Inanyayahan kaming lahat ni Senator Akahashi sa loob ng bahay nila. Kahit yung mga bodyguards na nasa labas ay pinilit niyang pumasok at maki-salo sa handaan na hinanda nila.
Ayaw namang pumayag ng mga ito dahil mas uunahin pa'rin nila ang tungkulin, kaya ang nangyari ay kalahati ang papasok sa loob para kumain at ang isa pang kalahati ay magbabantay sa labas and they would take turns.
"Ezekiel, hindi ko gusto ang attitude mo kanina." Narinig kong sabi ni Papa sa kabila ng ingay na nanggagaling sa mga bisita. Napa-pikit nalang ako at lihim na hinilot ang sentido ko.
I am not actually in the mood to argue and socialize right now. Ang laki ng mansion ng mga Kaido and their living room is equivalent on our school junior high hall. Masyadong malaki kaya jam-packed ang tao. Ang init pa kahit na mayroong airconditioner. It makes me sweat till toes.
"Pa, uuwi nalang ako. Pwede niyo naman akong uwian ng pagkain o kaya yung luto nalang ni Mama ang kainin ko." May halong pagka-irita sa tono ng pananalita ko. Para kasi akong babae na nagkaka-mood swings at naiirita ng walang dahilan. Inobserba ako ni Papa at walang pasabing umalis.
Great. Famous talaga ang tatay ko. Huminga nalang ako dahil sa inis at mariing ipinikit ang mga mata ko. Ang bigat ng ulo ko at ang tanging gusto ko nalang ay magpahinga.
Bumalikwas ako sa gulat ng biglang may nag-patong ng kamay sa noo ko but I immediately find it warm and comforting when I realized who's palm it is. "Dos, sinisinat ka" sumimangot ako ng marinig ko ang boses ni Mama though mas inilapit ko ang ulo ko sa palad niya.
"Wala akong sinat ma. Malamig lang ang kamay mo. Uwi na ako." Sabi ko at matapos non ay inilayo ko na ang noo ko sa kanya. Sinuri naman niya ako ng tingin na may halong pag-aalala.
"Uminom ka ng bioflu don. Trangkaso yan." Tumango nalang ako at tumalikod na papaalis. Hindi naman gaano kalayo sa entrance yung pwesto namin kaya onting lakad lang ay nasa labas na ako ng mansion.
Huminga pa ako ng malalim dahil sa ginhawa ng makalayo ako sa napaka-raming tao. Hahakbang na sana ako ng biglang may sumulpot sa harapan kong... dwende?!
"Tangina!" Mura ko at natutop ko kaagad ang bibig ko. Bubugbugin ako ng tatay at nanay ko kung sakaling marinig nila akong nag-mumura ugh! Sino ba itong pandak na'to???
"Ohayouu~~"
"Sir Hiro! Wag po kayo kung san-san pumunta!" Kumunot ang noo ko at sinalubong ng tingin ang light brown na mga mata ni Natsumi.
"What are you doing?" Malamig na tanong ko bago inspeksyunin ang physical appearance niya. Wow. He is surely skinny and really looks loke a girl. Pagkakaguluhan siya sa eskwelahang pag-aaralan niya, panigurado.
"I'm looking for you!!" Masigla niyang sabi at bahagya pang itinaas ang mga braso niya na tila tuwang-tuwa. Sheez. Ang childish niya. And the way he acts, talaga ngang hindi maitatanggi na anak siya ni Senator Kaido. Masyadong friendly eh.
"Stop looking for me. I'm going home." Nakaka-dugo naman ng ilong ito kausap. Kahit na confident ako sa english speaking skills ko, mas komportable ako sa Filipino.
"I want you to accompany and tour me here!" Tumigil ako sa pag-lalakad at hinarap siyang salubong ang kilay ko. Nawala naman ang ngiti niya. "To tell you frankly, we are NOT friends, I am not friendly so don't bother. And for God's sake, I am not your tour guide. There's so many guards out-there. Just choose your fighter."
Tiim bagang kong sabi. Nag-sisimula nanaman akong mainis sa kanya. Wow. May tatlo na akong rason kung bakit ayokong lumabas ng bahay. Crowded place, mainit na panahon at higit sa lahat, siya.
Maglalakad na sana ako ng bigla akong dambahin ni Natsumi. Fuck! What a handful of an ass?! Halos matumba kami mabuti nalang at magaan siya at naibalanse ko ang magkasamang bigat namin. Ano bang iniisip ng lalaki na'to? Nakakatakot naman ang pagiging friendly niya!!
"Sir Hiro! Bumaba po kayo sa likod ni Sir Ezekiel!" Sita ng guard at akmang hihilain siya paalis sa akin when this brat started to flail his legs para hindi siya malapitan nung guard niya. Damnit! Halos sakalin niya na ako kung hindi ko lang siya tinapik. He's insanely crazy!
"Get off Natsumi! Masama ang pakiramdam ko." Pakiusap ko sa kanya. Wala akong pakielam kung hindi niya maintindihan ang pagtatagalog ko.
"No Zeke-san! I only want you to accompany me." Fuck this brat. Pwersahan kong tinanggal ang mga braso niyang naka-lingkis sa leeg ko na parang ahas. Wala akong pakielam kung mabatas ako sa ginawa kong iyon. Ako itong napeperwisyo eh!
"I. Don't. Want. To. Don't you get me? You can act like a brat to anyone else and deceive them with that kind of attitude but not me, Mr. Kaido. Not me." Mariin kong sabi. Nakita kong rumehistrado ang sakit sa mga mata niya pero wala akong pakielam. Ayoko pa naman sa lahat eh nagagalit ako dahil nakakapag-bitaw ako ng masasakit na salita but I have had enough.
My life is peaceful and I don't want it to be ruined by just someone who thinks he can have everything and anyone he wants just because he is part of a high family.
Not atleast me, going to tolerate his bad habit.
"I just want a friend." Mahina ngunit sapat lang na marinig ko ang sinabi niya. Tinitigan ko siya ng walang emosyon.
"Then guess what, I don't," sabi ko sa kanya bago tumalikod at napa-talak ako sa sarili ko.
"Get lost." I mumbled xasperatedly. Nakakapagod siyang asikasuhin. Dinaig ko pa ang may anak at asawang bungangera. Maya-maya pa ay narinig ko nanaman ang bodyguard niyang tinatawag ang pangalan niya.
"Sir Hiro!!!"
Suit himself. Tsk. 'Get along' my ass.
□■□■□■□■□■□■□■□■
Written by: ImPeynZeke-chan is a bit harsh to Natsumi-kun, eh?? Haha. Here's the chapter 3!
Btw, please have your time to read secretaccount08's story Something Like This.
This chapter is all dedicated for you secretaccount08
BINABASA MO ANG
[#Wattys2018] Rebel Love (BoyxBoy)
RomanceSi Ezekiel Azyra Elizar ay isang anak ng isa sa pinaka-magaling na AFP Chief Commander. Bata pala siya ay pangarap na niya ang maging isang sundalo at sundan ang yapak ng kanyang ama. Tahimik lang ang buhay niya noon, walang prinoproblema na kahit n...