Chapter 18 Nightmare on the Afternoon

37 5 0
                                    

Fhilea (POV)

I saw a girl with guns on both hands. Walking on a burning hallway. Her eyes are also on fire. There is coldness. Hatred. Madness. Sadness. Oblivious on what's happening around her. She shot all the men she laid her eyes on. Emotionless. Merciless. And then everything went black.

A guy now is lying on the girl's arms. Heavily breathing. A lot of blood is on his shirt. An overflowing one. It is a moment of  silence, when the guy smile and reached for her face. 

"Be happy, love. I'm always with you." he said smiling bitterly ... and again everything went black. 

"NO!!!!" sigaw ko na napabalikwas ng bangon. Mukha ni Yasha ang bumungad sa akin. Agad ako nitong dinaluhan at dinilaan ang aking mukha. I look at the wall clock and it's 4pm. 

'Bad dream! That bad dream again!'  buntong hininga ko. A nightmare on a Sunday afternoon. 

I get up in bed and went straight to the bathroom. I decided to have a quick bath and prepare my running clothes. Pinili kong tumakbo na lang to catch some fresh air. But the question is, where?

'Sa field!'  biglang pasok ng ideya sa isip ko. 

When I found myself ready, bumaba na kaming tatlo. Tulad ng nakagawian, pinakaen ko ang dalawa at nagtimpla naman ako ng kape. I grabbed my phone where i normally left it on the counter and checked. 

C: I'm sorry about yesterday. Thank you too! Sana makabalik pa tayo dun. 

A text from Clifford. Nasabi ko sa kanila na mag li-low muna. Hindi dahil sa ayaw ko sila sa lugar na yun, baka din kasi masanay  ang mga bata at hanap hanapin sila. Isa pa, the threat on Clifford's life is getting worser and worser each day.  Ayoko din ng naramdaman ko the moment that a guy pointed the gun on Mindy. I feel that I was about to lose someone again. 

Ito ang isa sa mga bagay na iniiwasan ko. Ang mapalapit sa isang tao. The more they get close, the more they makes me worry. Minsan iniisip ko kung tama ba ang naging desisyon kong makipaglapit sa kanila. Makulit at pursigido lang talaga si Mindy. While Clifford, his presence makes me feel that Winter is just around kaya hinahayaan ko lang. 

'Bahala na!' suko ko. 

Hindi ko na dinala pa si Mogwai. Hindi din naman ganun kalayo kaya nilakad ko na lang para makapag warm up na din. Tinanguan ako ng guard ng nakapasok ako sa loob ng school. Walang bakas na kahit sinong estudyante. This is what I like in this school, hindi sila nagkaklase ng Sunday kasi Family day daw yun. I noticed a Black Volvo car na nakapark sa gilid ng Gym. Napakibit balikat lang ako at nilagpasan na iyun. 

Agad kong tinungo ang field. Binaba ko sa paanan ng paborito kong puno ang tumbler ko na may lamang tubig at face towel. I did a quick stretching and starts to run in circles. Humihinto lang ako every two laps para uminom ng tubig. I am on my seventh laps ng huminto ako sa bandang gitna. Ramdam ko na ang nagsisilabasang pawis saking katawan. My body now is releasing to much sweat at naramdaman ko ito sa paghinto ko.

I unzipped my jacket to cool down a little. I'm enjoying how the air touches my skin. How the air brushes my hair. I'm looking at the skies na naghahabol ng hininga. I stretched my arms wide open and asked for more air. I was on that kind of heaven ng maramdaman kong may mga matang nakamasid  sa akin. 

Nilibot ko ng tingin ang buong field and I saw a guy in trunks staring at me. He's few meters away at nakapameywang itong nakatingin sakin. Hindi naman ganun kalayo ang pwesto nito sa akin at mukhang nagsu-swimming ito base sa kaniyang itsura. 

'May swimming pool pala dun!'  isip isip ko. 

Standing there is Vladimir Kitton. I scan all his features. Broad shoulders, fine cuts and a six pack abs. Typical Athlete's body. 

"What are you doing?" tanong nito. Gulat man sa bigla niyang pagsasalita ay hindi ko naman pinahalata. 

"Standing?" patanong kong sagot. "Are you checking me out?" nangingising tanong nito. 

"ASA!" agad ko namang sagot at tinalikuran na ito. 

Nilapitan ko ang puno at uminom ng tubig. Nang naubos ko ang laman ay tumakbo na ulit ako. Hindi na alintana ang mga matang nakasunod sa akin. I did three more laps at nang makaramdam ng pagod ay namahinga ng konti sa paanan ng puno. 

When my breathing went back to its normal pace ay napagpasyahan ko nang umuwi. Nasa bandang gitna na ako ng quadrangle ng mapansin ko ang lalaki na nakasandal sa gilid ng kaniyang sasakyan. 

"I dont really know why, but why do I have this feeling that you fancy me?" bilib sa sariling tanong nito. 

Napansin kong nakatingin ito sa dibdib ko. Huli na ng mapansin kong nakalimutan ko na pala itong i-zipper. I composed myself like the usual and act like nothing happened. 

"Coming from someone who stare at my boobs? Who's fancying who now?" taas kilay kong tanong. Maingay kong zinipper ang aking jacket. Tinalukan ko ito at nagpatuloy sa paglalakad.

Lalampasan ko na sana ito ng bigla itong nagsalita. 

"My brother is so lucky though" anito na pinagtaka ko. 

'Ano daw????? Pinagsasabi niya?!'  hindi ko na ito nilingon pa at nagpatuloy na lang na naglakad palayo. 

'I'm surrounded with weird people' anas ko.




xXx Thank you so much for reading guys 😘 I appreciate it a lot ☺️ Mas masaya if you vote and share 😁 LoveLots mga ka-Messy Mwuahhugs Umingats 💋💜 xXx

LOVELY MESSWhere stories live. Discover now