"Τι θέλει αυτή εδώ;!" Γριλισε σχεδόν και μπορούσα να διακρίνω μίσος στο βλέμμα του. Φορούσε μια μαύρη φορμα και καθόλου μπλούζα, τα μαλλιά του ήταν ανακατα και μπορούσα να καταλάβω ότι είτε κοιμόταν είτε απλά χαλάρωνε.
"Και θα ξαναπώ.. τι διάολο θες εσύ εδω;" Είπε ξανά αφού δεν απάντησε καμια από εμάς στην πρώτη του ερώτηση. Όμως καμία δεν τόλμησε να πει κάτι ούτε στην δεύτερη ερώτηση του. Οποιαδήποτε λέξη λειτουργουσε σαν νάρκη.
Όμως έκανε κάτι που δε περίμενα, χάθηκε για μερικά λεπτά από την πόρτα, πήγε κάπου μέσα στο σπίτι. Σκέφτηκα πως έπρεπε να είχα ήδη ξεκινήσει να τρέχω όμως αντίθετα , είχα παγώσει δεν ένιωθα ούτε τα πόδια μου αλλά ούτε κανένα μέρος του σώματος μου.
Ύστερα από λιγα λεπτά που φάνηκαν αιώνες πέρασε τρέχοντας σχεδόν το κατώφλι της πόρτας. Φορούσε ακόμη τη μαύρη του φόρμα όμως αυτή τη φορά είχε φορέσει ένα γκρι μπλουζάκι.
"Γιαγιά σε λίγο θα είμαι πίσω" είπε βιαστικά .
"Μη κανείς καμιά χαζομάρα" τον συμβούλεψε εκείνη , ξέροντας τον προφανώς αρκετά καλά κι έπειτα έκλεισε την πόρτα και χάθηκε μέσα στο σπίτι.
Σκατα.. τώρα οι δύο μας
"Προχωρα!" Μου φώναξε και με τράβηξε δυνατά από το μπράτσο κάνοντας με να βγάλω μια μικρή κραυγή πόνου και να σκόνταψω , όμως ευτυχώς όχι να πέσω .
"Άφησε με ! Με πονάς!" Του ειπα κλαψουριζοντας. Εκείνος προχωρούσε μπροστά με γρήγορα και αποφασιστικά βήματα και στην κυριολεξία με έσερνε από πίσω του.
"Βούλωσε το και προχώρα!" Μου είπε ξανά επιθετικά χωρίς να γυρίσει να με κοιτάξει, συνέχιζε απλά την πορεία του.
"Που με πας;" Ρώτησα τρομοκρατημένη. Φαινόταν πως πλέον ήταν εκτός εαυτού . Αν το καλοσκεφτεί κανείς δεν έγινε και κάτι τόσο τρομερό για να θυμώσει τόσο πολύ . Αλλά τώρα φυσικά μιλάμε για εκείνον. Γι'αυτον ακριβώς τον λόγο ήμουν τόσο φοβισμένη. Δεν είχα ιδέα τι είχε βάλει στο μυαλό του , ήταν εκτός ελέγχου και θα μπορούσε να μου κάνει οτιδήποτε ..
"Σπίτι σου" είπε το ίδιο επιθετικά απαντώντας στην ερώτηση μου.
"Τι? Γιατί? " Ρώτησα ακόμα πιο τρομαγμένη από πριν.
Χριστέ μου πως έμπλεξα έτσι πάλι. Εγώ και οι ηλίθιες ιδέες μου!
"Είπα προχωρα!" Γριλισε και δεν είπα τίποτα ξανά. Άλλωστε ήμασταν πολύ κοντά στον προορισμό μας , εφόσον δεν μπορούσα σε καμία περίπτωση να του ξεφύγω, υποθέτω πως θα μάθαινα μέσα στα επόμενα λεπτά τον λόγο που με έφερε εδώ.
DU LIEST GERADE
RECKLESS
Romantik"Εύα , σε παρακαλώ μη με φοβάσαι-" ειπε. Πώς ήταν δυνατον να το κάνω αυτό; Ήξερα πολύ καλά που είχα μπλέξει. Είχα πείσει μέχρι και τον ιδιο μου τον εαυτό οτι ίσως όλο αύτο να δούλευε , αλλά κάτι τέτοιο συμβαίνει μόνο σε ταινίες επιστημονικής φαντασ...
