powerful alpha female

Hoofdstuk 45

En toen zag ik het.... hij was omringd door kindjes die aan zijn poten en staart hingen en naast hem kon ik tieners hem zien uitlachen. Ik denk dat het de grote broers of zussen zijn van die kindjes die aan zijn poten hangen.

Ik was even afgeleid door het zicht met Jens en de kindjes dat ik vergat dat ik voor niets bezorgd was en naar hier gelopen. Met een luide grom was alle aandacht op mij gericht maar mijn aandacht was alleen op Jens. Hij kwam op mij af en mindlinkte.

- Ahhhh Luna, help me dan ze blijven aan mijn poten hangen en die groep daar helpt me nog eens niet.-
Hij duwde zijn snuit in de richting van dat stel tieners terwijl hij met zijn poten zat te schudden zodat ze misschien gingen vallen ofzo. Ik liet mijn blik boos op Jens vallen voordat ik weer een luide grom maakte dat hem in submissie op de grond liet vallen.

Hij lag op de grond en keek me onschuldig aan mar je zag dat hij schrik had door de angst in zijn ogen en zijn staart tussen zijn poten. En toen besefte ik dat die kindjes nu onder hem lagen.

- Omg snel sta op. Je zit letterlijk te babysitten!-

Snel stond hij op en de kindjes vielen huilend van hem af en razend snel werden hun opgepakt door dat groepje tieners.
Voordat het groepje wegging keken ze ons nog boos aan en liepen weg terwijl ze hun broertjes of zusjes troostte.

- Waarom had ik daar niet eerder aan gedacht. -
En hij begon te giechelen en dat zag er heel raar uit in zijn wolfvorm. Maar ik snap nog altijd niet hoe snel hij gegroeid is geworden. Zou hij een hybrid zijn. Een hybrid tussen een wolf en een.....eendagsvlieg. Ik bedoel dat zou kunnen want weerwolven worden heel oud en dat als je nog afstamt van zo een vlieg dan zou dit het correcte groeiritme ongeveer zijn.

Ik zette mijn boosheid even aan de kant en zette een serieuze blik op mijn kop.
-Jens...-
Hij keek me beangstigd aan want hij had me nog nooit zo serieus gezien.
-Uhhh...ja?-
-Ben jij een...-
Na ik dat mindlinkte keek hij me nog meer geschrokken aan als daarnet. Nu wist ik dat hij iets achterhield voor mij. Hij is geen gewone weerwolf hé.

-Ben jij een... hybrid?-
Zijn geschrokken blik veranderde naar een verslagen blik want hij hield zijn kop laag.
-Hoe...hoe wist je dat ik een hybrid was?-
-Ik wist dat je een hybrid bent.-
-Weet je ook tussen wat?-
Het leek alsof hij beschaamd is om het te zeggen.

-Ja, jij bent een hybrid tussen weerwolf en een...eendagsvlieg.-
-Jha ik heb vampier bloed in mijn...wacht wat?! Een eendagsvlieg?!-
Waaaaat, ik heb nog nooit gehoord van een weerwolf en vampier hybrid.

-Zei je nou eendagsvlieg?-
Hij keek me aan met een blik van 'retarded'. En het weinige respect vond mijn alfa-instinct niet echt leuk.
Na een lage maar waarschuwende grom mindlinkte ik:
-Dat kon toch, ik bedoel nu bestaat er zelfs al een hebrid tussen deze twee soorten. Dus ik denk met evenwichtige genen zou bijna alles kunnen.-
-Maar vind je me niet afschuwelijk... ik ben een monster. Vampieren en weerwolven zijn gezworen vijanden.-
Dat is totaal niet waar, mijn vader heeft veel vampier vrienden en...mag ik hem nog beschouwen als vader. Ik bedoel hij zal nu ook weten dat wij weten dat hij niet onze biologische vader is.

Ik bleef in mijn gedachte over men vader dat ik Jens helemaal vergeten ben. Wees niet zo egoïstisch en denk aan hem hij geeft je nu nodig. Seffens komt er een misverstand door deze lange stilte.

-Hey, denk niet zo. Jij bent geen monster. Misschien zou je zelfs het conflict tussen de weerwolven en vampieren oplossen.-
Ik bracht hem in een stevige knuffel door mijn hoofd op zijn nek te leggen en we laten ons eigen vallen op het gras en we knuffelde elkaar zolang als we het nodig hebben. En ja, ik zei we want om eerlijk te zijn dit had ik ook even nodig.