Η ώρα είχε περάσει κι εγώ ακόμα να γυρίσω πίσω. Έπρεπε όμως να το κάνω γιατι είιχα αρχίσει να φοβάμαι μήπως του είχε συμβεί οτιδήποτε. Δεν του είχα αφήσει φαγητό, δεν ήμουν εκεί να τον βοηθήσω σε περίπτωση που χρειαζόταν να σηκωθεί, όμως χρειαζόμουν απεγνωσμένα λίγο χώρο για τον εαυτό μου.
Ήμουν ακόμα μόνη στο διαμέρισμά μου. Μετά το χαλαρωτικό μπανιο έβαλα καθαρά ρούχα και ξάπλωσα στο αναπαυτικό μου κρεβάτι. Η Ζωή δεν είχε γυρίσει ακόμα, μου έστειλε ένα γρήγορο μήνυμα οτι η γιαγιά του επιτέλους από αύριο θα έβγαινε από το νοσοκομείο και στη συνέχεια θα συναντούσε τον Άλεξ. Υποθέτω πως οι δυο τους τα είχανε βρει, δεν μου είχε αναφέρει τίποτα εκείνη αλλά από αύριο θα ήξερα πλεον όλες τις λεπτομέρειες. Από αύριο όλα θα πάρουν τον δρόμο του;, θα μπουν σε μια κανονικότητα και δεν ήξερα αν χαίρομαι ή αν απογοητεύομαι από αυτό.
Φόρεσα τα παπούτσια μου και αφού κλείδωσα το διαμέρισμα, έφυγα για να φτάσω στο δικό του. Στη διαδρομή δε σκεφτόμουν τίποτα, το απόλυτο κενό. Είχα σκεφτεί και αναλύσει τόσα όλες αυτές τις ώρες που δεν ωφελούσε να το κάνω για ακόμα μια φορά. Μπαίνοντας στο σπίτι, δεν επικρατούσε ησυχία, όμως ούτε και κάποια περίεργη φασαρία. Ακουγόταν από το δωμάτιό του, είχε βάλει μουσική αρκετά δυνατά. Το κομμάτι κάτι μου θύμιζε... και τότε μου ήρθε...
Πλησίασα προς την είσοδο του δωματίου και στάθηκα για λίγο. Αντιλήφθηκε την παρουσία μου, μου έριξε μια γρήγορη ματιά και συνέχισε να κοιτάζει το κινητό που κρατούσε στα χέρια του. Έδειχνε να χαζεύει κάτι σε αυτό, καθόταν ως συνήθως επάνω στο κρεβάτι του και δεν έδειχνε να τον ενδιαφέρει το γεγονός οτι ήμουν και πάλι εκεί.
"You can't Rely ? " ρώτησα τον τίτλο, λίγο δυνατά για να μπορέσει να με ακούσει, μπαίνοντας δειλά μέσα στο δωμάτιο. Φυσικά η ερώτηση ήταν ρητορική, ήξερα πολύ καλά για ποιο τραγούδι πρόκειται, έχω περάσει ώρες ατελείωτες κάποτε ακούγοντας το.
"Δε περίμενα να το ξέρεις" είπε εκείνος και γύρισε να με κοιτάξει, όμως ήταν τόσο αδιάφορος όσο με πριν.
"Φαίνεται πως δεν είμαι η μόνη που έχω μεσάνυχτα για σένα... Δε ξέρεις πολλά ακόμα για μένα" του είπα. Η αλήθεια ήταν πως το συγκεκριμένο τραγούδι ήταν ένα απο τα πολύ χαλαρά μου. Σίγουρα μου άρεσαν οι μπαλάντες ή τα hit κάθε εποχής, αλλά υπήρχε κι εκείνη η πλευρά του εαυτού μου που μπορούσε να κρυφτεί τόσο καλά πίσω από την εμφάνισή μου. Είναι μια πλευρά μου που σίγουραα δεν την είχε δει, ακόμα τουλάχιστον.
YOU ARE READING
RECKLESS
Romance"Εύα , σε παρακαλώ μη με φοβάσαι-" ειπε. Πώς ήταν δυνατον να το κάνω αυτό; Ήξερα πολύ καλά που είχα μπλέξει. Είχα πείσει μέχρι και τον ιδιο μου τον εαυτό οτι ίσως όλο αύτο να δούλευε , αλλά κάτι τέτοιο συμβαίνει μόνο σε ταινίες επιστημονικής φαντασ...
