RECKLESS

~ Κεφάλαιο 6 ~

"Πού είσαι ρε Εύα γαμώτο; 'Εχω τρελαθεί απο την αγ-" σταμάτησε απότομα η αδερφή μου καθώς με πλησίασε , μόλις είχα μπει μέσα στο σπίτι. "Είσαι καλά;" ρώτησε τρομαγμένη. Τόσο πολύ φαινόταν;

"Μια χαρά είμαι Ζωή, πολύ κουρασμένη. Θα κάνω ένα μπάνιο και θα παω να ξαπλώσω.

"Έχεις ιδέα οτι η ώρα είναι τέσσερις τα ξημερώματα; Που στο καλό γυρνούσες μέσα στην νύχτα; Και κυρίως γιατί δεν απαντάς στο κινητό σου;"   Τέσσερις τα ξημερώματα; Το κινητό μου;

"Όχι ρε γαμώτο" ψέλλισα .. Δεν είχα ιδέα που ήταν η τσαντα με τα πράγματά μου και τόσην ώρα δεν είχα καταλάβει οτι κάτι μου έλειπε. Μέσα είχα μερικά χρήματα και το κινητό μου. Φεύγοντας από εκείνο το μέρος , μέσα στη σύγχηση, την άφησα πίσω μου.

"Τι συμβαίνει  ρε Εύα; " ρώτησε η αδερφή μου σχεδόν ικετευτικά.

"Έχασα την τσάντα μου, λοιπόν πέσε για ύπνο , τώρα είμαι σπίτι δεν έχεις να ανησυχείς." έκανα να φύγω , να πάω προς το μπάνιο, ήθελα να μουλιάσω στο ζεστό νερό, το είχα πολύ ανάγκη.

"Αν εξαφανίστηκες εξαιτίας μας, εννοώ εμένα και του Άλεξ τότε πρέπει να σου πω ότι δεν-"

"Θα τα πούμε όλα το πρωί, καληνύχτα Ζωή." είπα απλά και χάθηκα κάπου μέσα στο δωμάτιό μου.  Είχα ξεχάσει εντελώς το γεγονός αυτό και ότι συνέβει μεταξύ τους.Ήταν και το τελευταίο που με απασχολούσε.

Διάλεξα καθαρές πετσέτες και κατευθύνθηκα στο μπάνιο. Κλείδωσα την πόρτα πίσω μου, όχι ότι υπήρχε λόγος αλλά περισσότερο για ασφάλεια, εντελώς ψυχολογικό το θέμα. Άνοιξα την βρύση , την άφησα να τρέχει μέχρι να έρθει το ζεστό νερο, όσο εγώ έβγαζα τα παπούτσια και το φόρεμά μου. Μόλις το κορμί μου συνάντησε το καυτό νερό αρχικά τσιτώθηκε , ύστερα όμως ήταν η καλύτερη αίσθηση που θα μπορούσε κανείς να μου προσφέρει. Προσπάθησα να χαλαρώσω , παρ'όλα αυτά όμως κάτι τέτοιο δε συνέβει ποτέ.

Πώς είχα μπλέξει έτσι; Όλα ήταν μπερδεμένα στο μυαλό μου, σκέψεις συναισθήματα είχαν γίνει όλα ένα. Δεν ήξερα πως έπρεπε να νιώσω ή μάλλον αν έπρεπε να νιώσω το οτιδήποτε. Πραγματικά δεν είχα ιδέα τι θα μου ξημέρωνε αύριο. Μπορεί με το πρώτο μου βήμα έξω απο την πολυκατοικία να είναι ολέθριο  για μένα , μπορεί όμως να κρατήσει την υπόσχεσή του, μπορεί να τον κρατήσει μακριά μου.  Γιατί όμως να θέλει να το κάνει αυτό; Ποιό  θα είναι το δικό του όφελος ; Δεν μπορώ να καταλάβω τι συμβαίνει , ίσως η απάντηση να βρίσκεται μπροστά μου , αλλά όλα μοιάζουν με χάος στο μυαλό μου.  Ήταν τόσο μα τόσο πολύ παράξενος. Την μία ήταν σκληρός, την άλλη τρελός , αλλά είχε και εκείνες τις στιγμές ηρεμίας, απόλυτης σιγουριάς για τον εαυτό του, σου ενέπνεε ασφάλεια και εμπιστοσύνη . Όμως αυτό δεν αργούσε να καταστραφεί, μια λάθος λέξη και γυρνούσε στον άλλο του κακό εαυτό.