○Chapter 49●

937 40 6
                                    

Vladimier's POV

Tuluyan ng umalis ng silid namin si Zeke. We just stare blankly at the door where he left. We can't do anything. We are not even able to stop him from leaving. We are worried but we do not know what we will say to stop him. Dahil kung ako rin naman iyon, magpupumilit akong umalis at iligtas si Marco at kahit sino sa kanila.

"AISH!!" Napagulo na lamang ng buhok si Flame and I saw how worried Ash is. Ni hindi ko na magawang mag-react dahil nagiisip ako kung anong sunod naming gagawin. Ayoko na'rin namang dagdagan pa ang tensyon at stress na nararamdaman namin dahil all throughout this week. Wala kaming ibang naramdaman kung hindi lungkot at stress. Pakiramdam ko nga ay namayat ako. But it doesn't really concern me that much. Kaya ko namang bawiin ang weight ko. Ang hindi ko mababawi, ay kung mawawala si Marco sa amin idagdag pa na ngayon ay nasa panganib.

"Anong gagawin natin ngayon?" Tanong ni Ash as he bit his nails na isa na sa mannerism niya.

"Ano pa nga ba? Edi maghintay. At kung magdadaan ang thirty minutes ng wala tayong narerecieve from Zeke, we'll call a police." We just stared from one another and as if a telepathy, pare-parehas at sabay kaming napabuntong hininga ng malalim na akala mo inangkat pa namin iyon sa pinaka-kasulok-sulokan ng mga sisyema namin. Kay Marco ko itinuon ang tingin ko habang nagkanya-kanya naman si Flame at Ash ng pagkakaabalahan para naman malibang ang sarili.

Tumayo ako at lumapit kay Marco as I held his cold and lifeless hand. Muli akong humugot ng malalim na hangin at ibinuga ito as I sat beside him. Just silently staring at his face that has this tube supporting him and keeping him alive.

"When will you wake up?" Pagtatanong ko rito even if I know na hindi siya sasagot. Hinawi ko ang humahaba niyang buhok na bumabaling sa kanyang namamayat na mukha. Ang dating malaman nitong pisngi ay humpak na. Ang kamay nitong hawak ko ay mas lalong namayat at aabutin ng buwan para bumalik ulit ang pangangatawan niya sa dati.

"Is this your way of making me suffer? Because you're doing well, and I'm not." Naipikit ko na lamang ang puyat at lubog kong mata ng maramdaman ko nanaman ang mga luhang namumuo. Pero hindi sumapat ang pagpikit upang pigilan ito dahil parang sirang dam, naguunahang tumulo ang tubig sa pisngi kong magaspang at nanunuyo.

"Masisira ba ulit tayo?" Ani ko na bigla na lamang sumagi sa isipan ko. Ni hindi ko nga alam kung bakit iyon ang nasabi ko. But when I realized and it sinks on me. Parang may libo-linong patalim ang sumaksak sa dibdib ko. Ayoko na ulit na masira ulit kami.

"Vlad ano bang sinasabi mo?" Narinig kong singhal ni Ash sa akin. His kips are wavering as his eyes were trying to be tough and scary. I know I look so vulnerable right now with my eyebrows furrowed and tears on the brink of falling. Humigpit ang hawak ko sa kamay ni Marco. Dumadagdag sa ingay at sa tensyon ang nanggagaling na tunog sa heartbeat machine.

"H-hindi kasi naisip ko lang naman na--"

"Quit it, Vladimier. Hindi ito ang oras para panghinaan tayo ng loob!! Ano ka ba naman!!!!" I just closed my eyes so hard and plop my heads down. Sumasakit ang ulo ko.

"Kalahating oras na ang lumipas...." usal ni Flame na talagang naka-bantay sa oras. Di ko rin naman siya masisisi dahil matalik na kaibigan niya si Zeke at sobra ang pag-aalala nito.

"Ako na ang pupunta sa mga pulis at kila Tito Kiel. I wil be assisting them. I know and we know that I can help them big time because of my status. I can also deploy my subordinates." I narrowed my eyes in them as I say those at tumango sila na naintindihan kaagad ang nais kong iparating.

"Mag-iingat kayo. Please bring them back alive." Seryosong sabi ni Flame at sumangayon ako doto. Hinalikan ko ang noo ni Marco at binulungan ito na babalik rin ako kaagad. Pinunasan ko na ang mga natuyong luha sa pisngi ko at umalis na ng hospital. Habang nasa taxi ay tinawagan ko ang mga skilled mafioso na ipinagmamalaki ng organisasyon namin at kasalukuyang nandito sa Pilipinas dahil sa kani-kanilang mga personal business.

[#Wattys2018] Rebel Love (BoyxBoy)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon