Adopted by One Direction

Part 1

POV SKY:

Ik neem mijn gsm en laat me op bed vallen. Ik zucht. Ik open Instagram en scrol even door. Om de tien seconden is er wel een foto van die gay band. Emma kan er ook al niet over ophouden. Emma is mijn beste vriendin, waarmee ik samen een kamer deel in het weeshuis. Weeshuis? Ja, weeshuis. Mijn ouders hebben me weggegeven toen ik net geboren was. Ik heb blijkbaar ook een tweelingbroer. Ik mag van de begeleiders niet weten wie mijn ouders zijn, om de één of andere reden. Emma's en mijn kamer is letterlijk in twee gedeeld. Aan haar kant van de kamer hangen allemaal foto's van die 5 idioten. Letterlijk geen enkele centimeter hangt er geen foto of poster van hun. Aan mijn kant hangen er 3 of 4 posters van Shawn Mendes. Ik zucht en leg mijn gsm weer weg. Ik neem een jogging, een rood shirt en warme sokken uit mijn kleerkast. Ik loop ermee naar het badkamertje. Ik trek ze aan en kam mijn haren, die ik in een messy-bun doe. Ugh. Een messy-bun hoor moeiteloos te zijn, waarom moet ik het dan 47 keer doen? Ik doe de make-up van mijn gezicht en neem mijn bril. Ik zet hem op mijn neus en kijk in de spiegel. Waarom zou iemand me ooit willen adopteren? Ik ben een tiener. Ik heb een onopgeruimde kamer en besteed meest van mijn tijd online. Ik ga laat naar bed en ben moe van school. Ik ben geen tomboy, maar ook geen meisje meisje. En ja, ik lig in de knoop met mezelf. Dus nee, ik zou het niet snappen als iemand mij zou willen adopteren. Ik zucht en wandel het badkamertje uit. Ik ga aan mijn bureau zitten. "ALLE MEIDEN NU NAAR BENEDEN KOMEN! ER ZIJN MENSEN DIE IEMAND WILLEN ADOPTEREN!" Hoor ik mevrouw Jones roepen. Ik zucht. "Kom Sky, misschien is het deze keer anders." Zegt Emma. "Em, niemand wil mij in huis." Zeg ik. "Oh kom op!" "Plus, i look like shit." Zeg ik. Ze haalt haar schouders op. "Zo zie je er altijd uit." Zegt ze. Ze neemt mijn pols en trekt me mee naar de hal. "Zo ga ik me echt beter voelen. Dank je Em." Zeg ik sarcastisch. We lopen de trap af. We gaan de cafetaria binnen en zien alle meiden op een rij naast elkaar staan. Mijn en Emma's ogen worden groot. Daar. Staat. One. Fucking. Direction. Komen ZIJ iemand adopteren? Ik weet niet wat ik moet denken, maar ik weet wel dat ik NIET door HUN wil geadopteerd worden. "Sky! Je bent weer eens te laat! En waarom heb je je uniform niet aan? Je weet dat je die moet aan doen als er iemand is om te adopteren!" Zegt mevrouw Jones streng. Ik draai met mijn ogen en ga in de rij staan. Iedereen heeft haar uniform aan, behalve ik. Iedereen kijkt me raar aan. Ze kijken weer voor hun, naar de jongens. Laura, die helemaal de andere kant staat, steekt haar tong uit. Ik lach en doe hetzelfde. Ik kijk weer voor me en zie drie van de jongens naar me kijken. Ik trek een wenkbrauw op. Ze kijken weer naar de andere meisjes, behalve 1. Die blijft me maar aan staren. "Jullie kennen de regels, de jongens stellen eisen, als je daaraan voldoet, blijf je. Zo niet, verlaat je de aula." Zegt mevrouw Jones. Ik zucht en steek mijn handen in mijn broekzakken. De blonde neemt een lijstje uit zijn zak. "1. Je moet ouder zijn dan 14. 2. Je moet wat van muziek houden. 3. Je moet wat sportief aangelegd zijn." Al drie eisen en ik sta hier nog. We staan hier nog maar met de helft, Emma en Laura zijn al weg. De vierde en vijfde eis word gesteld en we zijn hier nog maar met EEN KWART van eerst. "6. Je moet een beetje houden van voetbal." Zegt hij. Ik wandel richting de deur, net als 7 anderen. "Sky! Niet liegen!" Ik kreun geïrriteerd. Ik draai me om en ga terug op mijn plaats staan. Dan zie ik, dat alleen ik en Sam er nog staan. "Ik hoop maar dat ik zometeen weg mag." Mompel ik.

"Je kan een instrument bespelen of een beetje zingen." Fuck. Ik zag even hoop in Sams ogen. Die is net verdwenen. Ik zie een traan over haar wang lopen. Ik neem haar in een stevige knuffel. "Je word heus wel geadopteerd. Ben ik zeker van." Fluister ik. Ze knikt en laat me los. Ze wandelt de cafetaria uit. Ik kijk de jongens één voor één aan. "Ik neem aan dat je ons kent?" Vraagt de eerste. 'Jullie zijn die gay band, niet?' Wat heb ik zin om dat te vragen. "Nee. Ik weet dat jullie een band zijn, maar jullie namen ken ik niet." Zeg ik terwijl ik mijn armen over mijn borst kruis. "Wel, ik ben Zayn Malik." Zegt hij weer. Ik mag hem nu al niet. Zijn haar staat in een perfecte kuif en zijn glimlach is Celebretie-wit. Ik mag hem niet.

De volgende is de enige blonde, ookal denk ik dat hij bruin haar heeft geverfd. "Ik ben Niall Horan." Zegt hij glimlachend. Zijn haar is warrig en hij heeft een beugel. "Ik ben Harry Styles." Zegt de jongen met bruin krullend haar. "Mijn naam is Louis Tomlinson." Zegt de voorlaatste. "Ik ben Liam Payne." Zegt de laatste. Ik zucht. "Ik ben Sky." Zeg ik. "Wat is je achternaam?" Vraagt Niall. "Geen idee. Mijn ouders hebben me weggegeven toen ik net geboren was. Ze wouden nog maar één kind en geen twee, dus hebben ze mij weggedaan." Zeg ik. "Twee?" Vraagt Liam. Ik knik. "Mijn tweelingbroer." Zeg ik. De jongens knikken. "Vertel eens wat over jezelf." Zegt Niall. "Uhm.. Ik voetbal, ik speel gitaar. Ik eet graag ... en veel, ik luister graag muziek, en ik dans een beetje." Zeg ik. Ze knikken. "Oké.. Ik denk dat we je adopteren dan." Zegt Louis met een glimlach.

"Sky, ga jij maar je rugzak maken, dan doen wij wel wat papierwerk." Zegt mevrouw Jones. Ik knik en loop de trap op. Ik open mijn kamerdeur, waar Emma op haar bed zit. "En en en?!" Roept ze enthousiast. "Ik ben geadopteerd." Zeg ik ongelovig. "Wat? Je bent geadopteerd door One Direction? OMG dat is zo Cool!!!" Roept ze blij. Ik glimlach klein. "Ben je niet blij dat je bent geadopteerd?" Vraagt ze me. "Jawel, maar... Dan zie ik je niet meer." Zeg ik. Ik krijg tranen in mijn ogen. "Ik ga je missen Em." Piep ik. Ze staat recht en vliegt me om de nek. Ik neem haar stevig vast, niet willend om nog los te laten. Er word op de deur geklopt. We laten elkaar niet los, ze kunnen de pot op. Weer word er op de deur geklopt. Ik zucht. Ik hoor de deur open gaan. "Sky?" Ik laat Emma voorzichtig los en draai me om.

