Chris POV
Nagising ako sa tama ng araw sa mukha ko.
"Ahmmm anong oras na?" kinapa ko yung cp ko sa tabi ko pero wala akong makapa.
Minulat ko ang mata ko. Bumungad sakin ang isang puting kisame.
Nasa ospital ba ako? Impossible naman yon.
Nilibot ko ang tingin ko?
Pakshit!
Saang lupalop ako ng mondo??! At bigla na lang bumalik ang alaala ko kagabi.
Bulshit! may kumidnap sakin.
Akala siguro ng mokong napakayaman ko kaya kinidnap niya ako.
Nilibot ko uli ang tingin ko sa boung kwarto.
WOW! ang ganda!
Galante siguro tong kidnapper ko. Glass wall ang buong silid at puti at dark blue ang kulay.
Kailangan kung makaalis dito!
Bumaba ako sa bed at nagtungo ako sa may pinto.
Nakita ko ang bag ko at kinuha ko ito sabay labas ng kwarto.
Paglabas ko mas lalo pa akong nalula sa kagandahan ng bahay grabe di man siya matatawag na mansyon sa laki pero matatawag itong mansyon sa ganda ng bahay.
Finesse!
Mukhang wala namang tao kaya dali dali akong bumaba sa hagdan at tinungo ko agad ang pinto.
Paglabas ko nagulantang ako sa nakikita ko!
My god! Nasaan ako?!
Puro dagat at mapuputing buhangin ang nakikita ko.
Magagandahan sana ako sa buong lugar kung hindi lang ako nasa ganitong sitwasyon. Mukhang nasa isang isla ako ha!
Napalingon ako sa likod ko ng maramdaman kung may tao sa likod ko.
Kung nagulat man ako sa lugar kung nasaan ako mas nagulat ako sa presensya ng isang tao ay hindi pala isang adones na nasa harapan ko.
Na walang iba kundi si Aizen Vaughn Montefalco na naka khaki shorts na kulay puti at walang pang itaas!
Diyosko maryosep!
Ang mga abs, kumakaway sakin mga inday!
Shit! ang init!
"Ahm" tikhim niya.
At don ako natauhan.
"Bakit ako nandito mr. montefalco? supposed to be flight ko kagabi pa uwi ng cebu?" kunwari ko pang galit para di halata mga bess.
Hindi siya sumagot sa akin nakatingin lang siya sakin.
"Mr. Montefalco?"
"Ahh yes, pardon?" sabay snap sa kamay niya.
"Bakit ako nandito?"
"Ahm the breakfast is ready let's eat?" iwas niya sa tanong ko.
In just one cue nakadinig lang ng breakfast ang tiyan ko tumunog ito.
"Grrrr epal tung tiyan ko" bulong ko pa at mukhang nadinig yun ni aizen.
"Seems like your hungry lets go, lets eat" anyaya niya .
Alam ko pinipigilan lamang niyang tumawa.
Nauna na siyang naglakad at sumunod lang ako sa kanya.
BINABASA MO ANG
UNEXPECTED SECRETARY
Romance"EXPECT THE UNEXPECTED" Malaki ang mundo! Magkaiba ng estado! Paano mag crokros ang landas ng dalawang to? He's rich! She's poor! He is famous! She's Nobody! He's no problem! She's so many problem! He's Maraming hain, isang kakain. She's Isang hain...
