at hindi niya ako iniiwan kahit sa pag-CR kasama ko siya. Hooopps! Baka iniisip ninyo uh na may nangyari samin, it's a big NO. Why? Kasi ayaw niya pa. Totoong ayaw niya dahil ang sabi niya ay...

--Flashback--

'Ire-respeto kita na parang babae, mamahalin kita na parang isang birhen, iingatan kita tulad ng isang dyamante, sasamahan kita tulad ng suot-suot mong sapatos/tsenelas. Kaya hindi ko ipipilit ang pangsarili kong kagustuhan kung alam kong hindi ka papayag at masasaktan kaya. Kaya wag ka magalala. Dito lang ako.' saad niya at hinalikan ako sa noo.

--End of flashback--

Oh diba? Sabi ko sainyo e. Ha-ha. *smirk*

Minsan binibisita ako ng mga kaibigan ko, namin ni Danreb para magdala ng prutas at kamustahin ako kaya. Kaya hindi ako dinadalaw ng boredom lalo pa't kasama ko ang pinakamakulit at nakakatawang tao sa mundo, walang iba kundi si Danreb. Ha-ha.

Now I realize how much Danreb really care about me, dahil narin sa ginagawa niya na hindi pagiwan at pagaalala ng walang humpay. Kaya thankful parin ako dahil kahit may masama kaming nakaraan ay may naisukli namang mabuti ang lahat ng masasamang iyon. Dahil kasama ko na uli si Danreb.

Sinasamahan niya ako sa undergo ko sa psychology testing para malaman kung okay na ba ako o hindi pa para makalabas na ako ng hospital.

Palagi akong natatawa sa araw-araw na pagsama sakin ni Danreb sa psycho. test ko dahil ang sama ng tingin niya sa Doctor na nagche-check sakin, ang sabi niya daw e iba daw kasi makatingin sakin pag nag che-check, sabi ko naman normal yun dahil chine-check niya nga ako kung okay na ba ako o may signs pa ng hindi pa totally okay ako. Kaya natatawa ako dahil napakaseloso niya, di niya lang pinapahalata. (A/N: Edi ikaw na! Tse.)

Sana hanggang huli, nandyan parin siya. Sana sa pangalawang pagkakataon di niya na ako iwan. Sana mag remain na siya sa tabi ko at di na mag subtract. (A/N: Wow. Mathematician ka pala, Freya? Just wow. Ha-ha) At sana kami na talaga hanggang dulo. SANA.

To be continue...

~~~

A/N: Super ikse dahil nawala yung draft ko sa phone ko na nasira kaya nag type ulit ako. At pansin ko na matagal na nung last ako nag-ud kaya ito, short update. mahaba naman yung next e(siguro?) ha-ha. Basta babawi lang ako. Dapat talaga bukas pa ako mag update, but ginawa ko na today para less hussle, kasiii... Klase na bukas. Wooooah! Payt-ing! Ha-ha. Osya. dating gawi, vote, comment and share this story. At another goodnews... Rank #5 sa
BLStory itong story ko because of your support guys!  I hope you'll continue supporting this story, road to happy ending ba o road to cry babies? Ha-ha. Let's see. Okaaay, see you sa next chapter. Takecare and I love you pipols ;'>

-Nasy.