Το επόμενο πρωί ένιωθα σαν τα πάντα να είχαν μπει στη θέση τους, σαν όλα να ήταν τόσο απλά. Ένιωθα μια ανεξήγητη χαρά και αυτό μου έδωσε την ενέργεια και την όρεξη να φτιάξω ένα σουπερ πρωινό για μένα και την Ζωή. Αφού εξαφανίσαμε πραγματικά κάθε ίχνος από τα πιάτα μας, ντυθήκαμε και αποφασίσαμε να πάμε μια βολτα ως τη λίμνη. Σήμερα η μέρα είναι ηλιόλουστη και πραγματικά πρέπει να τις εκμεταλλεύεσαι αυτές τις σπάνιες μέρες εδώ στα Ιωάννινα.
Έτσι λοιπόν αγοράσαμε από έναν καφε στο χέρι και ξεκινήσαμε την διαδρομή μας ανάμεσα στα καταπράσινα δέντρα. Είχε αρκετό κόσμο, ηλικιωμένα ζευγάρια χέρι χέρι απολάμβαναν τον ζεστό καιρό, μανάδες με τα καρότσια επίσης.
"Λοιπόν; Πότε θα πας να τον ξαναδείς;" με ρώτησε η Ζωή, πράγμα που με εφνιδίασε και απέσπασε την προσοχή μου από το μαγευτικό τοπίο που πριν λίγο χάζευα.
"Τι εννοείς;" την ρώτησα αφηρημένα.
"Έλα τώρα στον 'πρέπει να κερδίσεις την εμπιστοσύνη μου για να σου πω το όνομά μου' , ΄τυπο λέω" είπε παιχνιδιάρικα.
"Δε ξέρω, δε θέλω να είμαι και συνέχεια ανάμεσα στα πόδια τους, καταλαβαίνεις. Έδωσα όμως τον αριθμό μου στη γιαγιά του, αν με χρειαστεί κάτι θα μου τηλεφωνήσει είπε."
"Πρέπει να είναι γλυκύτατη αυτή η γυναίκα" έκανε την διαπίστωσή της από όλα όσα της έχω πει μεχρι στιγμής.
"Ναι, ναι στ'αλήθεια είναι και θα την συμπαθούσες πολύ"
"Ελπίζω να τα φέρει έτσι η ζωή που να χρειαστεί να την γνωρίσω" είπε όλο υπονοούμενο.
"Ναι, άστα αυτά τώρα και πες μου τι έγινε χθες με τον Άλεξ, κάτι συνέβει δε μου το βγάζεις από το μυαλό" ήταν αλήθεια, δε θα έφευγε σαν τον κυνηγημένο χωρίς να με ρωτήσει τι εγινε χθες.
"Ναι η αλήθεια είναι οτι δεν πήγε και τόσο καλά"
"Τσακωθήκατε;"
"Περίπου, ξεκίνησε χαλαρά η συζήτησή μας μιλώντας για εντελώς άσχετα θέματα και μετά καταλήξαμε στο γιατί κανείς δε τηλεφώνησε μετά από..." έκανε μια παύση, δίσταζε να συνεχίσει, προφανώς δεν γνώριζε οτι μου τα είχε πει όλα ο Άλεξ για εκείνη την μοιραία για όλους μας νύχτα.
"Μην αγχώνεσαι, τα ξέρω ήδη όλα, μου τα είπε"
"Σου τα είπε;!" ρώτησε ξαφνιασμένα.
"Ναι.."
"Προφανώς δε στα είπε όλα για να είσαι τόσο ψύχραιμη"
YOU ARE READING
RECKLESS
Romance"Εύα , σε παρακαλώ μη με φοβάσαι-" ειπε. Πώς ήταν δυνατον να το κάνω αυτό; Ήξερα πολύ καλά που είχα μπλέξει. Είχα πείσει μέχρι και τον ιδιο μου τον εαυτό οτι ίσως όλο αύτο να δούλευε , αλλά κάτι τέτοιο συμβαίνει μόνο σε ταινίες επιστημονικής φαντασ...
