Idol στο σχολείο μου ?

Κεφάλαιο 31

Συνεχίσαμε να περπατάμε μέχρι που ένα ζευγάρι μας σταμάτησε...

... το μυαλό μου μπλόκαρε..

"Μάμα? Μπαμπά?"
______________________________________

Άνοιξα τα μάτια μου και κοίταξα γύρω μου αρκετά γνωστό μέρος μα Όχι το δικό μου δωμάτιο.. . Προσπαθούσα να βρω πίσω τον ρυθμό αναπνοης μου καθώς έτρεμα από την αναστάτωση..
Ολο αυτο... Ήταν όνειρο?

"Νίκη? Όλα καλά? Ηρέμησε λίγο ξάπλωσε.."

Κοίταξα δίπλα μου ...

"Jungkook? Τι συμβαίνει? "

"Ηρέμησε όλα θα πάνε καλά είπε και μου χάιδευε το κεφαλι "

"Jung-"

"Σσσσσ.. έλα εδω .."

Είπε και με αγκαλιαζε σφιχτά, ήθελα να μείνω κλεισμενη και προστατευμένη για πάντα στην αγκαλιά του

"Ξέρεις κάτι.. " είπα με αρκετα σιγανή φωνή έως ψυθηριστη

"Χμ?"

"Είμαι μπερδεμένη " συναιχισα με τον ίδιο τονο

"Λιποθύμησες λίγο πιο πέρα από το σπίτι μου είσαι τυχερή που συνάντησες τον yoongi αυτός σε έφερε εδώ.."

"Δηλαδή.. . Δεν ήταν όλο όνειρο?"

"Τι εννοείς Όλο? Τι έγινε? Ο Yoongi μου είπε ότι έτρεχες μέσα στο αγχος "

"Kookie?"

"Ναι?"

"Δεν θελω να πάω.."

"Να μη πας τότε θες να μου πεις ομως για που λεμε?"

"Στου Tae.."

"Εμ.."

"Ό αδερφός μου έφυγε θα ζήσω μαζί τους Τώρα...και θα είναι και ο πατέρας του εκεί και .. με έχει ξανα δει και .."

Δάκρυα...

"Βρε χαζό είναι δυνατόν να σε αφήσω εγω εκεί πέρα? Εγώ εδώ ουτε τον Tae μόνο του δεν εμπιστεύομαι μαζί σου τον πατέρα του που είναι ψυχακιας λες να εμπιστευτώ? "

"Ναι Αλλά δεν μπορείς να κάνεις κάτι.. . Ειπα ότι θα πάω το βράδυ με ταξί γιατι δεν είχα ετοιμάσει πράγματα..."

"Κάτι θα βρούμε βρε μωρό μου εντάξει? "

"Τι ώρα είναι?"

"Νομίζω κάπου στις 7 γιατί?"

"Για να σκεφτείς πιο γρήγορα κάτι.. "

"Βρε όλα καλά θα πάνε "

"Σε ποιο όνειρο? Σίγουρα Όχι στα δικα μου πάντως "

"Χευ...κοιταμε !"