Chapter 36

22.4K 365 1
                                    

 Chris Pov


Dali dali akong pumasok sa kwarto ko. Hindi ako mapakali. Lakad don lakad dito ako sa loob ng kwarto, ang lakas ng tibok ng puso ko.

Kinagat ko ang daliri ko.

My god! 

Ano na naman tung pakulo niya? Naka move on na ako ehh bakit eto na naman siya?

Naglalaban ngayon ang puso at utak ko. Sinasabi ng puso ko na give him another just.

Baliktad naman tong utak ko! wag daw baka masaktan na naman akong muli!

Ano ba talaga? Nanginginig ang kamay ko. Hindi ko alam kung ano ang susundin ko.

Napalingon ako ng bumukas ang pinto ng kwarto ko.

"Anong ginagawa mo dito?!" sigaw ko sakanya.

"Love let's talk please?"

"Wala na tayong dapat pag uusapan mr. montefalco" malamig kung sabi sa kanya.

"No your wrong, meron pa" pangmamatigas niya.

"Hindi naba malinaw sayo lahat zen wala na tayo! wala na! matagal na yun kaya kalimutan na natin lahat ang ng nangyari" kasi masakit sa akin na balikan ang mga ala alang yun.

"Do you think is that easy to forget those memories we had last time? No chris I cant forget those memories we had! alam mo kung bakit? kasi yung mga panahon nayun ay yun ang mga panahon na masaya ako. Those days are the most beautiful days of my life so dont dare to tell me to forget it because I wont!" madamdamin niyang saad.

"T--tama ka..oo pareho lang tayo pero ang lahat ng yon ay PALABAS lang LARO mo lang" 

Natigilan siya sa sinabi ko!

Tumalikod ako sa kanya!

"Mr. Montefalco pwede bang tigilan na natin to? Walang saysay ang pinag uusapan natin ehh" agos ng agos ang luha ko.

"Alright I will ask you and answer me truly and look at me" garalgal niyang sabi parang malapit na siyang umiyak.

Pinunasan ko ang luha ko bago ko siya hinarap.

Taas noo akong humarap sa kanya.

"Look straight to my eyes"

Tumingin ako sa mga mata niyang nakalatay ang lungkot at sakit.

"Now ask Mr. Montefalco?" kasing lamig ng yelo ang tinig ko.

"D--do you love me? or Do you still love me? dahil kung hindi tatanggapin kung wala na nga tayo gaya ng sabi mo " may pagkapiyok niyang turan.

Kahit ang sakit sakit?

"Yes Mr. Montefalco I don't love you anymore" lamig kung sabi sa kanya

Bumalatay sa mukha niya ang sobrang sakit.

"B-b-ut I-i h-heard you that you s--still l--lo--v--ee me?" piyok niyang sabi parang iiyak na siya.

"Nagkakamali lang siguro ka ng dinig mr. montefalco. Oo aaminin ko minahal kita ng lubusan non pero kagaya ng sakit na nawala sa puso ko ganon rin ang pagmamahal ko sayo nawala rin kasabay ng sakit na ipinaramdam mo saakin noon"

Hindi totoo na hindi na kita mahal love kung alam mo lang kung gaano kita kamahal pero takot ako love takot ako baka saktan mo naman ako hindi ko kakayanin love di ko kaya. 

Kaya tama lang tong gagawin ko!

"O--o-kay I accept the truth. It's over" Luminga siya sa paligid.

UNEXPECTED SECRETARYTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon