Sky word geadopteerd door de 5 jongens van One Direction. Het leven met 5 popsterren is niet makkelijk, dat weet iedereen. Paparazzi's, roddels en haat, spelen dan ook een grote rol in haar leven. Haar leven zal nooit meer het oude worden, dat is ze...
Al de hele dag zijn we aan het rijden en ik begin me te vervelen. Ik wandel naar mijn koffer en neem er mijn schetsblok en potlood bij. Ik ga weer naar de lounge en ga zitten. Ik denk even na over wie of wat ik zou tekenen. Ik zie Ashton aan de andere kant van de zetel zitten en krijg een idee. Ze hadden me verteld dat ze bezig waren aan een cd, maar nog geen cover hadden, en een idee popte zojuist in mijn hoofd. Ik begin Ashton te tekenen, daarna Calum, dan Michael, en als laatst Luke. "Sky wat teken je?" Vraagt Calum, die naast me zit. Hij probeert op mijn blad te kijken, maar ik scherm het af. Ik glimlach. "Zul je wel zien." Zeg ik geheimzinnig.
Hij grijnst en ik ga verder met de tekening. Ik heb geen idee waarom, maar ik doe Calum soort van bang lijken op de tekening. Vond ik gewoon leuk. En ik twijfel nog welk haarkleur ik Mikey zal geven, maar ga uiteindelijk toch voor paars. Dan ga ik met een rood potlood een kruis erover tekenen. Vind ik wel een leuk ideetje. Daarboven doe ik het 5sos logo. Ik teken, met een licht grijs potlood, nog een beetje de grond. Ik teken nog een paar kleine details en ben dan klaar. "Calum?" Vraag ik. Hij kijkt me vragend aan. Ik toon hem tevreden de tekening. Hij glimlacht direct. "Wat mooi! Dat zou super leuk zijn als cover voor onze cd!" Zegt hij enthousiast. Op dat moment stopt de bus met rijden. Ik neem mijn gsm en iedereen stapt uit. We wandelen naar het stadium.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Niet veel later staan de jongens van The Vamps op het podium voor soundcheck. Louise komt de kleedkamer binnen gewandeld, met een klein meisje op haar heup. Ik loop ernaartoe en groet Lou snel. Mijn aandacht gaat snel naar het meisje. "Wie is dit?" Vraag ik vertederd. "Dit is Lux, mijn dochtertje." Zegt ze glimlachend. Ik glimlach direct. Ik veeg met mijn vinger zachtjes over haar bolle wangetje. "Hoe oud is ze?" Vraag ik. "Ze is bijna 1 jaar." Zegt ze. Ik glimlach breed. "Ik moet de jongens gaan klaarmaken en Lux moet nog eten. Wil jij dat alsjeblieft doen?" Vraagt ze. Ik knik en glimlach. Ze geeft me een zakje aan, die over mijn schouder gooi. Daarna geeft ze me Lux voorzichtig aan. Ik neem haar vast en ondersteun haar hoofdje. Ik ga in de zetel zitten en neem met 1 hand het voorgemaakt melkflesje uit het zakje. Ik leg Lux goed in mijn arm en breng het flesje naar haar lichtroze lipjes. Ik zie Louise nog uit mijn ooghoeken naar me glimlachen.
Ik glimlach naar het kleine bundeltje in mijn armen. Ik hou echt van kinderen! Ze zijn geweldig, en zeker als ze zo klein zijn. "Don't grow up, it's a trap." Fluister ik. Ik heb niet door dat Niall vanuit de deuropening al de hele tijd naar me aan het staren is, totdat hij voor me komt staan. Ik kijk op en glimlach. Hij glimlacht terug en gaat naast me zitten. Hij slaat zijn arm rond mijn middel en laat zijn hoofd op mijn schouder rusten. Samen kijken we in stilte naar het schattige kindje in mijn armen. Ik zie uit mijn ooghoek Louis een foto nemen. En niet veel later gaat mijn gsm af. Ik kijk ernaar en zie dat Louis heeft getweet. Ik kijk er straks wel naar. Als Lux' melk op is, haal ik het flesje van tussen haar lipjes en zet ik het op het tafeltje dat naast de zetel staat. "Mag ik haar effe?" Vraagt Niall. Ik knik en leg haar in zijn armen. Ik glimlach en neem mijn gsm. Ik bekijk Louis' tweet. 'Just marry already.' Staat er, met een foto van Niall en mij erbij. Ik glimlach en toon het aan Ni, maar hij heeft zijn ogen op Lux gericht.
"Ni?" Vraag ik. Zijn aandacht gaat naar het scherm. Hij glimlacht direct. Hij kijkt naar me en ik laat mijn gsm zakken. Hij komt dichterbij me. "Someday." Mompelt hij tegen mijn lippen. Ik glimlach. Hij drukt zijn prachtige, roodroze lippen tegen de mijne. Ik voel hem glimlachen in de kus. Na effe trek ik terug en glimlach ik. Hij glimlacht terug en kijkt weer naar Lux. Louise komt aangerend en ze trekt me, letterlijk, naar de gang. "Sky Marie Tomlinson. Wat de hel was dat?" Vraagt ze. Ik frons klein. "Je was godverdomme aan het kussen met Niall!" Fluisterschreeuwd ze glimlachend. Ik glimlach. "Verklaar dat." Zegt ze. Ik zoek even naar woorden. "Surprise." Zeg ik, terwijl ik met mijn handen jazzhands doe. "Oh My God, jij hebt problemen." Lacht ze. Ik glimlach. "En je bent trouwens super goed met Lux!" Zegt ze. Ik glimlach klein. "In het weeshuis waren er wel een paar kleine kinderen, ik ben zeg maar met kleine kinderen opgegroeid." Zeg ik. Ze glimlacht. "Toen ik je zag heb ik letterlijk mijn kwast laten vallen en ben ik naar je toe gelopen. Ik was helemaal vergeten over Liam." Lacht ze. Ik glimlach. "Ga nu dan maar verder doen." Zeg ik bedenkelijk. Ze knikt.
