Alone II

0.9

Derin bir nefes verip koltuğuma oturdum.
Nihayet problemler çözülmüştü ve eve dönme vakti gelmişti.

Şu iki gün neden bana iki ay gibi gelmişti?

Yanıma oturan Dylan gülümsedi.
"Sonunda en sevdiğim yere geldim. Senin yanına..."
Yanaklarım kızarırken başımı cama çevirdim görmemesi için.
Bu sırada yola koyulmuştuk bile.

"Benim kızıl meleğim utanmış mı?"
Cevap vermediğimde güldü.
"Şimdi o al al olan yanaklarını ısırmak vardı da, şanslısın ki bu ortamda öyle bir şey pek mümkün olamıyor."

Konunun değişmesi için cebimden telefonumu ve kulaklıklarımı çıkardım. Kulaklıkları telefona takıp bir tekini kendi kulağıma taktım, diğerini de Dylan'a uzattım.

Konuşmadan kulaklığı kulağına yerleştirdiğinde arkama yaslandım ve müzik listeme girdim.
Zaten müzik listemin %90'ı Son Feci Bisiklet şarkılarıyla doluydu. Geriye kalan %10 luk kısmı ise Gri, Adamlar ve onun gibi grupların severek dinlediğim şarkılarını barındırıyordu.

Elini telefonu tutan elimin üzerine yerleştirip yavaşça telefonumu kendi tarafına çevirdi ve listede dolaşmaya başladı. Çok sürmeden kulaklarıma Son Feci Bisiklet'in Gaffola şarkısı dolmaya başladığında gülümsedim.
Tüm şarkılarını delice sevdiğim grubun belki de bir tık daha da çok sevdiklerim arasındaydı bu şarkı.

Ve belli ki Dylan da çok seviyordu.

"Kendinizi bir gözden geçirseniz beni sevindirirsiniz,
Zira beni siz delirttiniz..."