Ενημερώνω πως τώρα μέχρι να δούμε τι έχει γίνει θα μείνουμε στο " πριν 4,5 μήνες" κι έπειτα θα μεταφερθούμε λίγο πριν τη δίκη! Πάμε να δουμε τι συνέβει!!
ΠΡΙΝ 4,5 ΜΗΝΕΣ
Έπειτα από την υπέροχη βόλτα μας στο ηλιοβασίλεμα στην κορυφή του βουνού επιστρέψαμε τελικά στο ξύλινο ζεστό σπιτάκι. Είχε αρχίσει να πέφτει για τα καλά το σκοτάδι. Ο Άρης κλείδωσε πίσω μας την πόρτα και στη συνέχεια τράβηξε όλες τις κουρτίνες των παραθύρων.
"Θέλω να νιώθεις ασφαλής, ίσως να σε αγριεύει το μέρος αυτό τέτοια ώρα" μου εξήγησε. Δεν απάντησα , απλά χαμογέλασα. Προσπαθούσε, το έβλεπα αλλά και το ένιωθα οτι προσπαθούσε πολύ. Δεν ήμουν αχάριστη έβλεπα τα όσα έκανε και σε συνδιασμό με όλα όσα έλεγε, μου αρκούσαν, δε χρειαζόμουν τίποτα παραπάνω, τα είχα όλα εδώ.
"Θα μπω να κάνω ένα μπανάκι, αν θέλεις κι εσύ, τότε μπορείς να μπεις πρώτη. Έχω καθαρές πετσέτες στο συρτάρι" μου είπε καθώς έβγαζε τα παπούτσια του και τα τοποθέτησε πίσω από την εξώπορτα.
"Είμαι εντάξει ευχαριστώ, νιώθω λίγο κουρασμένη, θα κάνω ένα ντουζ το πρωί" απολογήθηκα σχεδόν, όμως ένιωθα πραγματικά κουρασμένη.
"Φαίνεσαι λίγο χλωμή, καλύτερα να ξαπλώσεις. Εδώ έχω στρώσει καθαρά σεντόνια..." είπε δείχνοντάς μου το κρεβάτι κι έπειτα συνέχισε ... " Θα σου δώσω μια χοντρή κουβέρτα, εδώ πάνω τα βράδια έχει κρύο κι ας είναι καλοκαίρι." είπε και πλησίασε μια ντουλάπα που βρισκόταν στο βάθος μετά το μικρό σαλονάκι.Έβγαλε μια μεγάλη χοντρή καρό κόκκινη κουβέρτα και την ακούμπησε πάνω στο κρεβάτι. Από τον τρόπου που μιλούσε κατάλαβα πως το είχε στρώσει μόνο για μένα, εκείνος που θα κοιμόταν..;
"Ευχαριστώ, θα είμαι μια χαρά" είπα και χαμογέλασα καθησυχαστικά.
"Θέλω να είσαι άνετη.. και σταμάτα να είσαι τόσο μαγκωμένη, οι δυο μας είμαστε και ξέρεις οτι δε πρόκειται να συμβεί τίποτα που δε θες, έτσι δεν είναι;" είπε κάπως διστακτικά καθώς με πλησίαζε αργά.
"Φυσικά και το ξέρω, όλα καλά , είμαι απλώς κουρασμένη, αύριο θα είμαι πολύ καλύτερα" τον διαβεβαίωσα. Όμως εν μέρη είχε δίκιο. Ήμουν μαγκωμένη στ'αλήθεια. Ήμασταν μαζί, το είχαμε αποφασίσει αυτό κι έπειτα από όλη εκείνη την εξομολόγηση στο ηλιοβασίλεμα , σαν ταινία του σινεμά, δεν ήξερα πως έπρεπε να φερθώ. Είχαμε ξανακοιμηθεί μαζί, είχαμε ξαναμείνει μόνοι, αλλά τώρα... τώρα όλα ήταν πολύ διαφορετικά, τώρα ήμασταν... ζευγάρι.
KAMU SEDANG MEMBACA
RECKLESS
Romansa"Εύα , σε παρακαλώ μη με φοβάσαι-" ειπε. Πώς ήταν δυνατον να το κάνω αυτό; Ήξερα πολύ καλά που είχα μπλέξει. Είχα πείσει μέχρι και τον ιδιο μου τον εαυτό οτι ίσως όλο αύτο να δούλευε , αλλά κάτι τέτοιο συμβαίνει μόνο σε ταινίες επιστημονικής φαντασ...