Ik heb geen idee wat ik binnenin die kleedkamer zou moeten doen, dus ga ik de backstage maar verkennen. Ik open een deur en zie verschillende instrumenten staan. Er staan gitaren, basgitaren, een drumstel, een keyboard, ect. Dan pas valt me op dat er iemand aan het drumstel zit. Ik glimlach klein. De jongen staart alleen maar naar me. "Sorry voor het storen, ik kwam gewoon eens kijken wat hier was." Mompel ik. Ik draai me om en wil weglopen, maar ik word tegengehouden. "Sky?" Ik draai me om en frons klein. "Ja?" Vraag ik.
"Oh My God, Sky, wat ben je groot geworden!" Ik frons nogmaals. "Kennen wij elkaar?" Vraag ik. Hij komt van achter zijn drumstel vandaan en loopt naar me toe. "Ik ben het, Josh." Mijn ogen worden groot. Ik vlieg hem om de nek. Hij houd me stevig vast. "OMG ik heb je zo gemist!" Zeg ik lachend.
"Sky?" Ik laat hem los en kijk naar Liam, die met een open mond naar me staat te staren. "Ben je Niall aan het bedriegen met Josh?!" Roept hij. "Wat? Ben je met Niall?" Vraagt Josh. "Natuurlijk bedrieg ik Niall niet!" Roep ik. Liam fronst en trekt een raar gezicht. "Josh is mijn beste vriend van vroeger, maar toen hij moest verhuizen hebben we contact verloren." Zeg ik tegen Liam. Hij knikt. Ik draai me naar Josh. "Dus. Niall?" Vraagt hij, wiebelend met zijn wenkbrauwen. Ik sla hem speels. "Ja. Problemen mee?" Vraag ik lachend. Hij schud lachend zijn hoofd. "Maar nu moet ik hét gesprek gaan houden met een van mijn beste vrienden." Lacht hij. Omdat ik geen vader had, om mijn vriendjes te vertellen om mij goed te behandelen enzo, deed Josh dat altijd. En met 'altijd' bedoel ik die 2 keer.
We kennen elkaar al sinds de kleuterschool en zijn sindsdien beste vrienden. We waren echt onafscheidelijk. Elke ochtend stond Josh aan het hoekje van het weeshuis te wachten, en dan liepen we samen naar school of gaf hij mij een piggyback ride. Dan komt er een man binnen. "2 Minuten." Zegt hij. Josh knikt en de man gaat weer, en ook Liam is blijkbaar al weg. "Ik moet zo op. Ga je backstage kijken?" Vraagt hij. Ik knik en glimlach. "Piggyback ride?" Vraagt hij. Ik glimlach nog breder. Hij opent de deur en ik spring op zijn rug. We, of moet ik zeggen Josh, wandelen de deur uit. "Dit is lang geleden." Lacht hij. Ik knik. Hij begint te lopen en ik schiet in de lach. Ook Josh schiet in de lach.
Na een tijdje lopen zie ik de jongens staan. Ik hou Josh stevig vast als hij begint te sprinten. Eenmaal we bij de jongens zijn, stopt hij met lopen. Ik kan mijn giechels niet tegenhouden, laat staan controleren, zoals ook Josh zich kapot lacht. Ik ga van zijn rug af. Na een tijdje stop ik met lachen. De jongens van the vamps lopen het podium lachend af. "Brad is uitgegleden op het einde!" Lacht James. Ik glimlach. "Josh!" Roept een crewlid. Ik geef hem een snelle kus op zijn wang, zoals we vroeger ook deden, en wens hem succes. Hij loopt het podium op. Ook doe ik hetzelfde bij Harry, Zayn, Louis en Liam, voor zij een voor een oplopen.
"Ni what's wrong?" Vraag ik, als ik zie dat hij niet zo happy is als anders. "Niets." Mompelt hij. Ik frons. "Er is wel iets. Wat is er?" Vraag ik nog eens. "Niets." Zegt hij, dit keer iets bozer. Ik zucht. "Niall-" Maar hij kapt me af. "Ik moet op." Zeg hij, waarna hij het podium oploopt. Ik kijk hem na en zucht. Heb ik iets verkeerds gedaan? Of iets verkeerds gezegd? Ligt het überhaupt aan mij? Ik krijg tranen in mijn ogen. Waarom? Geen idee. Ik kijk een paar minuten naar de jongens, maar heb er mijn gedachten niet echt bij. Tranen rollen al de hele tijd over mijn wangen, en het doet me dan nog eens pijn om Niall minder happy op het podium te zien. Oh fuck this shit. Ik wandel naar de uitgang en ga naar de tourbus. Ik verander snel van kleren en trek Nialls jersey aan. Ik ga in mijn bunk liggen en uiteindelijk huil ik mezelf inslaap.
