Idol στο σχολείο μου ?

Κεφάλαιο 32

"Δεν νομίζω ότι θα έκανε ποτέ κακο σε κανεναν"

" Ναι δεν το νομίζεις Γιατί αυτό ήθελε να σε κάνει να πιστέψεις και τα καταφέρε...γλυκο μου πλασματακι τον ξέρω δυστυχώς Καλά και... Είναι πονηρος και πολύ πιο έξυπνος από ότι νομίζεις.."
______________________________________

Εκείνο το βράδυ παρ'όλο που ήμουν με τον kookie δεν έκλεισα μάτι... ήμουν πολύ αγχωμένη... Και αμα όντως κατάληξω να ζω στον Tae ... άμα δεν πάω και ο πατέρας του έρθει ένα  βραδυ και με σκοτώσει? Έμπλεξα τον kookie? Κινδυνεύει και αυτός τώρα.... Και τι σκατα ξέρει για τον Tae και τον Yoongi και δεν μου λέει ξεκάθαρα? Ήρθε το πρωί σκέφτηκα πολύ απλά να πάω σχολείο... ξύπνησα τον kook και αφού φαγαμε και ετοιμάστηκαμε πήγαμε μαζί σχολείο . Ανεβαίναμε αυτή τη σπαστικια ανηφόρα του σχολείου καθώς περπατούσα πρόσεξα τον Άρθουρ που δεν σταμάτησε να με σκαναρει από την ώρα που πάτησα στο προαύλιο. Μπήκα στη τάξη μου.. πφφφ σαν να  μην έλειψα ουτε λεπτό..

"Οχ τι έγινε θυμηθήκαμε ότι έχουμε σχολείο?"

"Καλά είμαι Ευχαριστώ που με ρώτησες Δανάη "

"Ναι δεν είσαι καλά όπως ουτε και εγω και η συνεργασία μας δεν ...απλα Δεν.. ."

"Τι σκοπεύεις να κάνεις?"

"Να αγνοήσω τη κατάσταση πριν καταντήσω σαν εσενα"

"...καλυτερα για όλους μας "

"Καλύτερα ?...μα φυσικά τι άλλο θα έλεγε ένα άτομο του επιπέδου σου... Καλύτερα !Που να μπλέκεις τωρα με τη τελειότητα εφόσον είσαι πολύ μα πάρα πολύ κατω της...σωστα?"

"Ναι ρε  κυρία τελειότητα πρόσεχε μη χτυπήσεις το κεφάλι σου στο ταβάνι "

"Imagine all the peeeooooplleee"

Γυρίσαμε και οι δύο και είδαμε μια Άννα...ξεχασα ότι πλέον είμαστε μαζί στο σχολείο...

"Ρεεε έλα εδώ!"

"Νι δεν θα μου λες τι να κάνω!"

"Χα Στοίχημα ότι Δεν θα μας αφήσουν να καθίσουμε μαζί?"

"Θα μας αφήσουν! Αλλιώς.... θα τους κάψουμε τα αυτοκίνητα "

"Μπααα... "

"Ωραία λοιπόν Στοίχημα "

"Εμ επιστρέφω σε λίγο πάω τουαλετα"

"Οκ Νι μην αργησεις γιατί φαίνεται λες και δεν εχω φίλους "

Εντωμεταξύ η Δανάη είχε φύγει κάτι λεπτά πριν με ειρωνικό ύφακι. Δεν ήθελα όντως να παω τουαλετα απλά... για καποιο λόγο ένοιωσα μια ζάλη.. περπατούσα αργά στον διάδρομο ..καθως ο Άρθουρ πάλι με κοιτούσε ενω καθόταν με τη παρέα του σε μια γωνιά .Τι πρόβλημα έχει αυτό το παιδι? Πήγα στη τουαλέτα κοιτάχτηκα στον καθρέφτη και έπλυνα τα χέρια μου μιας που δεν πήγα για κάποιο συγκεκριμένο λογο... Εκεί που σκεφτόμουν πολλά... ξαφνικά μπλόκαρα... Ήταν σαν να πάτησε κάποιος το off ...πηγα προς τη τάξη με το μη εκφραστικό πρόσωπο μου και κάθησα σε ενα θρανιο κοντά στο παράθυρο ... η Άννα πάντως δεν ηταν στη τάξη... κάνεις δεν ήταν...
Αλλά.. . Είχε πει ότι θα είναι εδώ... βρήκα ευκαιρία και άφησα λίγα δάκρυα να πέσουν.  Η πόρτα άνοιξε με δύναμη και κόντεψα να το πάθω το καρδιακό . Σκούπισα γρήγορα τα δάκρυα μου και κοίταξα προς τη πόρτα.