RECKLESS

~ Κεφάλαιο 29 ~

"Δρόμο! Τώρα!" φώναξε και παρά την ασφάλεια που ένιωθα με εκείνον να στέκει ακριβώς μπροστά μου, αναπήδησα στη θέση μου από τρόμο με τις φωνές του.

Ο τύπος απέναντί του, δεν αντιστάθηκε και δεν είπε τίποτα απολύτως. Αντιθέτως σήκωσε τα χέρια ψηλά σαν να παραδίνεται και προχώρησε σιωπηλός ως την έξοδο με το ίδιο ειρωνικό χαμόγελο στο πρόσωπό του. Ο αλλος τον ακολούθησε, και βγήκαν έξω χτυπώντας πίσω τους δυνατά την πόρτα.

Την ίδια ακριβώς στιγμή ο Άρης που τόση ώρα ήταν πλάτη σε μένα, γύρισε προς το μέρος μου, έτσι που να με κοιτάζει. Βρισκόμασταν αρκετά κοντά, για την ακρίβεια απείχαμε χιλιοστά.Με κοιτούσε έντονα, ενώ μπορούσα να τον ακούσω να ανασαίνει πολύ γρήγορα, μπορούσα να νιώσω τους παλμούς του να ανεβαίνουν, όπως έκαναν και οι δικοί μου. Το βλέμμα του ήταν σοβαρό και με κοιτούσε τόσο επίμονα, σαν να ήθελε να μου πει τόσα πολλά. Το δέρμα μου τσιτώθηκε, μισάνοιξα τα χείλη για να πάρω μια βαθιά ανάσα, χρειαζόμουν οξυγόνο, με έκανε να νιώθω τόσο αδύναμα, ένιωθα τα πόδια μου να τρέμουν και να καίνε, να μη μπορούν να με κρατήσουν άλλο όρθια πια.

"Πρέπει να φύγεις μίλια μακριά μου..." μου είπε τελικά, σπάζοντας την σιωπή που είχαμε τόσα λεπτά. Με ξάφνιασε. Με πόνεσε... ένιωθα σαν ένα μαχαίρι να καρφώθηκε από την πλάτη ευθεία στην καρδιά μου. Όχι πάλι τα ίδια...

"Τι- τι εννοείς;" των ρώτησα τραυλίζοντας. Ήλπιζα να μη μου πει αυτό που φανταζόμουν. Βρισκόμασταν ακόμα πολύ κοντά, μόνο που για πρώτη φορά μετά από αρκετή ώρα πήρε το βλέμμα του από το δικό μου και κοίταξε χαμηλά...

"Κινδυνεύεις μαζί μου..." είπε σχεδόν λυπημένα, σαν να ευχόταν να μην ήταν αλήθεια αυτό που ξεστόμισε.

"Ίσως μαζί σου να είμαι ασφαλής και όχι να κινδυνεύω..."ήταν το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα και το είπα εντελώς αφθόρμητα, όμως το πίστευα με όλη μου την ψυχή. Ίσως να ήταν που ήδη μια φορά στο παρελθόν με βοήθησε και στη συνέχεια κράτησε τους πάντες μακριά μου , αλλά και σήμερα.. ένιωθα ασφάλεια κοντά του, ένιωθα οτι με προστάτευε, δεν έχω νιώσει ποτέ μου περισσότερη ασφάλεια. Γελοίο ίσως για κάποιον που δεν τον ξέρεις και τόσο καλά, όμως αυτό είναι κάτι που δε κρύβεται.

"Ασφαλής; Όχι... σε καμία περίπτωση" είπε κατηγορηματικά καθώς πέρασε το χέρι του μέσα από τα μαλλιά του και άφησε την ανάσα που κρατούσε έδω και μερικά δευτερόλεπτα.