Beside You ✔COMPLETED 🔥

Ikatatlongpu't dalawang Pahina

I woke up so tired and my center is really aching. God, ganito ba talaga siya kalakas kapag nasa kama? Anong oras na ba? Tinignan ko ang aking cellphone at nakitang alas tres na ng hapon. Shit! Napaupo ako pero agad na napapikit ng maramdaman ang hapdi.

Nang imulat ko ang aking mata ay wala si Prince sa tabi ko. Nasaan siya? Nakasuot na ako ng kanyang itim na tshirt. I was naked inside. Pakiramdam ko ang lagkit ko na, kaya naman ay napagpasyahan kong maligo habang dinadama ang mahapding gitna habang naglalakad.

Pagkatapos kong maligo ay wala pa ring ingay kaya mukhang wala si Prince dito. Umalis ba siya? Napatalon ako sa gulat ng tumunog ang aking cellphone. Nanginginig na kamay, inabot ko ito at sinagot.

"H-hello?"

"Time is ticking darling, or else you won't have to see your sister breathing."

Yun lang at namatay na ang tawag. Napaupo ako at natulala. Gusto kong manakit, gusto kong sumigaw sa sobrang galit at gustong gusto kong gumawa ng paraan para ako na lang ang naroon at hindi si Ate. Tinawagan ko si Kuya.

Pero walang sumasagot. "Ano ba, sumagot ka kuya,"

Maka ilang beses akong subok ngunit wala pa rin talagang sumasagot. Bigla akong kinabahan. No, agad akong nagbihis at luluwas pa-Manila. Ngunit hindi pa ako nakakalabas ng bahay ay hinarangan na ako.

"Hindi ka pwedeng umalis miss," aniya.

Nag ngitngit ang aking ngipin sa galit. "Kailangan kong umalis! Ano ba!"

"Ang utos ni Mr. Ephraim ay dito ka lang hangga't hindi siya ang kumukuha sayo-"

"I really need to go please!"

Ngunit kahit na anong gawin ko ay ayaw pa rin talaga nila akong umalis. Nanlumo akong napaupo sa sofa. I can't just stay herr and do nothing. I have to do something and damnit nasan na ba kasi ang prinsipeng iyon?!

Sinubukan ko ulit na tawagan si kuya pero wala. Walang sumasagot. May nangyari ba? Napayuko ako at tinakpan ang mukha ng dalawa kong palad. Hindi ko alam kung anong oras akong nakatulog sa posisyon na iyon dahil laking gulat ko ng madilim na sa labas. Gutom na rin ako.

Nagluto muna ako para makakain. Nasaan na ba silang lahat? Bakit walang tumatawag sa akin? Nasaan si Arlo? Kumain ako ng konti dahil sa wala akong ganang kumain.

Napamulagat ako ng makarinig ng tunog ng sasakyan. Agad akong tumayo. Nagbabakasali na si Kuya. Bumukas ang pintuan at nagulat ako ng makita si Prince na bugbug sarado ang mukha.

Nanginginig ang aking labi sa kaba, "P-Prince... a-anong..."

Bumagsak na siya at nawalan ng malay kasabay ng sigaw ko. Ano bang nangyayari bakit siya ganito? Umiiyak akong ginagamot ang kanyang bawat galos sa katawan at mga pasa pati na rin sa kanyang mukha.

Pagkatapos ko siyang gamutin ay awang awa ako sa kanyang hitsura. Bakit siya nagkaganito? Nawala ang aking atensyon sa pagtingin kay Prince ng tumunog ang kanyang cellphone.

Inabot ko ito at nagulat ng isang unknown number ito.

I answered it. "This is a warning to you my son, you'll know soon what will happened to your girl when you disobey me again."

Pinatay ko na ito at namilog ang mata sa gulat, kaba, halo halong emosyon na ang aking nararamdaman. His cold and menacing voice gives me creep. Ibang iba sa boses ni Prince. He did this to his son? Sinaktan niya si Prince dahil sa akin?

Napahagulhol ako sa iyak. Gulong gulo na talaga ako. I called my brother again. Still no response. For the last time... may sumagot!

"Kuya!"

"U-umalis na k-kayo ugh, diyan fuck, just leave. Huw- huwag niyong... hahayaang mahuli kayo. A-alis na-" hirap na hirap siyang bumigkas at nakarinig ako ng putok ng baril bago wala na.

