Infernio Academy 2: Hell To Pay

Chapter 18: The kiss of forgiveness

⪼ S A P P H I R E

Muli na namang kumatok ang tao sa labas kaya naman nagkusa na akong bumaba. Mahinang nagmura si Silver at iniyuko ang ulo niya. Naramdaman ko ang hininga niya sa leeg ko kaya naman napandal akong muli sa pader. 

"Holy shit! Hoy, matatae na ako!" Blake fucking Winter.

"There's another bathroom downstairs! For fuck's sake, I'm taking a bath!" Silver shouted angrily and turned off the shower. Hinawi ko ang buhok at kinalma ang sarili. My heart was still beating fast against my chest. 

"Occupied lahat!" Sigaw ni Blake at ibinagsak ang sarili sa pinto kaya nakalikha ito ng malakas na ingay. 

"Sa labas ka!" Muli sigaw ni Silver na hanggang ngayon ay hindi pa rin dumidistansya sa akin. He breathed angrily and glanced at me. I looked away and bit my lip. Why is the air so awkward? The hell is wrong with me?

"Ano?!" Galit na sigaw ni Blake mula sa labas.

"I'm taking a shower! Get your ass out of this room!" 

"Hay nako! Madulas ka sana diyan!" At matapos iyon sabihin ni Blake ay tumahimik na ang paligid. Narinig rin namin ang pagsara ng pinto ng kwarto sa padabog na paraan. 

"Saan tayo nahinto?" Bulong ni Silver at akmang hahalikan na naman ako ngunit agad na akong umiwas. Bahagyang napaatras ang ulo niya, mukhang nagulat siya sa reaksyon ko. 

"I'm still mad." I pushed his chest away, took my towel plus the sweater and went outside the bathroom.

"What?! Baby!" Sigaw ni Silver mula sa banyo nagmadaling maglakad palabas roon. Sinuot kong muli ang sweater matapos kong tuyuin ang sarili ko. Damn. Masyado akong nadala kanina. 

"Hey, I'm sorry." He ran his fingers through his wet hair and tiny droplets of water fell. His body was distracting me! Can he just...wear a shirt or something? 

"Don't talk to me." Tinalikuran ko siya at nagtungo sa vanity upang magsalamin. 

"Baby, she kissed me first. It's wasn't really my fault." 

"Stop talking." Inangat ko ang palad ko at ipinakita sa kaniya ng hindi siya nililingon. Napabuntong-hininga ito.

"But you're still mad."

"It's because you're talking too much that's why I'm mad."

"Ayusin muna natin 'to bago ako manahimik." Hindi ako nakapagsalita matapos niya iyong sabihin. Gusto ko na siyang patawarin pero hindi ko kaya kasi naiinis pa rin ako. Ano ba kasing nangyari? Bakit inabot ng ilang segundo bago maisipang kumalas ni Silver sa halik ni Leah?

"Baby." Tawag niyang muli sa akin pero hindi ko siya pinansin. Nang matapos magpatuyo, muli akong nagtungo sa kama at kinuha ang cellphone ko. I scrolled through my phone, still ignoring him. He sat on the bed, stared at me and pouted his lips. Hindi ko man siya tinitingnan ay nakikita ko pa rin. Was he trying to act cute?

"Hey, please forgive me. I'm sorry." He grabbed my sweater and was about to pull me towards him but I was able to push his hand away. 

"I'm still mad." I'm still mad but I kissed him back a while ago. Great.

Kumunot ang noo ko at tuluyan na akong napatingin sa kaniya nang bigla siyang tumawa. Pinigilan niya iyon pero hindi siya nagtagumpay. May nakakatawa ba?! "Why are you laughing?" I asked. He pressed his lips in a thin line and shook his head.

"Seriously? Why are you laughing?" I threw my phone to the bed and placed my right hand on my waist. Tumaas ang kilay ko nang hindi niya ako sinagot.

"Why?"

"Nothing." Muli niyang hinila ang damit ko pero muli kong itinulak ang kamay niya. "Nothing's funny, I'm sorry."

"But why are you laughing?!" I raised my tone. 

"Fine! Because you're cute—" Napanganga ako dahil sa sinabi niya habang siya ay unti-unti na namang napapangiti. "—and adorable. Ito ang unang beses na nakita kitang ganyan. Ang cute mo pala magselos. Love na love mo ako 'no?" 

"Of course I do!" Sigaw ko sa kaniya kaya muli na namang lumawak ang kaniyang ngiti. My God, Silver. Ano bang ginawa mo sa akin? Bakit ganito na katindi ang nararamdaman ko para sa 'yo? Dati naman hindi ganito. Dati wala lang. Pero, bakit ngayon...

"Then forgive me."

"No." Sinubukan niya na naman akong hawakan at kagaya kanina ay tinulak ko lang ang kamay niya.

"Forgive me, pleaseee."

"No. Stop trying to act cute!"

He chuckled. "I'll give you a kiss."

Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya. Bigla kong naalala ang nangyari sa banyo kaya naman nag-init muli ang pisngi ko. "What? No!"

"Then you give me a kiss."

"You're insane!" Hinagis ko ang twalya sa mukha niya at dumistansya. Gusto kong matawa dahil mukha siyang ewan na humihingi ng tawad pero ayaw ko munang bumigay. 

Ang sabi ni Ford, dapat raw hard-to-get ang mga babae. 

Humalakhak si Silver matapos niyang alisin ang twalya sa kaniyang mukha. Kunot-noo lang akong nakatingin sa kaniya. "Stop laughing!"

"Take your towel." Pang-aasar niya sabay hagis ng twalya at tumaklob pa iyon sa ulo ko. Inis ko iyong tinanggal at sinamaan siya ng tingin.

"Silver, I swear to your fucking ass that I'm two seconds away from smashing you." Galit na wika ko. Sa sobrang saya niya ay napahiga na ito sa kamay pero maya't maya rin ay bumangon na siya. I breathed angrily and placed my hands on my waist. Can he just stop laughing like that because, damn...he's cute.

"Come here." Aya niya sa akin na agad kong tinanggihan.

"No."

"Come here."

"No! Stop acting like that!"

"Baby, come here." 

"I don't want!"

"Come hereee." I choked on my words when he suddenly spread his arms and changed his voice a bit. 

"I hate you." I smiled and accepted his hug. We both fell on the bed, me on top. His hands snaked around my waist and pulled me closer. I buried my face at the crook of his neck and inhaled his scent.

"Ang labi mo lang ang gusto kong halikan, huwag ka ng magalit." Bulong niya habang hinahaplos ang buhok ko. I felt soft. I felt flattered by his words. Tuluyan ng nawala ang inis ko sa kaniya. Gano'n lang...gano'n lang kadali mawala.

"Prove it." I whispered. Gumalaw ito kaya naman inangat ko ang ulo ko upang matingnan siya. Seconds later, his lips met mine. Pumikit ako at dinama ang halik niya. It was addicting. His sweet lips was addicting.

"Wait." Kumalas ito. "Dapat pala magalit rin ako sa 'yo kasi may hinalikan kang iba bukod sa akin."

"Baby!" I smacked his arm and he laughed. "Okay, fine. I'm sorry, too." Nang sabihin ko iyon ay hinawi niya ang buhok na nakaharang sa mukha ko habang may pigil na ngiti sa kaniyang mga labi. Gumapang ang kamay niya patungo sa aking likod at hinigpit ang pagkakayakap sa akin. 

"Prove it." Ginagaya na naman ba niya ako?!

"Prove what?"

"That you're sorry." Sa pagkakataong ito, ako naman ang ngumiti at humalik sa kaniya. Napangiti ito at hinila pa ako lalo palapit bago pagpalitin ang aming pwesto. I encircled my arms around his neck, ruffled his hair, and caressed his bare back. 

Everything about him drives me crazy. His kisses, his warmth, his smile...  

I love this guy so much.

Sana ganito na lang kasaya lagi. Ang sarap pala sa pakiramdam ng ganito.

_