Życie w gangu(Zakończone)

6

Na lotnisku byliśmy godzinę później.
Po odprawie i przejściu przez bramki które były wyłączone bo w walizkach była broń mogliśmy wsiąść do samolotu. Siedziałam obok Luis'a więc mogłam się o niego oprzeć. Czeka mnie dwie godziny lotu.

Gdy już dolecieliśmy na miejsce od razu poszliśmy po nasze walizki i do auta które na nas czekało na parkingu. Gdy dojechaliśmy i zobaczyłam, że Louis chce wysiąść z auta złapałam go za rękę a ten się na mnie popatrzył pytająco.
- A co jeżeli on nie zgodzi się abyś tam zamieszkał? - zapytałam
- To pojadę do jakiegoś hotelu a ty zostaniesz - odpowiedział
- Jak ty pojedziesz to ja razem z tobą- odpowiedziałam pewna swoich słów
- Nie możesz - powiedział
- Mogę i to zrobię a jak będziesz mi mówić że mam zostać to ucieknę - powiedziałam trochę zdenerwowana
- Dobra pojedziesz ale nie masz uciekać. Zrozumiano? - widziałam, że zdenerwował się trochę. Skinęłam głową i wyszłam z auta. Podeszliśmy do drzwi i zadzwoniliśmy dzwonkiem. Po 5 minutach mieliśmy już iść do auta ale usłyszeliśmy otwieranie drzwi. W drzwiach stał mój brat.
- Mogę w czymś pomóc? - zapytał
- Już idioto nawet własnej siostry nie poznajesz - powiedziałam a na jego twarzy malowało się ździwienie.
- Rose?- zapytał ze łzami w oczach
- Nie kurwa Mikołaj wiesz- odpowiedziałam sarkastycznie a on patrzył to na mnie to na Louis'a
- A to ? - zapytał i pokazał na Louis'a
- Może najpierw nas wpuścisz a ja ci odpowiem na twoje pytania tylko nie na wszystkie- mówię zimnym głosem
- T..tak - jąka się i przepuszcza nas w drzwiach. Wchodzę do salonu a na kanapie siedzi piątka jego przydupasów.
- Dobra to pytaj - mówię do niego po czym siadam na kolana Louis'a. A wszyscy patrzą na mnie i na niego.
- Kto to jest ?- pyta mój kochany braciszek (wyczujcie sarkazm)
- To jest jeden z moich kochanych braci którzy mi pomogli gdy tego potrzebowałam - powiedziałam i widziałam ździwienie na ich twarzach.
- Kto?!! - pyta Zeyn

Dzisiaj trochę którzy mam nadzieję, że się spodoba. I przepraszam za błędy