Namatay na ang tawag. Pati si Kuya? Nawalan na ako ng ibang sasabihin at natulala na lamang. Puwersahang binuksan ang pintuan at binuhat nilang parang sako ng bigas si Arlo at sinakay sa kotse na nakahanda sa harap ng bahay.

"Aalis na po tayo," aniya saka nagdrive.

"Saan po tayo pupunta?" nasa aking hita naman ang ulo ni Prince at mahimbing na natutulog. Minsan naman ay napapangiwi siya kapag may batong nadadaanan.

"Hindi mo dapat malaman miss."

"Nasaan si kuya?" I ask instead.

"Hawak... siya ni Mr. Hangruela." nag aalinlangan niyang sagot.

No! Tila may kung ano sa aking lalamunan at ayaw dumaan ng kahit ano dahil sa gulat. He can hurt his own son how more...

"W-what happened to him?"

"Miss, ang mahalaga ngayon ay mailayo namin kayo dito habang hindi pa dumadating ang ibang tauhan ng lalaking iyon." he grimace and drive faster.

Panay ang hikbi ko habang naiisip kung bakit kailangan mangyari pa ang mga ito sa amin. "S-si mama! Gusto ko silang makausap! Sige na kuya! Maawa na po kayo. Gusto ko po silang makita."

"Isang oras lang ang kaya kong ibigay hija at kailangan na talagang lumayo ka."

Tumango ako at nagpunas ng luha. Hindi niya pwedeng makuha si Mama. Magkamatayan man. Nakaidlip ako at ng magising ay nakasandal na ako sa isang balikat at wala na si Arlo sa aking hita. Naalarma ako.

Nasa balikat pala ako ni Arlo. "A-ayos ka na ba? Magpahinga ka muna,"

Hinawakan niya ako sa pisngi at kamay. "I'm glad that your safe."

"Ano bang nangyari? Bakit ka sinaktan ng papa mo? At bakit mo ako iniwan kanina?! Alam mo bang alalang alala ako! Umalis ka ng walang paalam!" hikbi ko.

Pinunasan niya ang aking luha ngunit hindi ito matigil sa pagpatak. "Alam kong pagod ka kaya hindi na kita ginising at paano mo nalaman na si Dad ang may gawa nito sa akin?"

"T-tumawag siya noong kadarating mo lang. M-may sinabi siya..." natatakot akong sabihin.

Nagseryoso ang kanyang mukha. "Anong sinabi niya?"

Napalunok ako. Kapag sinabi ko baka may gawin na naman siya na ikahahantong ng ganito. Hinawakan ko ang kanyang palad.

"Mangako ka sa akin na wala kang gagawin na ikakagalit ko."

"Naña-"

"Mangako ka!" sigaw ko. He sighed but his eyes held were full of fear. Napalunok ako tsaka siya hinalikan da labi.

"Your dad wants my mom kaya niya ito ginagawa. Itong ginawa niya sayo isa itong pagbabanta na layuan mo ako kung hindi, may... mangyayaring masama sa akin kung nagpatuloy ka sa balak mo."

Napasinghap siya at niyakap ako. "P-please mangako ka na wala kang gagawin na ikapapahamak mo! Prince nangako ka kaya tuparin mo."

I can feel that his holding back his anger by holding me close. He was losing his control but as he held me nagagawa niya itong ikontrol. I hug him back and prayed that he will stick to his promise.

"I promise my love." niyakap ko siya ng mahigpit. Sinulyapan kami ni kuya tsaka siya nagsalita.

"You have one hour miss. Go, sasamahan ka ng ilang tauhan para safe kang makapunta roon." sabi ni kuya.

Tumango ako. "Hindi ka pwedeng makita nina mama at baka magkagulo lamang. Mabilis lang ako, okay?"

He kissed me. "Come back to me safe. Kapag wala ka pa rito ng isang oras aakyatin kita doon."

I smiled. "Don't worry. I'll always come back to you."

"I love you." sambit niya ng makaisang metro na akong layo sa kanya. Lumingon ako sa kanya nakangiti at halos tumakbo pabalik para yakapin siya.

"Always remember that." aniya.

"I love you too. Always."

Tiningala ko ang kabuuan ng hospital bago pumasok ng elevator. This is it. Malalaman ko na rin ang buong katotohanan.