○Chapter 32●

1.4K 64 15
                                    

After visiting Jai's grave together with Natsumi. Everything feels so light. Yung pakiramdam na sa hinaba-haba ng pag-lalakad ko at narating ko na'rin ang destinasyon ko. At iyon ang tuluyang pagiging malaya. The type of freedim na matagal ko ng hinahanap simula ng mawala si Jaira ng dahil sa akin. I learn to be free and finally forgive myself. May kakaunting pagsisisi pa'rin naman, hindi naman mawawala kaagad iyon, sa kadahilanang hindi ko man lang nagawang iligtas si Jai noob but nontheless, I am happy.

Everything do really happens in a reason.

"Zeke.... are you okay?" Nabalik ako sa wisyi ng maramdaman ko ang malambot na palad sa pisngi ko. Iginaya ni Natsumi ang ulo ko para maiharap sa kanyang magagandang mukha. Natagpuan ko nalang ang sarili kong nakatingin sa kanyang mga mata.

The eyes that I fell in love and I will over and iver again. Natapos man ang paglalakbay ko sa nakaraan ay meron ulit sa kasalukuyan hanggang sa kinabukasan and I am glad that I am not alone in my journey. Kasama ko si Natsumi at siyempre, ang mga kaibigan ko.

"Of course, I am fine. Why did you think I'm not?" Natatawa kong tanong and brush some of his fringe that is on his eyes.

"Baka kasi naiisip mo pa yung pag-punta natin kay Jaira noon. I didn't force you naman kasi eh." Bakas ang pag-aalala sa mukha niya at sa tono ng pananalita kaya't natawa na lamang ako. I just told him that I'm more than fine and in fact I am happy that we visited Jai's grave. Kalaunan naman ay napangiti na siya and told that he's so proud of me na nagdala ng sobra-sobrang kagalakan sa puso ko.

Simula na ng founation day namin at kasalukuyan kaming nandito sa classroom nila Natsumi. Dito namin naisipang magbabarkada na tumambay dahil na'rin sa request ni Marco. Pumayag na kasi nag loko na maging candidate at representative for Mr. and Ms. Zircon ng kanilang strand. Maya-maya pa ay tumayo na si Natsumi kaya mabilis kong hinatak ang kamay niya.

"Saan ka naman pupunta?" Bahagyang matalim ang pagkakasabi ko at hindi ko rin mapigilan ang pagtalim ng titig ko. Tinugnan ko siya mulo ulo hanggang paa at naramdaman ko ang panginginig niya gayong hawak ko ang kamay niya. Naka-suot siya ng Japanese butler style na suit or outfit or whatever that is! Gusto ko siyang itago sa aparador dahil he looks 100x cuter and sexier. Hapit na hapit ang blazer at polo shirt niya sa kanya na naging dahilan para pagtinginan siya mapa-babae o lalaki.

Napili kasi ng strand nila na maging isang cafeteria nalang. Cliche man pero mabenta kasi dahil na'rin sa japanese style siya. He looked at me ng may pagsusumamo. Ilang beses na kasi namin iting napag-usapan. Ilang beses ko na siyang kinunbinsi na wag nalang para may time kaming magkasama. Foundation day ito! Maraming booth at nag-arkila rin ng carnival rides ang school. Tsaka unang beses namin itong foundation day tapos maistock lang siya sa bwidet na classroom na'to para mag-silbi?!

"Napag-usapan na natin to diba?" Para naman akong bata na naagawan ng candy dahil hindi ko napigilan ang sarili ko na mapanguso. Narinig kong parang may nabulunan kaya't masamang tingin ang pinukol ko sa tao na'yon at nakita kong naghahagikhikan si Vladimier at Flame. Hindi ko naman napigilan ang sarili ko kaya mabilis kong kinuha yung walang laman na baso sa harapan ko at inambangan sila. Mabilis naman silang natigil pero hindi pa'rin matago ang pang-iinis sa pagmumukha nila. Mga bwiset!

"I have to do this... baby" I just sighed and squeezed his hand as an assurance and a sign na suko na'ko. Maya-maya ay yumuko ito at hinalikan ang sentido ko. Nagpaalam rin siya sa dalawa at umalis na. Wala si Marco at Ash. Si Ash kasi ang nagsilbing personal assistant ni Marco.

"Natsumi looks fragile but he's tough, isn't he?" Komento ni Vlad na noong tignan ko ay hawak ang telepono at busying-busy sa kanyang ginagawa. Napasandal na lamang ako sa sofa na kinauupuan namin at sumang-ayon.

[#Wattys2018] Rebel Love (BoyxBoy)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon