The NERDY Boy

chapter 44

Vivienne's POV

Dahan dahan kong minulat ang mata ko. Napahawak ako sa ulo ko dahil medyo masakit ito.

"Viv!" Unti unti kong naaninag si Claire, Francine, Mikko, Dale, Damon.... Hinanap sya ng mata ko pero wala sya. Napabuntong hininga ako.

"Kamusta ka?! Anong pakiramdam mo?! Okay ka lang ba?! May masakit ba sayo?! Ano?! Sumagot ka!" Napangiti ako kay Mikko dahil alalang alala sya sakin. Tinuring nya talaga kong kapatid.

"Hahaha kalma na Mikks, gising na si Viv oh!" Sabi ni Dale.

"Tsk! Ano ba kasing nangyari?!" Sabi ni Mikko.

Inalala ko ang nangyari. May dalawang lalaking lumapit sakin. Pinipilit nila akong sumama sa kanila. Sobra ang kaba ko nun kaya nasabi ko na may Boyfriend aki at kayang kaya silang patalsikin. Akala ko kasi matatakot sila kapag sinabi kong may Boyfriend ako. Kaso mas lalo pa silang nagpumilit. Kaya mas lalo akong kinabahan. Pupunta lang naman sana ako nun sa garden dahil sabi ni Dustin tagpuin ko daw sya dun. Tapos hindi ko naman akalain na ganun ang mangyayari habang papunta ako dun. Sana umalis na si Dustin. Kasi kung hinintay nya ako eh baka mapahamak lang din sya. Pero mas natakot ako nung tunutukan nila ako ng baril nung lumabas si yabang. Hindi ko alam kung paano nya nalaman na napapahamak ako. Basta ang alam ko kapag napapahamak ako eh sya ang laging nandyan para tulungan ako. Nabuhayan ako ng loob ng lumabas si yabang dahil alam kong malakas sya at kaya nyang patumbahin ang mga lalaking pilit ako isnasama sa kanila. Ang cool nya pa nun dahil—basta I cant explain basta nasabi ko na cool sya. Tinanong pa nya yung kalaban kung gustong tumakas pero nagmatigas ang kalaban. At sobrang nanlaki ang mata ko nung paputukan ni yabang ang dalawang lalaki ng baril nya. Kitang kita ko kung paano maligo ang dalawang lalaki sa kanilang sariling dugo. Dun ako nakaramdan ng iba. Bigla akong parang nakaramdam ng hilo na ewan. Tapos nung lumapit si yabang eh halos hindi ko na maaninag ang muka nya dahil sa sobrang hilo ko. Hanggang sa nag itim ang paningin ko at ang huling narinig ko eh ang boses nya. Yun lang ang naaalala ko.

"Naumpog lang ako..." Pagsisinungalin ko. Ayaw kong malam ni Mikko ang nangyari dahil alam kong paghihigpitan nya ako kapag nangyari yun. Lalo na at hindu yun ang unang beses na nangyari.

"Eh bakit wala kang bukol??"

O______O!!

O______O!!

>\\\\\<

Oo nga noh?! Tsk! Stupid reason!

"Ewan.." Sabi ko nalang at bumalimg kena Francine. Si Claire busy sa phone, si Francine busy sa pakikipag asaran kay Damon.

"Sinungaling bata..." Natawa ako kay Mikko. "Anyway, sino nabunot mo?" Tanong nya.

"Bawal kaya sabihin!" Sabi ko. Naalala ko tuloy kanina

Flashback

Nakita ko si maam na may kinuhang kahon. Iginala na nya yun. Ewan ko pero ang gusto kong mabunot eh si yabang.

Ng tumapat sakin ang bunutan eh kumuha agad ako. Wala ng halo halo. Wala naman akong magagawa kung sya o hindi sya ang mabubunot ko eh.

Pumikit muna ako at huminga ng malalim kahit sya ang mabunot ko okay lang po! Okay lang po talaga! Pero mas gusto ko po sya! Pero kung nakatakda sya sa iba!! Wag naman sana!!

Dahan dahan kong binuksan ang papel at...

O______O!!

O_______O!!

O_________O!!

O_____________O!!

O__________________O!!