Adopted by One Direction

Part 16

POV NIALL:

Harry is met een arts gaan praten en ik en de jongens wachten in de wachtzaal. Harry komt naar ons toe wandelen, met tranen in mijn ogen. "En?" Vraag ik direct. Hij gaat zitten, zonder een woord te zeggen. "Harry?" Vraagt Liam. "Ze-ze ligt in coma." Fluistert hij. Wow. Dat kwam hard aan. "Ze zal waarschijnlijk een hersenschudding hebben en ze heeft een gebroken been. Haar been zit in het gips tot aan haar lies. Ze hebben ook bloed genomen, voor de zekerheid." Zegt hij zachtjes. Hij legt zijn hoofd in zijn handen. Ik wrijf over zijn rug. "Tis mijn schuld." Zegt Louis. Ik kijk hem aan. "Als ik haar gsm niet had afgenomen, of hem direct had terug gegeven, of nooit over straat was gelopen, was dit nooit gebeurd." Zegt hij. "Zo mag je niet denken." Zegt Liam. Louis richt zijn blik op de grond. Ik zucht. "Mogen we naar haar toe?" Vraagt Zayn. Harry knikt. "Ja, maar 1 persoon tegelijk. En als we veel tegen haar praten, herkent ze onze stem misschien en dat motiveert haar om wakker te worden." Zegt hij. Ik knik. "Mag ik eerst binnen gaan?" Vraagt Louis. Iedereen stemt in. Hij wandelt naar binnen en sluit de deur. Ik zucht. "Moeten we Emma niet verwittigen ofzo?" Vraagt Zayn. Ik haal mijn schouders op. "Misschien kunnen we haar morgen verwittigen, maar het is denk ik best om het nu zo te laten." Zeg ik. De jongens knikken.

Na Louis, gaat Liam, Harry en dan Zayn. Niet veel later komt Zayn met betraande ogen buiten en is het mijn beurt. Ik geef hem een bemoedigend schouderklopje. Ik open de deur en kijk geschokt naar Sky. Ze heeft verband om haar voorhoofd en haar linkerarm. Haar rechterbeen zit in een lichtblauw gips, inderdaad tot aan haar lies. Ze heeft ziekenhuiskleren aan, zo een lelijk groen kleed. Op haar linkerbeen staan veel blauwe plekken en zijn er een paar schrammen. Ook op haar rechterarm zijn veel schrammen en blauwe plekken. Ook zit ze aan een infuus. Het doet me pijn om haar zo te zien. Ik wandel voorzichtig naar haar toe. Ik neem voorzichtig haar hand vast. Ze voelt ijskoud aan. Ik krijg tranen in mijn ogen. "Sky." Piep ik. "Ik weet dat je me kunt horen." Zeg ik zachtjes. "Ik mis je Sky. Ik mis je nu al. Ik mis je sarcasme en je glimlach. Of het schattige geluidje dat je maakt waneer je giegeld of lacht. Ik mis het hoe je elke dag All Stars aan hebt, met het strikje onder het label zodat je de strik niet ziet. Of hoe je het voor elkaar krijgt om zoveel te eten." Ik zucht. Tranen rollen voor de eerste keer vandaag over mijn wangen. "Ik mis je, Sky. En als je me hoort, Sky pleas word wakker. We kunnen niet zonder je." Zeg ik. "Ik kan niet zonder je." Zeg ik er nog bij. Zachtjes kus ik haar voorhoofd, en zoals elke keer gaat er een kriebeling door mijn lichaam. Ik weet niet wat het met me is de laatste tijd, maar elke keer ze me aanraakt, gaat er een kriebeling door me heen. Ik glimlach klein door de tranen heen. Ik kus haar hand en laat haar hand rusten op haar buik. Ik laat hem los en loop de kamer uit.

Ruw veeg ik mijn tranen weg en ga ik naar de wachtkamer. "Hey." Zegt Louis. "Hi." Zeg ik met een zucht, en ga naast hem zitten. "Er is net een arts geweest." Zegt Liam. "En? Wat zij die?" Vraag ik. "Via het bloed hebben ze haar ouders en broer gevonden." Zegt Harry. Zayn knikt. "Haar moeder is vier jaar geleden gestorven aan kanker. Haar vader heeft een jaar daarna zelfmoord gepleegd omdat hij haar teveel miste." Zegt hij. "Wow. En haar broer?" Vraag ik. "Logan Anderson. Hij woont ook hier in Londen blijkbaar." Zegt Louis. "Dus, Sky's achternaam was ook Anderson." Zeg ik. Ze knikken. "Maar, we waren van plan om het Sky niet te vertellen." Zegt Liam. "Wat? Waarom niet?" Vraag ik. "We dachten dat als ze haar broer zou kennen, ze weg van ons zou gaan om bij haar broer te wonen." Zegt Harry. Ik knik. Ik denk toch dat we haar moeten vertellen over haar broer, maar oké. Ik zucht. "De arts zei ook dat er 1 iemand mocht blijven overnachten. Dus we gaan elk om de beurt blijven. Vandaag gaat eerst Zayn." Zegt Liam. Ik knik. "Laten we maar naar huis gaan. Hier kunnen we nu toch niets doen." Zeg ik. De jongens stemmen in. We gaan in stilte naar de auto. Louis rijd en ik zit naast hem. Iedereen is stil. Ik kan zien aan Louis dat hij het moeilijk heeft, maar hij houd zich sterk. Ik zet de muziek aan, heel zachtjes, want toch niemand is in de stemming, maar het was me te stil. Al snel zijn we thuis. Louis stapt uit en gooit de deur met een smak dicht. Hij is gefrustreerd ofzo. Iedereen stapt uit en we gaan naar binnen. Ik sluit de deur. Ik ga naar de keuken en neem wat water. Ik drink het op en ga naar mijn kamer, waar ik mezelf voor even opsluit.

POV LIAM:

Ik zit in de zetel, een beetje met mijn gsm te kloten. "Zayn is weer terug naar zijn kamer, hij voelde zich echt niet goed." Zegt Harry, die naast me neerploft. Ik knik. "Ik zal vanavond wel bij Sky blijven." Zeg ik. Harry knikt. Niall heeft zichzelf in zijn kamer opgesloten en Louis is buiten. Hij is gefrustreerd met de voetbal tegen de muur aan het trappen. Hij denkt nog steeds dat het zijn schuld is. Ik zucht. Ik neem Sky's instagram pagina erbij. Ik kijk haar foto's. Ze heeft een foto van haar kleed en het briefje van het bal gepost met de tekst:

"Love the boys so sooo much! They bought me a beautiful dress and gave me the best night ever. Guys if you read this: I LOVE YOU!❤️😘"

Ik glimlach als ik het lees. Ik kijk naar de klok. "Ik ga naar het ziekenhuis, het 'bezoekuur' is bijna gedaan. Zorg ervoor dat Louis die voetbal niet kappot schopt. En dat Niall uit zijn kamer komt, of tenminste wat eet. Hij heeft sinds het ongeval nog niets gegeten." Zeg ik. Hij knikt. Ik vertrek naar het ziekenhuis.

A/N HEY HEYYYYYY!
Dusssss, hier is nog een nieuw hoofdstukje! Ikzelf vind dit hoofdstuk minder goed, maar dit is het dan maar geworden.. toch hoop ik dat je het leuk vond!
xxx