"Εύα , σε παρακαλώ μη με φοβάσαι-" ειπε.
Πώς ήταν δυνατον να το κάνω αυτό; Ήξερα πολύ καλά που είχα μπλέξει. Είχα πείσει μέχρι και τον ιδιο μου τον εαυτό οτι ίσως όλο αύτο να δούλευε , αλλά κάτι τέτοιο συμβαίνει μόνο σε ταινίες επιστημονικής φαντασ...
Το μαγευτικό με τα Γιάννενα είναι η λίμνη . Ειδικά τώρα το καλοκαίρι με το ηλιοβασίλεμα. Είναι ήρεμη και σχεδόν τίποτα δεν την ταράζει, εκτός από τα καραβάκια που πηγαινοέρχονται στο μικρό της νησάκι .
Έχει κι αυτή σκαμπανεβάσματα .. Σκέφτηκα. Το χειμώνα είναι φουρτουνιασμένη, φαίνεται θυμωμένη και άγρια με τα μπουρίνια που ρίχνει , ενώ έχει φόντο αστραπές. Τώρα είναι απλά ήσυχη. Έτσι κι εγώ, έχω κι εγώ σκαμπανεβάσματα με την διάθεση μου. Μια ο θυμός , ύστερα η στεναχώρια κι έπειτα.. τίποτα. Απλά τίποτα. Ένα κενό, σαν να μη ξέρω τι πρέπει και τι όχι να νιώσω κι έτσι τα έχω μπλοκάρει όλα.
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
Μερικές μέρες μετά την αναπάντεχη επίσκεψη του στο σπίτι μου , βρίσκομαι καθησμενη σε ένα παγκάκι δίπλα στη λίμνη και προσπαθώ να ηρεμήσω , να βρω γαλήνη , με την ελπίδα πως θα μου δανείσει λίγη από τη δική της η λίμνη που απλώνεται μπροστά μου.
Πέρασα ολα τα στάδια που ανέφερα προηγουμένως. Τον θυμό , θύμωσα με εμένα , με εκείνον,με τον Άλεξ , με όλους. Με εμένα γιατί επέτρεψα να συμβούν όλα αυτά αντί να δώσω ένα τέλος εξ'αρχης και αντί γι' αυτό σκάλιζαν περισσότερο κάποια πράγματα,όπως τη ζωή του. Θύμωσα με εκείνον , που νομίζει πως μπορεί να μου συμπεριφέρεται όπως θέλει , ανάλογα με την διαθεδη που έχει εκείνη τη στιγμή και τέλος με τον Άλεξ , που δεν προσπάθησε να με καταλάβει και από εκείνο το βράδυ δεν ενδιαφέρθηκε για μένα ..
Μετά ακολούθησε η θλίψη. Ένιωθα μόνη μου και στην ουσία είμαι μόνη μου. Ίσως απλά να πληρώνω τα λάθη των επιλογών μου. Όμως το στάδιο αυτό πέρασε γρήγορα. Έπειτα ήρθε το κενό και νιώθω πως τίποτα δεν μπόρει να συμβεί που να μπορέσει να αγγίξει και να ερεθίσει κάποιο συναίσθημα μου, είτε καλό είτε άσχημο.
Ξαφνικά χτύπησε το κινητό μου. Αδιάφορα το έβγαλα από την τσέπη μου και κοίταξα την οθόνη. Ήταν το τελευταίο άτομο που περίμενα πως θα με έπαιρνε τηλέφωνο , όμως μπορώ να πω πως ανακουφιστηκα έστω και λιγάκι. Παίρνω βαθιά ανάσα και το σηκώνω.
