Keep Calm And Love Austin Mahone (For Mahomies)

Bölüm 33 | Brezilya

EVDE DEĞİLDİM İNTERNET YOKTU VE BUNUN GİBİ BİR SÜRÜ BAHANELERİM VAR. HEPSİNİ YAZMAYA KALKSAM OKUMAYA ÜŞENİRSİNİZ O YÜZDEN DİREK HİKAYEYE GEÇİYORUM. FİNALE AZ KALDI. UMARIM BİR DAHA HİKAYEMİ BU KADAR AKSATMAM. SİZLERİ SEVİYORUM.

Titreyen bedenimle karşımda ki cesede korkuyla bakıyordum. Bunu ben yapmış olamazdım. Hayır. Ben sinek bile öldüremezdim. Ben bunu yapacak kadar güçlü değildim. Bu yükü taşımayı göze alamazdım. Ama bu benim eserimdi.

Hıçkırarak ağlamaya başladığım sırada dizlerimin üzerine düştüm. Austin kanlar içinde yerde yatıyordu. Sürünerek yanına gittim. Ellerimin titremesini kesmeye çalışarak yüzünü ellerim arasına aldım. Gözleri aralıktı. Dudaklarını oynatmaya çalışıyordu. Yüzümden yüzüne damlayan yaşı önemsemeden eğilip dudağımı dudağına bastırdım.

'' Her şey düzelecek. '' dedi belirli belirsiz. Bende buna tutunuyordum. Herşeyin düzelecek olması ihtimaline. Kafamı kaldırıp karşıda kafalarını birbirlerinin üzerine koymuş elleri bağlı baygın duran Mila ve Alex'le karşılaşmıştım. Baygındılar çünkü maskelinin yanındaki şırfıntı kaçmadan hemen önce onlara sertçe vurmuştu. Az önceyi hatırlayınca seslice ağlamaya başladım.

Flashback:

'' Bak Austin, şimdi gözlerinin önünde sevgilini nasıl da becereceğim. Hemde kolların bağlı olmadığı halde hiç bir şey yapamayacaksın. ''

Maskeli böyle söylediğinde korkuyla ona bakmıştım.

'' Eğer, ona dokunursan. Seni öldürürüm. '' Austin kısılan sesine rağmen tehditler savuruyordu. Ağlıyordum. Hem çok fazla. Austin'i gözlerimin önünde dövmesi bile ağlamama yeterdi.

'' Tehdit edemeyecek kadar acizsin. Alyssa artık benim. '' deyip ayağıyla Austin'in kafasına tekme attığında çığlık atmıştım.

'' Ne olur ona dokunma. Gel beni öldür. Ona dokunma yalvarırım. '' 

Maskeli alayla güldü.

'' Ben bu kadar şeyi sana ulaşmak için yaptım. Şimdi de seni elde edeceğim. '' 

Hızla üzerime yürüdüğünde bir iki adım sürünerek geri çekildim. Saçlarımdan kavradı ve beni yere yatırdı. Üzerimdeki gömleği kolayca yırttığında bir çözüm yolu arıyordum. Herhangi bir şey. O göbeğimin üzerine öpücüklere boğarken ağlayarak Austin'e baktım. Dudaklarımızı oynatarak konuştuk.

'' Seni seviyorum. ''

'' Bende seviyorum. '' 

Önüme döndüğüm sırada gözüm maskeli piçin tişörtünün cebinden düşen pilot kaleme takıldı. Ona ulaşmaya çalışıyordum. Bu sırada maskeli pantalonumla ilgileniyordu. Kaleme parmaklarımın ucuyla uğraştığımda bütün gücümle sırtına batırdım. Acıyla inleyerek üstümden kalktı. Fakat kalem hala elimdeydi. Bu onu durdurmak yerine daha çok kızdırmıştı. Hızla ayağa kalktığım sırada kolumdan yakaladı.

'' Küçük fahişe. ''

Tutmadığı elimdeki kalemi var gücümle yüzüne geçirdiğimde az öncekinden çok daha sesli bir şekilde bağırmış ve yere düşmüştü. Kalem gözüne girmişti. Yarısına kadar. Bir elimdeki kana bir de yerde acıyla kıvranıp kalemi çıkarmaya çalışan maskeliye baktım. Zorlukla konuşan Austin'e doğru baktım.