RECKLESS

~ Κεφάλαιο 16 ~

***Για όποιον δε θυμάται τα προηγούμενα αρκεί να διαβάσει τα δύο-τρία προηγούμενα κεφάλαια***

Δύο βδομάδες μετά και κοντεύω να τρελαθώ με αυτή την κατάσταση. Τον σκέφτομαι συνέχεια, δεν μπορώ να προσποιούμαι άλλο, δε ξέρω το γιατί όμως πραγματικά τον σκέφτομαι. Δε θα έπρεπε όμως, στην τελευταία μας συνάντηση μου φέρθηκε τόσο μα τόσο άσχημα που αντί να με απωθήσει κατα κάποιο τρόπο με φέρνει πιο κοντά του. Ίσως τόσο καιρο ο Άλεξ να έχει τόσο δίκιο, να μην έπρεπε να τον βάλω ποτέ μέσα στο σπίτι μου, να μη τον εμπιστευτώ ποτέ, να πάψω να ασχολούμαι με αυτή την ιστορία. Δηλαδή για να λέει κανείς τα πράγματα με το όνομά τους δεν υπάρχει καν ιστορία ανάμεσά μας. Όλα ξεκινούν από εκείνο το απαίσιο βράδυ που πραγματικά έτυχε να είναι αυτός εκεί και να με σώσει, ακολούθησε η επίσκεψη στο σπίτι μου και μάλιστα δύο φορές που κατα κάποιον τρόπο όλα κύλισαν στο περίπου καλά, ενώ η τρίτη φορά που τον είδα με απείλησε, επειδή επισκεύθηκα την γιαγιά του. 

Μόλις έφερα την γλυκιά αυτή γυναίκα στο μυαλό μου, μια σουβλιά διαπέρασε το στήθος μου και η καρδιά μου σφίχτηκε. Πόσο δύσκολα πρέπει να έχει περάσει όλα αυτά τα χρόνια άραγε, φέρνοντας στον νου μου την ιστορία που μου διηγήθηκε μόλις πριν λίγες εβδομάδες. Πόσα ξενύχτια θα έχει κανει γι'αυτό το αγόρι που κάποτε ήταν έφηβος. Πόσες φορές θα πρέπει να έχει κλάψει από απελπισία ή από θυμό , από απόγνωση. Είχε δίκιο, αν εκείνη φύγει κάποια μέρα από τη ζωή, ποιός θα είναι εκεί γι'αυτόν; Η ζωή είναι τόσο άδικη μερικές φορές, σε τι έφταιγε ένα μικρό αγόρι στο άνθος της ηλικίας του να περάσει όσα πέρασε, πώς μπορείς να προχωρήσεις όταν η ίδια σου η μάνα σε κακοποιεί κατ' αυτόν τον τρόπο;

Φυσικά κανένα από αυτά τα ερωτήματα δεν πρόκειται να μου απαντηθούν ποτέ. Μου το έκανε ξεκάθαρο, δεν έπρεπε με κανένα τρόπο να βρεθώ ξανά στον δρόμο του, αλλιώς ... Δεν έχω την παραμικρή ιδέα του τι θα μπορούσε να ακολουθήσει. Είναι κάτι που πρέπει να πάρω απόφαση, όλα αυτά ήταν ένα μικρό διάλειμμα από την ρουτίνα και την κανονικότητα. Η ζωή δεν είναι ταινία, ούτε βιβλίο με καλό τέλος. Τέτοιες "περιπέτειες¨δεν βγαίνουν σε καλό και θα ήταν προτιμότερο να μένεις έξω από όλα αυτά. Είναι πράγματα επικίνδυνα, για την ακρίβεια άνθρωποι επικίνδυνοι με τους οποίους δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να μπλέκεις. 

Όσο για εκείνον δεν ξέρω αν πράγματι είναι ίδιος με αυτούς, αλλάζει τόσο γρήγορα την συμπεριφορά του που είναι σαν να επικοινωνείς ταυτόχρονα με τουλάχιστον δέκα διαφορετικές προσωπικότητες. Όπως και να έχει αν συνεχίσω να τα σκέφτομαι όλα αυτά για άλλη μία φορα το μυαλό μου θα εκραγεί. Πρέπει να βάλω ένα τέλος σε όλα αυτά. Αυτό προκειται να κάνω, σε λίγη ώρα έρχεται η Ζωή, όπως της είχα υποσχεθεί πριν δύο εβδομάδες να της βγάλω εισητήριο για το συντομότερο, αυτό και έκανα. Ο ερχομός της όπως πάντα θα φέρει χαρά μέσα στο σπίτι και είμαι σίγουρη πως η παρουσία της εδώ θα με βοηθήσει να ξεχαστώ.