LOVELY MESS

Chapter 5 Knight on a British accent

Mindy(POV)

I woke up 6:50am. I had everything ready at exactly 7:15. Paglabas ko ng aking kwarto ay nakasalubong ko ang isa sa aming kasambahay.

"Where's Dad, Manang elma?" I asked her while fixing my shoes.

"Nasa hapag na at hinihintay ka" sagot lang nito. Nagmamadali kong tinungo ang aming dining area at nakitang nakaupo si Dad sa gitna ng aming hapag kainan. Hawak ang kaniyang dyaryo ay nabaling ang atensyon nito sa akin. Tuluyan na nitong binitawan ang dyaryo ng ako'y nakalapit na.

"Goodmorning,Dad" bati ko at humalik sa kaniyang pisngi. Pumwesto ako sa kaniyang kanan at doon naupo.

"Good morning too,hija" nakangiting bati nito sa akin. Nagsimula na kaming mag almusal ng biglang nagsalita si Daddy.

"I have an old friend who will study on our school. I hope you'll meet her" he said.

"Her? A girl?" i asked feeling my brows furrow. 

Having an old friend is Okay. But a girl? That's a different story.

It was just a year ago when my Mom died. Ovarian cancer. She has that after she gave birth to me. And she's just so lucky living more years with us having that illness.

"Same age like you.. A friend's niece" patuloy nito. What a relief. My Dad cannot entertain girls specially same age like mine. Baka magmukhang anak niya na lang ito kung magkataon.

"What's her name? What course?" tanong ko habang nasubo.

"Psychology. Her name is Fhilea..." mukhang inisip pa ni Dad ang last name nito.
"Gordova" pagpapatuloy niya.

"Is she pretty?" I probed. "She is. You are both wearing eyeglasses but that doesn't hide your real looks!" nangingiting sabi ni Dad.

"Can she be my friend?"tanong ko ulit na mas pinahalata ang kuryusidad.
"Sure can, but I have to warn you though. Don't make her mad or worst..  Angry." dad answered na nagpabaling ng tingin ko sa kaniya.

"Why is that?" sanay na siguro si dad na palatanong ako kaya naman sagot ito ng sagot.

"She's no ordinary girl. She's different when she's mad and dangerous when she's angry" dad explained. Animo nagku-kwento lamang ito. 

Napa kibit-balikat na lang ako. Lahat naman siguro nagiiba pag nagagalit. Hindi lang naman siya.  Tapos na kaming kumaen at nauna na akong nagpaalam kay Daddy. Dumiretso na ako sa school. Katatapos lang ng bakasyon at umpisa na ng regular na klase.

First class. Algebra. My old enemy subject.

Pumasok agad ako sa silid na laan para sa klaseng ito. Nakita ko ang ibang mga kaklase ko sa ibang subject. Ang iba ay magkakakilala na at nagkukwentuhan. Ang iba naman ay may hawak na libro. Dumako ang paningin ko sa bandang dulo. Napatingin ako sa isang babae na katulad ko ay naka salamin din.

'She might be Fhilea?' tanong ko sa sarili. 

Hindi nga naitago ng salamin ang angkin niyang ganda. Mamula-mula ang kaniyang mga pisngi at ilong at masasabi mong natural ito at hindi nakuha sa make up. Naka messy bun ang kaniyang buhok na may bahagyang takas sa mga gilid nito. Bumagay sa hulma ng kaniyang mukha ang reamless na salamin sa kaniyang mata. Matangos din ang medyo pointed na ilong at mapula ang kaniyang mga labi.

'She's Pretty' puri ko. She's wearing a jeans with a plain V-neck shirt. She paired it with a white sneakers na malamang ay Adidas base sa itsura nito.

'Hindi pa siguro sya nasusukatan ng uniform.' isip-isip ko.

She looks so simple yet the sophistication is showing. You may think she's a nerd because of the eyeglass, but I must admit, you have to think again. I plastered a smile when I have her eyes at me but she just.. stares?