powerful alpha female

Hoofdstuk 43

"Wakker worden Doornroosje. Of moet ik je wakker kussen?" Ik wou blijven liggen en die irritante stem gewoon negeren maar toen kwamen alle herinneringen te boven. Shit ik ben in slaap gevallen bij mijn vijand. Ik schoot recht en men hoofd knalde tegen iets aan. "Ahhhh, godverdomme nondeju!" Hij wreef tegen zijn voorhoofd en je zag een grote blauwe plek ontstaan op zijn voorhoofd. Haha dat verdiende je wel domme kwak.

Net wanneer ik wou opstaan greep hij me vast en drukte met zijn duim tegen men voorhoofd. En ik kromp ineen. WTF wil die gast dood ofzo. Ik had zelf niet door dat ik ook een blauwe plek op men voorhoofd had door die kopstoot.
Maar hij heeft erom gevraagd. Dus ik begon ook op die grote blauwe plek te duwen en zo begon het gevecht elkaars koppen indeuken.

Ne een tijdje te hebben geravot en onze hoofden helemaal blauw waren we liggend geëindigd op de grond. Ik mis die tijden met mijn broers. Maar ik kan nog niet terug gaan zonder te doen waarvoor ik ben weggegaan.

Met nog een dikke stomp in zijn buik te geven stond ik recht en toen had ik door dat ik mezelf heb genaaid. Ik heb me serieus samen met hem me opgesloten in deze cel. Wie valt nu in slaap naast degene die u paar uurtjes terug je nog wou vermoorden.

Dat overkomt mij nu weer hé. "Wat is er? Wil je zo graag bij me blijven." Ik ga zelfs de moeite niet doen om daarop te antwoordde. Oké ik ben vies hard genaaid. Dit is niet zomaar een gewone cel, deze cel is speciaal voor sterkere wezens.

Ik probeerde aan de tralies te duwen en trekken maar het bewoog voor geen meter. En op deze tralies staat een spreuk dus als ik magie hier op uitoefen weerkaatst het gewoon terug. "Jij bent eigenlijk best wel achterlijk. Hoe-." Negeer hem Luna. Doe alsof deze domme kwak er niet is.

Wat kan ik nog proberen. Ahjaa! Zijn vleugels. Als ik gisteren goed heb opgelet moeten zijn vleugels hellevuur zijn. Hellevuur is het heetste en meest schadelijkste vuur in dit universum. "-en heeft je mama je nooit geleer-." Ik kapte zijn zijn af en greep zijn schouders vast. "Whaaa, wat doe je. Ga je mij aan-." "KUN JE AUB JE BEK VOOR EEN SECONDE HOUDEN! Dank je."

Hij was denk ik een beetje geschokt van mijn uitbarsting. Ja hoe zou jij zijn als je uitgeput bent van een heftig gevecht, in slaap gevallen met nog doorweekte kleren op een koude betonnen vloer en dan nog eens opgesloten zijn met een kind dat zijn kwebbel niet kan houden.

Wat wou ik nu weer.. ah ja, ik ramde zijn rug tegen de tralies en hij kromp een beetje in van de pijn. Oeps, een beetje te ruw. "Auwww, wat doe je." "Jouw vleugels, die zijn toch gecreëerd van hellevuur?" Hij keek een beetje boos naar mij. Heb ik hem iets misdaan ofzo.

"Allez, ik ben aan het wachten." Hij keek me aan alsof ik Chinees sprak. Is hij retarded ofzo. "Maat, zet die vleugels van u tegen die tralies en dan hoef ik jouw gezicht vandaag niet meer te zien." Hij keek nog altijd verward aan. Is hij serieus of is hij mij aan het pesten.

Ineens zag ik een lichtje boven zijn hoofd branden. "Ahhhh, je wilt dat ik mijn vleugels spreid zodat de tralies smelten en we vrij zijn." Ik heb echt genoeg van zijn komedie. Met mijn handen greep ik naar zijn nek en drukte een klein beetje.
"Als ik jou was zou ik maar rap beginne als je je leven nog niet beu bent." Uit het niks kwam er een scheve grijns op zijn gezicht en zette hij een stapje naar voren.

"En JIJ denkt dat je MIJ zomaar kunt verslaan. Ik ben veel sterker dan jou dus jij zou beter oppassen voor mij." Wanneer hij een stap naar voren zet zet ik eentje naar achter totdat mijn rug in aanraking kwam met een muur.
Ughhh ik haat dit. Maar ik kan moeilijk blijven staan. Hij is ongeveer rond de 1m84 ofzo. En dan heb je mij.

Mijn handen waren nog steeds rond zijn nek en om hem een waarschuwing te geven dat ik nog altijd hem kan vermoorden door gewoon mijn klauwen boven te halen en ze door zijn nek pierce. Ik keek diep in zijn ogen met dominantie. Maar hij deedt het zelfde. Ughhh, hoeveel haat ik voor hem heb bestaat zelfs niet in woorden.

Ik gaf op. Dit zou nog eeuwig duren maar ik wil me echt omkleden en wat uitrusten op een hemels bed. "Denk maar niet dat je gewonnen hebt." Ik wou men handen rond zijn nek weghalen maar ineens hield hij mijn polsen vast.

Okeee, totaal niet raar ofzo. Ik wou zijn handen wegduwen maar het lukte niet. Hij is echt sterk. Maar ik wil hier echt uitgerekend uit en als hij nog zo langer door doet duurt het nog jaren dus stootte ik me af tegen de muur en wou hem tegen de tralies duwen maar halverwege draaide hij ons om zodat ik met mijn rug tegen de tralies kwam.

"OMG! Stop met je kinderachtig gedoe en haal ons hieruit." Hij liet me los. "Ah dat gaat niet op het moment. Doordat ik in het water was zijn mijn vleugels niet in de juiste staat. Ik moet eerst mijn vleugels helen voordat ik ze kan spreiden."

Ik liet mezelf verslagen op de grond vallen. Omg, als ik hier uit ben ga ik zorgen dat hij zijn vleugels nooit meer te voren kan halen en-. "Oh maar ik heb de sleutel van deze cel." Hij haalde zijn hand tevoorschijn uit zijn broek met een grote sleutel. "Kijk, ik heb-." Ik kickte hem recht in zijn edele en pakte de sleutel uit zijn hand en rende naar buiten.

"EINDLIJK VRIJJJJJ!!"

A/n:

Hey i know lang geleden. Het spijt me echt zooooo erg. Maar ik ga proberen een datum vast te stellen wnr ik telkens opload oh en sorry voor die grap.😂

Mic drop.🎤