Idol στο σχολείο μου ?

Κεφάλαιο 23ο

boy: ξέρω.. . Τώρα κοίτα κάτω ...

.........

" what the....?! "
______________________________________

"Γεια!"

"Χαχαχαχαχαχα είσαι απίστευτος! Περίμενε έρχομαι κάτω "

"Οκ "

Μπορώ να πω ότι μου έφτιαξε τη διάθεση! Ήταν ότι ακριβώς χρειαζόμουν αυτή τη στιγμή... Κατέβηκα ο αδερφός μου κοιμόταν στον καναπέ και με πολύ απαλές και ήσυχες κινήσεις πειρα μια ζακέτα και βγήκα έξω με τις fancy κουνελοπαντοφλες μου .

"Ευχαριστώ που ήρθες..."
Ειπα Αφού τον πλησίασα και τον κοίταξα στα μάτια .Η μικρή απόσταση μας μηδενιστηκε εφόσον με αγκαλιασε.

"Μη με ευχαριστείς για τίποτα "
Είπε και έστρωσε τη ζακέτα του στο γρασίδι. Κάθησε και έπειτα μου έκανε νόημα να καθήσω δίπλα του . Κάθησα διστακτικά δίπλα μα αυτός με έφερε κοντά του με λίγα λόγια ήμουν μέσα στην αγκαλια του .

"Λοιπόν? Θες να μου πεις τι έγινε?"

"Καλό θα είναι να μη ξερεις... "

"Και γιατί αυτό?"

"Κοίτα.... πρώτον όσα πιο πολλά ξέρεις τόσο το χειρότερο δεν θέλω να πάθεις τίποτα.. ."

"Νίκη τι είναι αυτα που λες? .... Ακούγεται αρκετά σοβαρό τότε το θέμα.. ."

"Είναι.. . "

"Καλά δεν θα σε πιέσω... Αλλά οτι χρειαστείς πες μου.. ακόμη και αν δεν μπορείς να μου εξηγήσεις απλά πες μου τι να κάνω για να σε βοηθήσω όπου μπορώ.. "

"...ενταξει..."

Μια ησυχία επικράτησε για κάποια λεπτά και οι σκέψεις μου δεν είχαν τελειωμό...

"Kookie?"

"Χμ?"

"Δεν θέλω να μαλωσουμε ..."

"Τι? Για ποιο λόγο να μαλωσουμε?"

"Δεν θελω να φύγεις και να με αφήσεις... "

"...."

"Δεν θέλω να σε χάσω... σε παρακαλώ ..."

Γυρησα το κεφάλι μου προς τα πάνω ώστε να μπορώ να τον δω .. εκείνος έσκυψε και μου έδωσε ένα απαλό φιλί που έδιωχνε κάθε άσχημο συναίσθημα ... Δεν είχα καν συνειδητοποιήσει ότι άρχισαν να τρέχουν δάκρυα από τα μάτια μου τα οποία σκούπισε με τους αντίχειρες του καθώς κρατούσε το πρόσωπο μου το οποίο σύντομα πειρε ένα απαλό κόκκινο χρώμα. Έσκυψα και έκρυψα το πρόσωπο μου στο στήθος του αγκαλιάζοντας τον πιο σφιχτά.. εκείνος τύλιξε τα χερια του γυρο μου και μου φίλησε το κεφάλι.