Niall staat in de deuropening. "Ik kwam je helpen met inpakken." Zegt hij. Ik kijk met een grijns naar Emma. Ze staat met grote ogen en open mond naar hem te kijken. "Niall, dit is Emma. Mijn beste vriendin." Hij glimlacht naar haar en ze knijpt hard in mijn hand. "Ze is fan." Zeg ik tegen Niall. Hij knikt. Ik neem mijn rugzak van onder mijn bed vandaan en open hem. Ik leg hem op mijn bed en loop naar de kleerkast. Ik open hem en gooi al mijn ondergoed in de koffer. Mijn broeken en shirts volgen. Ik heb geen zin om ze op te plooien. Ook sweaters en sokken gooi ik er in. Het is niet veel, maar wat ik heb, heb ik zelf gekocht. Ik ga naar de badkamer. Ik neem mijn tandenborstel en tandpasta, mijn mascara en het beetje make-up dat ik heb. Ik ga naar mijn bureau en neem een map. Daar steek ik al mijn tekeningen in. Ja ik teken, maar ik ben niet zo goed. "Kan ik ergens mee helpen?" Vraagt Niall. "Nee, toch bedankt." Zeg ik. Ik trek snel mijn All stars aan. Ook gooi ik alle All Stars die ik heb (en dat zijn er veel, ik heb bijna alle kleuren) in de rugzak. Als laatste trek ik de posters van mijn muur af. Ik rol ze op en doe ze ook in mijn rugzak. Als alles in mijn rugzak zit, sluit ik hem en gooi ik hem over mijn rug. "By Em." Zeg ik, op het punt van huilen. "Bye." Zegt ze zachtjes. "Je komt sowieso eens bij ons slapen." Beloof ik haar. Ze glimlacht klein. "Bye." Zeg ik. Niall en ik lopen de kamer uit.

"Euhm... Moet ik je nu pap ofzo gaan noemen? Want ik ben letterlijk even oud als jullie." Lach ik. "Nee, je mag ons gewoon bij naam of bijnaam noemen hoor." Lacht hij. Ik knik. We komen beneden, maar we zien dat de jongens nog steeds in mevrouw Jones' kantoor zijn. "Euhm... Waar is het toilet?" Vraagt hij me. "Daar." Zeg ik, terwijl ik de gang aanwijs. Hij knikt en loopt er naar toe. Ik ga op een stoel zitten. "Hey Skyler." Ik zucht. "Mijn naam is niet Skyler, Ashley." Zeg ik geïrriteerd. Ze komt naast me zitten. "Dus je bent geadopteerd door One Direction?" Vraagt ze bitchy. Ik zucht. "Ja." Zeg ik. "En over hoeveel van de eisen heb je gelogen?" Vraagt ze me. "Geen." Zeg ik eerlijk. Ze trekt een wenkbrauw op. "Dus je was compleet eerlijk?" Vraagt ze me. Ik knik als antwoord. "Als je dan rijk en beroemd bent vanwege je papies, denk je dan ook eens aan de arme kinderen in het weeshuis?" Vraagt ze met een pruillipje. Ik zie dat de jongens uit het kantoor komen. "Bye Ashley." Zeg ik met een glimlach.

Geadopteerd zijn heeft toch 1 voordeel. GEEN ASHLEY MEER!! WHOOP WHOOP! "Hey! Waarom ben jij ineens zo happy?" Vraagt Louis lachend. "Ik hoef Ashley niet meer te zien." Fluister ik. Hij grijnst. "Is dat zo een bitch?" Vraagt hij. "Niet vloeken." Zegt Liam. Ik grijns. Ik knik naar Louis en zie dan Niall naar ons wandelen. "Oh ja, Sky. Je krijgt ook nog een nieuwe achternaam, maar we hebben nog niet besloten welke." Zegt Harry. Ik frons. "Huh?" "Wel, 1. Je hebt geen achternaam. 2. Je bent nu door ons geadopteerd, dan krijg je de achternaam van één van ons." Zegt Louis. Ik knik. "Kom, we gaan naar je nieuwe thuis." Zegt Louis. Ik glimlach klein terwijl hij zijn arm over mijn schouder gooit.

A/N Hey Hey!
Zo. Dit is dus het eerste deel van 'adopted by One Direction'. Dit is het eerste deel, dus is het wat langer dan de andere delen zullen zijn. De meeste hoofdstukken zullen in Sky's POV zijn, maar soms ook van anderen, zoals Niall, Louis, of Harry ofzo. Ik wil graag weten wat je van het boek vind, dus wees zeker niet bang om een reactie te plaatsten. En vote?
Hope you all have a great day. 💋❤️

-xXx- L