Hoofdstuk 30

433 25 0
                                    

"Wil je klappen , slapjanus. Zomaar tegen mij aan botsen . Ik zou je nu moeten vermoorden maar ik heb iets beters te doen. Als ik jou nog eens tegenkom rip ik je trot uit , BEGREPEN!" Euh? Ik snap het niet maar ik moet snel reageren en mijn stem een beetje te veranderen. "Ja meneer begrepen meneer!" En stond in een saluut houding.

"Dat was de perfecte zin als ik haar tegenkom." Mompelde hij verder. Brandon is echt raar. Zat hij een speech te oefenen voor als hij mij gaat tegenkomen en hoe is hij ontsnapt. Snel voordat hij helemaal verdween uit het zicht las ik zijn gedachten. "Als ik Luna vind word mijn status verhoogd . En door onze spion weten we dat ze haar geheugen terug heeft. Nu kan ik haar eindelijk op haar plaats zetten al ik haar tegenkom.

Wat?! Een spion. Dat is me nog nooit opgevallen, is die spion in deze wereld of ergens anders maar 1 ding weet ik zeker,
hij weet niet dat ik in het kasteel ben.

Waar ging hij eigenlijk gehaast naartoe? Ik ga hem volgen en misschien leidt hij me wel naar Dean . Snel schakel ik mijn geur en aura uit zodat hij niks zou reuken wanneer ik hem achtervolg.

Na een maar kilometers wandelen kwamen we aan op de deur naar Dean zijn troonzaal. Je weet wel , de plek waar ik mijn ware ik ontdekte. Oh ik moet nog altijd vragen waarom mijn ouders dat hebben verstopt.

Ik begon mijn oor tegen de deur te leggen en luisterde af.

"Kon je niet sneller komen , mijn informant zei dat ze al begonnen is voor mij uit te schakelen . Misschien is ze al in het kasteel . Ik zal die informant maar eens halen hé."
"Ik zal Luna vermoorden wanneer ik haar tegen kom."
"Jij, Luna vermoorden , laat mij niet lachen Brandon , jij kan zelfs geen schrammetje zetten op haar als jullie vechten.
Nee ik ga tegen haar op en maak haar terug mijn pion, ik heb een plan. Maar waarom moest ze nu perse komen wanneer er ook iemand anders ons wil doden. Die verdomde hy.."

Ik wou nog verder luisteren maar ik zag een verdacht iemand in een soldaten pak vermomd. Die silhouet komt me bekend voor. Zou dat mijn spion zijn.

Ik wandelde normaal langs hem door en luisterde naar zijn gedachten.
"Kalm blijven Alexander zodat je positie niet verraadt ."
Jip totaal verdacht.

Zodat niemand ons zou horen moest ik ons ergens anders heenbrengen.
"Wat sta je hier te staren, kom mee." Nu moet hij wel mee als hij zijn positie niet wil verraden .
"Oke." Wouw kan hij nog opvallender zijn . Je zegt toch geen oke. Het is ja mevrouw ja.

Waneer we in een opslag kamertje zijn pakte ik zijn strot direct vast maar hij sloeg mijn arm van hem af.
Oke hij moet ik totaal niet onderscheiden. We waren aan het vechten en hij was behoorlijk goed maar ik heb hier geen tijd voor dus veranderde ik me in mijn wolfvorm maar mijn kleren scheurde ook mee dus dat is leuk.

Hij zag me veranderen dus hij veranderde zich ook naar zijn .. weerleeuw-vampier-achtige vorm.
Dat is die gast die me achterna zat . Wij stopte beide wanneer we het doorhadden.

Heb ik nu voor niets mijn kleren aan flarden gescheurd ughhh. Ik begon hem te mindlinken omdat ik niet kon praten.

-wat doe jij hier ?!-
"Wat doe ik hier? De vraag is wat doe jij hier ."
-jij eerst.- ja misschien is hij toch mijn spion.
"Als je me toen liet uitspreken was dit moment niet gekomen. Ik vroeg toen of je me wou helpen Dean te doden."

Voor de zekerheid las ik nog zijn gedachten. En ja , hij vertelt de waarheid.

-oke , ik geloof je maar waarom?-
"Hij had me duizenden jaren geleden opgesloten in die kist . En wat niemand wist was dat alleen iemand krachtig zijn of haar bloed me kon doen ontwaken en door jou is het gelukt."

-oke we hebben niet alle tijd van de wereld dus laten we ze gewoon uitschakelen . Jij schakelt die gast naast Dean uit en daarna help je me met Dean .-

Ik liet hem geen keus en rende snel naar de troonzaal. We moest nu wel aanvallen doordat onze kleren gescheurd waren en dat we toch voor de deur stonden dus haalde ik mijn vleugels erbij . Ik deed de deur open en vloog als een pijl naar Dean .

Maar wat ik zag was dat er allemaal weerwolven , weerleeuwen en andere wezens hier waren. En al die beesten sprongen mijn richting uit maar omdat ik mijn krachten wouw besparen voor het gevecht van Dean handelde ik ze af door gewoon te vechten, anders had ik gewoon een paar krachten samen gebruikt voor hun te allemaal te doden maar ik vind vechten wel tof dus i dont mind.

Nu ik een paar soldaten heb vermoord mindlink ik naar ... wowww hoe kunnen wij nu het belangrijkste vergeten. Ik weet zijn naam niet eens. Owww ja Alexander dacht ik .

-Alexander , schakel jij de soldaten uit dan ga ik Dean op zijn plaats zetten.-
Ik had geen tijd of zin wat Alexander zijn antwoord ging zijn dus vloog ik over de rest heen.
En ja daar was hij , op zijn troon .

Hij heeft gewoon een grijns op zijn smoel. Dat betekend niet veel goeds .
Ik nam een aanloop en sprong op hem af maar ineens kwam er iets tegen me aangesprongen.

Ik draaide ons in de lucht om en we belande op de grond met de ongelukkige onder me .
Net wanneer ik de strot wouw open bijten zag ik wie het was . WTF , James ?

powerful alpha female Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu