~ Κεφάλαιο 32 ~

39 8 4
                                    


Χάθηκα αυτές τις μέρες γιατί είχα εξεταστική και αρκετή ύλη να βγάλω. Τώρα έχω τελειώσει με αυτά και θα γράφω πολύ πολύ συχνά. Λοιπόν αν δε θυμάστε καλά που μείναμε, προτείνω να διαβάσετε το προηγούμενο κεφάλαιο γιατί από δω και πέρα είναι πολύ σημαντικά κεφάλαια και πρέπει να θυμάστε κάθε λεπτομέρεια!

Πριν 5 μήνες

Βγαίνοντας από το αμφιθέατρο και αρκετά ικανοποιημένη από το γραπτό μου, άνοιξα βιαστικά το κινητό μου. Όπως το περίμενα είχα ένα μήνυμα από τον Άρη, έλεγε πως ήταν ήδη απ'έξω και με περίμενε. Σήμερα θα πηγαίναμε εκείνη τη βόλτα που ήθελε από χθες, δεν ήξερα ποιος ήταν ο προορισμός μας, δεν ήξερα τι ήταν αυτό που ήθελε να μου δείξει, όμως ήμουν αρκετά ενθουσιασμένη που θα κάναμε κάτι οι δυο μας για πρώτη φορά.

Βγαίνοντας από το κτήριο της σχολής άκουσα κάποιον να φωνάζει το όνομά μου, όμως δεν ήταν η φωνή του Άρη. Γύρισα αμέσως το κεφάλι μου προς το μέρος από όπου ακούστηκε και είδα έναν από τους συμφοιτητές μου.

"Γεια σου Μιχάλη!"  του είπα και του χαμογέλασα, καθώς εκείνος με πλησίαζε. Με τον Μιχάλη δεν κάναμε πολύ παρέα, όμως είχε τύχει να βγούμε αρκετές φορές μαζί λόγω κοινής παρέας.

"Πώς τα πήγες σήμερα" με ρώτησε εύθυμα και γεμάτος ενδιαφέρον, αναφερόμενος φυσικά στο μάθημα βιολογίας που γράφαμε.

"Πιστεύω πολύ καλά! Εσύ; Σου φάνηκαν εύκολα;" τον ρώτησα καθώς βγαίναμε από το κτήριο περπατώντας δίπλα δίπλα.

"Δεν είχα διαβάσει όσο θα έπρεπε αλλά ένα 5 πιστεύω το έχω γράψει" είπε και μου χαμογέλασε. Σταθήκαμε για λίγο στο προαύλιο, κοίταξα γύρω μου και μετά από λίγο τον είδα. Στεκόταν λίγα μέτρα πιο μακριά, απέναντί μας και στήριζε το σώμα του στην μοτοσικλέτα του, ενώ μας κοιτούσε με σταυρωμένα χέρια. Ήταν ντυμένος στα μαύρα και δεν είχε βαφτεί καθόλου, ήταν κάτι που είχε σταματήσει να κάνει τελευταία.

"Περιμένεις κάποιον;" με ρώτησε τότε ο Μιχάλης.

"Βασικά... είναι ήδη εδώ αυτός που περιμένω"είπα απλά, χωρίς να θέλω να φανώ αγενής όμως έπρεπε να πηγαίνω.

"Αυτός; Το αγόρι σου;" με ρώτησε εκείνος ξαφνιάζοντάς με. Δε θυμάμαι να είχαμε ποτέ τέτοια οικειότητα μεταξύ μας ώστε να με ρωτήσει αυτο το πράγμα.

RECKLESSWhere stories live. Discover now