Chapter 32

1.9K 38 5
                                    

"So...Ano to?" Yun nalang ang nasabi ko matapos naming makipagplastikan sa magulang namin kanina at naisipan na nilang umalis para iwan kami,for privacy kuno.

"I asked you,and you never said no." Kalmadong sagot sa akin ni Jumin.

"Pero di ako umoo Jumin.Hindi!"

Sabi ko sa inyo,mainit na ang ulo ko kanina pag gising kaya tuloy tuloy na to. Hindi ganun kahaba ang pasensya ko. Darating na ata regla ko?

"What's the problem Kiezha? I really don't see any problem here."

"Ito Jumin,Ito mismong engage engage na to? Jumin,you knew, I like V."

"You never said it."

"But it's obvious Gad!"

Kinuha ni Jumin ang wine glass niya at pinaikot ikot lang ang laman nito. Tila pinaglalaruan ngunit nag iisip.

"So,Kierra,sa palagay mo magugustuhan ka ni V? No Kierra,He may said he liked you,but that's because he sees you as a friend not more than that Kierra."

Natamimi ako sa sinabi ni Jumin. Totoo naman kasi. Pero ang sakit lang pakinggan.

"Nakita mo naman yung babae kanina diba? That's Rica. Remy's twin sister."

Ohhhh. Kaya pala pamilyar. Hindi dahil sa painting kundi dahil kay Remy.

"And I'm telling you,wala kang magagawa para mapagbago ang nararamdaman o isip ni V. Face the truth. And I'm helping you here." pagpapatuloy ni Jumin.

"Helping?! How can you call this helping? Tell me Jumin,do you like me? Let me rephrase it,do you love me? How can an engagement with you help?"

I lost control. Tinungga ko na lahat ng laman ng wine na nasa akin.

"Yes I like him. But,whatever happens,it is my battle to face,to survive. Why would I need a help? A help from someone who tries to chain me by this fucking engagement!"

Nagkaroon ng mahabang katahimikan sa pagitan naming dalawa.

"I'm... not trying to chain you. I'm helping you. Hear me first okay?" malumanay na ang pagkakasabi ni Jumin. Hindi mo na ito mahihimigan ng usual na tono nyang bossy.

"I'm helping you as a friend. I suggest the engagement to help you. Rica is no good. Napag alaman ko na babalik sya. Same as V. At alam ko ang dahilan. We all knew the reason. I'm protecting you."

Medyo naguluhan ako sa paliwanag ni Jumin. Wala akong nagets.

"Protecting me? From what? Why?" tumungga pa ulit ako ng wine amd this time punong punong baso ang tinungga ko.

"I can't answer that."

"What the fuck Jumin." napasigaw na ako sa inis. Bakit ganito sa lahat ng drama nakakaputangina,magsasabi ng dahilan na blur tapos pag tinanong mo di masasagot ang tanong mo. Nakakaputangina talaga. Gusto kong mag wala sa resto na to. Gusto kong sunugin lahat ng to.

I walked out. Dala dala ko yung buong bote ng wine.

You know what I hated the most.

I hate the feeling of being controlled.
I hate the felling of not knowing anything.
And I hate the feeling of not doing anything.

I lived to follow orders and to exceed the expectations of my parents. Bata palang ako mataas na ang expectation ng magulang ko. I should not do it because it won't help me in the future,I should do this because it's what my parents wants me to do. I've been locked.

The real me has been locked. Gladly my parents were always busy. Laging wala sila sa bahay kaya nagagawa ko yung mga gusto kong gawin,pero dapat hindi ko mapabayaan ang mga gusto nilang gawin ko.

I just want to be normal.

I walked out. I always do. Dahil yun na lang ang kaya kong gawin.

I can't say no.

I just can't.

I found myself staring at the sky. Blue sky, and a bit of cottony cloud. It's relaxing.

Nasa duyan ako ngayon sa park na pinagtambayan namin ni Seven nung nakaraang gabi. Dahil masyadong maaraw kaya wala pang natambay dito maliban lang sa dalawang magjowa na nagdedate sa slide. Tsk. Tanginang lalaking to,nag jowa jowa tapos wala man lang pandate sa girlfriend niya.

"Pwede na silang mamatay sa titig mo." Napalingon ako sa nagsalita. Si Seven.

"Anong ginagawa mo dito. Diba dapat natutulog ka ngayon."

"Wala lang trip kong magpuyat.Nawala antok ko kay Rica eh." sagot nito at tumawa pa.

"Paano mo nalamang andito ako?"

"Hahahaha just so you know. I am god seven and I know everything." Mayabang nitong sagot na may patawa tawa effect pa.

"Tigilan mo ako.Umuwi ka na,wala ako sa mood makipag biruan."

"Hulaan ko,rereglahin ka nuh?"

Sinampal ko nga.

"BAKIT?!" Pasigaw nitong tanong sa akin,nanlalaki pa mata nito habang hawak hawak yung pisngi niyang sinampal ko.

Natawa lang ako. Parang out of the blue lahat ng inis ko nawala.

"What?! Dahil ba tinanong ko yunf pagreregla mo?" tanong ulit nito na may pagtataka.

"Hahaha baka nga naman rereglahin ako. Pero sinampal kita dahil gusto kong mambugbog ngayon! Thank you!" sagot ko sa kanya habang tumatawa. Hinawakan ko sya sa dalawang pisngi at tinitigan.

"I love you too!" bigla nitong sambit sabay nguso ng labi niya.

"Gago ka talaga Seven! Anong trip mo?" binitiwan ko na yung pisngi niya dahil medyo nagulat ako sa kanya.

"Ha?! Diba dapat ganun na yun. Nalulungkot ka tapos dinamayan kita tapos tumawa ka. Moment na yun. Dapat aamin kang gusto mo ako tapos sasabihin kong 'I love you too!'  then kiss Kierra. Kiss!" may himig ng pagmamaktol na paliwanag nito.

"Pwede na Seven, pwede ka nang ilibing ng buhay. Magtigil ka na. Tara inom tayo!" nagpatiuna na akong maglakad kaya wala na syang nagawa kundi sumunod.

Habang naglalakad ay tinawagan ko na si Ronneth.

"At Jaydee's now! I'm on my way!"



Jaydee's Bar.

Actually sekretong tambayan namin to ni Ronneth. Hindi ito katulad ng ibang bar na maingay. Sa una aakalain mong Cafe ito. Pero once nakapasok ka na sa cubicle heaven na.

Kasya ang anim na tao sa isang cubicle. May maliit na mesa ito sa gitna. Sa lapag ka uupo. Parang cafe diba? Ang pinagkaiba. Alak ang sineserve dito.

Ang normal na bar ay para sa mga taong wala delikadesa. Para sa mga taong walang utak. Don't get me wrong. Pag nasa bar ka,inuman syempre,lasing ka,you'll get wasted. Then boom, privacy ruined.

I need my statust intact that's why this place is perfect cave for me.

"Wow! May ganito pala? Di ko alam to ah!" naaamaze na wika ni Seven.

Andun na si Ronneth ng pagdating namin. Kaya nakahanda na ang mga alak na iinumin namin.

"So,what's the problem?" tanong agad ni Ronneth sa akin.

"Yung Soda ko wala!" biglang singit ni Seven na akala mo ang laking problema na nun.

"Alak ang iinumin natin Seven,hindi Soda." pataray na sagot naman ni Ronneth.

"Di ako umiinom ng alak." sagot ni Seven aabay pout.

"Gay!" sabay naming wika ni Ronneth.

Naglagay ng alak si Ronneth sa baso at iniabot ito kay Seven.

"Seryoso,di talaga ako umiinom ng alak."

Ero-writer Secret LifeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon