Hoofdstuk 47

241 8 0
                                    

Wanneer we aan de doorgang stonden van dit territorium keek ik nog een keer achter me voordat ik dit hoofdstuk verliet en eindelijk een nieuw hoofdstuk kon beginnen.

Time skip: 3uur

We waren nu al ongeveer drie uur op pad en hadden ons getransformeerd in onze wolf vorm want dan zouden we sneller transporteren.

Om tijd te doden waren we namen aan het bedenken voor onze roedel. Ik was al aan het denken aan moonlight roedel, twilight roedel, new moon roedel, enzovoort. Maar dat zijn typische namen voor weerwolven roedel en wij zijn alles behalve dat. Ik stam in godsnaam af van de duivel hemzelf doordat mijn biologische vader de zoon is van hem.
Omg kan ik wel godsnaam zeggen doordat het kwaad in mijn DNA zit. Wacht ik zei omg. Ik dacht dat ik God niet kon zeggen. Omg bestaat God wel of is dat verzonnen. Godverdomme ik zei weer omg. Shit doordat ik dat zei ga ik dan naar de hel. Haha ik zit al in de hel. Zou dit dan-

Ik werd verstoort uit mijn zelfconflict door Jens die ineens voor me sprong en begon te kwispelen.
-Hey Luna, ik heb de perfecte naam gevonden. Wat dacht je van divergent. Dat is precies wat onze roedel inhoud.-Mijn ogen werden groot want dat is de perfecte naam.
-Omg Jens, je bent een genie!-
Shit ik zei weer omg maar ik kon niet weer beginnen aan mijn zelfconflict doordat Jens ons ineens samen achter een bosje duwde.

-Wat doe je!-
Ik wou op hel grommen maar hij wees met zijn poot naar het bos en ik keek door een klein gat in de struik naar de plek die hij mij aanwees en toen zag ik het. Het was een klein meisje. Ik denk ongeveer van 7 jaar oud. Ze was aan het rennen maar ze werd omsingeld door 10 mensen.

Nu dat ik beter naar het scenario keek zag ik dat die mensen helemaal bewapend zijn en dat meisje helemaal vuil alsof ze zich allang niet meer heeft gewassen. Ze stond helemaal te trillen van angst.

Ook al zag ze er zo uitgeput uit ze veranderde zich alsnog in een wolf. Haar wolf was bruin met een zilveren streep van het begin van haar snuit doorlopend naar het puntje van haar staart. Ze is vast specialer door de zilveren streep.

Wanneer er drie mensen naar voren stapte hadden ze een ijzeren net en een verdovingsspuit in hun handen. Ik denk dat dat hunters zijn door alle zilveren wapens zoals bogen, geweren, zwaarden, enz.

Ineens werd de hunter met het net opgetild en tegen een boom werd gegooid. Ik keek vanwaar de kracht komt en zag het kleine meisje haar ogen verkleuren. Alleen maar voor een seconde maar dat was lang genoeg om te weten dat zij mindcontrole als kracht heeft maar haar ogen vertelde ook dat ze het niet langer kon volhouden.

Nadat ik lang genoeg de scène geobserveerd mindlinkte ik Jens.
-Jens, ik ga haar redden. Zodra ik daar ben gooi ik haar jou richting dus ik verwacht dat je haar opvangt.-
Hij keek me beangstigd aan.
-Wtf Luna, heb jij hun wapens niet gezien. Het is allemaal van zilver gemaakt. Hoe sterk jij ook lag zijn het blijft zilver.-

Geen tijd te verliezen want nu kwamen ze met hun alle op haar of. Ik sprong over de struik voor haar.
-Jens, ik kan tegen zilver.-

In mijn ooghoek zag ik hem met een geschrokken kop naar mij kijken. Maar mijn aandacht werd gegrepen door de hunter voor mij. "Bemoei he met je eigen zaken rogue. Ik geef je nu nog de kans om te vluchten voordat jij het zelfde lot als zij krijgt."

Waarom zegt iedereen rogue tegen mij. Ik ging beschermend over haar staan en grimde nog naar de hunters voordat ik haar mindlinkte.
-Hey schatje, wat heb jij gedaan om al die mensen achter je aan te hebben.-
Ze keek me verward aan maar mindlinkte me toch terug.
-Ze..ze hadden mijn familie ontvoerd naar een plek onder de grond en deden rare dingen op ons en het..het deed pijn. Ik ben kunnen ontsnappen doordat mijn ouders...hun aanvielen maar ineens lagen ze te slapen wanneer een hunter iets 'et een harde knal op hun richte. Mijn broer heeft me gedragen en tijdens het vluchten waren we gesplitst.-

Oké, ik moest even checken of ik het goede deed. Ik greep haar vast in het nekvel en gooide haar over de struik waar normaal Jens achter moest zitten. De hunters keken hoe zij werd gegooid en dit was mijn perfect kans om hun aan te vallen. Ik sprong op de eerste hunter voor me en beet zijn hoofd eraf. (Haha sorry not sorry). De rest van de hunters keken geschokt maar begonnen mij ook aan te vallen.

Aan de rechter kant van me zag ik een hunter zijn boog aan het spannen terwijl na de linker kant 3 hunters naar mij toe kwamen met hun zwaarden van zilver. Ik rende met volle snelheid op de ene hunter af met zijn hoog en net wanneer hij zijn pijl los liet sprong ik er over en beet in zijn nek. Ik had niet veel tijd om hem te doden want die andere 3 hunters waren een paar metertjes achter me.

Ik liet de hunter los en draaide me om zodat ik nu naar hun gedraaid was. Shit ik kan moeilijk hun alle drie tegelijk aanvallen zonder mijn krachten te gebruiken want ze hadden zwaarden om zich te beschermen dus mijn perfecte plan ontstond. Ik veranderende in mijn mensen vorm en pakte de boog vast terwijl ik drie pijlen badt hield. Net wanneer ze 1 meter voor me waren en nu pas doorhadden wat ik van plan was liet ik de pijlen los. Alle drie uitgeschakeld. Ze werden geraakt in hun hoofd.

De andere 5 rende ook op mij af en beginnen te schieten met hun geweren. Het leek of als ik alles in slow motion zag want ik ontweek elke kogel en veranderde mijn nagels in klauwen en sneed hun kelen over. Iedereen uitgeschakeld behalve de ene met zijn boog. Ik mag wel in zijn keel hebben gebeten maar hij was verre van dood.

Hij dichter ik naar hem wandelde hoe angstiger hij werd. Ik greep zijn kraag en riep: "Waar is de rest die je hebt ontvoerd!"

powerful alpha female Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu