"ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΑΝΑΠΝΟΗΣ"

Chapter 2

""Ελσα Ρον:
<< ΑΥΤΟ ΠΑΡΑΠΑΕΙ!!>> τσιριζω!
<< Τι έγινε ρε παιδιά;>> ερχεται τρεχοντας ο Πετρος προς το μερος μας.
<< όχι ούτε καν ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΩ ΕΤΣΙ! >> συνεχιζω το παραληρημα μου.
<<Ελσα ηρέμησε όλα είναι εντάξει >>  μου λεει η μανα μου. Στον κοσμο της αυτη η γυναικα.. Με εκνευρισε ακομα περισσοτερο!
<< πλάκα μου κάνεις; Θέλω να αλλάξω δωμάτιο τώρα! Δεν πρόκειται να μοιραστώ ένα ολόκληρο δωμάτιο μ ΑΥΤΟΝ!>> της φωναζω.
<< Γιατι;... Εννοώ...>> ξαναλεει. Λες και δεν καταλαβαινει οτι δεν μπορω να μοιραστω ενα δωματιο με τον γιο του.
<< Μπαμπά! Απλά κάνε αυτό που λέει.. Έλεος..>> ειναι οι πρωτες λεξεις που ακουσα να βγαινουν απο το στομα του..
<<Δεν τον θέλω!   Κάντε κάτι!!!>> του φωναζω μεσα στα μουτρα ..
<< Σκασε κι εσύ..>> μου γυριζει θυμωμενος.
<<ΒΛΑΜΜΕΝΕ!!!>> ...με εχει πραγματικα θυμωσει η συμπεριφορα του!
<< Ελσα ΒΓΕΣ ΈΞΩ ΤΏΡΑ! >> ξεσπα και η μανα μου επιτελους!
<< Ελσα αν δεν θέλεις δεν θα είσαι στο δωμάτιο μαζί του,  μην το κάνεις τοσο μεγαλο θέμα, εγώ και ο Πίτερ θα βρούμε μια λύση.>> μου εξηγει.
<< Φέρε την Άννα στο δωμάτιο, όπως στο παλιό μας σπίτι!>> απαιτω. Και φυσικα μου απαντα ενα 'θα δουμε'....    """

~~~~~

""" Λυδια Ρον:  Εχει γινει ενας μικρος πανικος. Σιγα πως εκανε ετσι η Ελσα. Ουτε κατα διανοια δεν θα μοιραζοταν το δωματιο με τον αδερφο μου. Δεν το καταλαβαινει οτι κανει σαν τρελη για κατι τοσο αυτονοητο; Τελεια.. Ακομα δεν γνωριστηκαμε και αρχισαν ηδη τα προβληματα. Ο πατερας μου θυμωσε αρκετα ομως με τον Βικτωρ.. λες και αυτος εχει την αποκλειστικη ευθυνη..Εδω που τα λεμε δεν χαιρετισε στην αρχη τα κοριτσια.. Αυτο ηταν οντως πολυ αγενες...<<Βικτωρα; τι ήταν αυτό;  Έτσι δείχνεις την συμπεριφορά σου εσύ;>> του λεει θυμωμενα ο μπαμπας.
<<Απλά παρτην... Βασικά θέλω ένα δωμάτιο εντελώς μόνος μου.. Έλεος 17 είμαι, δεν μπορώ να συγκατοικω με αγνωστες κοπέλες!>> του απαντα και με το δικιο του.
<< Και ούτε επρόκειτο να σε αφήναμε στο ίδιο δωμάτιο με την Ελσα αλλά και πάλι... Είπαμε πως θα δείξουμε καλούς τρόπους μπροστά τους κι εσύ τι έκανες; Τώρα η Ελσα είναι θυμωμένη μαζί σου! >> συνεχιζει ..
<< Ούτε που με νοιάζει ->>
<< θα έπρεπε!  Τώρα θεωρείται αδερφή σου!!>> τον διεκοπτει αποτομα ο μπαμπας.
<< ΌΧΙ!  Αδερφή μου είναι ΜΟΝΟ  η Λυδια, ούτε η Ελσα, ούτε η Άννα!!>> τονιζει φωναχτα. Και με αυτη του την κουβεντα δεν καθισε να μιλησει αλλο..Σηκωνεται και φευγει απο το σπιτι.
<< Και τώρα τι θα κανουμε μπαμπά;>> τον ρωτω στεναχωρημενη.
<< θα τα κανονίσουμε, Εμμα; >> της αποκρινεται φωνάζοντας την με χαϊδευτικο ονομα. Εμείς πως υποτίθεται πρεπει να την αποκαλούμε;
<<ναι εδώ είμαστε. Η Ελσα θέλει την Άννα στο δωμάτιο. >> λεει η κυρια Εμμα με μιας.
<<Τι; Όχι! Ελσα σε παρακαλώ.. Ζούμε στο ίδιο δωμάτιο εδώ και χρόνια και τώρα έχω την ευκαιρία να έχω ένα ολοδικο μου. Σε παρακαλώ μην μου το στερησεις! >> διαμαρτυρεται η Αννα. Η καημενη εχει δικιο. Δεν ειχε ποτε δικο της δωματιο και επρεπε τωρα που της δινεται η ευκαιρια να την εκμετταλευτει. Αποφασισα να την βοηθησω. Αλλωστε εγω παντα ειχα ενα δικο μου δωματιο. Ποτε ομως δεν ειχα την ευκαιρια να μοιραστω κατι με οποιονδηποτε.
<< Μα εγώ εσένα θέλω! >> της λεει η αδερφη της.
<< Μπορώ αν θες να πάρω την θέση της!>> πεταγομαι! Η ιδεα μου ειναι καλη!
<<Τι;  Εσύ; >> μου λεει η Ελσα σαστισμενη.
<< Ναι εγώ! Θα ήθελα πολύ να μοιραστώ ένα δωμάτιο μαζί σου. Θα γνωριστούμε και καλύτερα!>> επιμενω!
<<Ωραία έκλεισε! Ελσα και Λυδια στο μεγάλο δωμάτιο και Βικτωρας και Άννα στα μόνα! Έλα Εμμα έχουμε πολλά να τακτοποίησουμε ακόμα.>> Και αφου συμφωνει και ο μπαμπας μου πηγαινουμε να φτιαξουμε τα δωματια μας....   """

~~~~~~~

""" Βικτωρας Ρον:  Πολλα συγχαρητηρια στον πατερα μου και στις επιλογες του. Φυσικα και τον ειρωνευομουν. Πολλα επρεπε να του συρω για την συμπεριοφορα του και για την αποφαση του να μεινουμε με αυτες τις γυναικες χωρις καν να εχει παντρευτει ακομα με την Εμανουελλα. Νιωθω το σπιτι να με πνιγει, δεν αντεχω αλλο να καθομα να ακουω τα σχεδια τους. Φευγω και παω στο παρκο να δω τον κολλητο μου τον Νικο... η συζητηση μας πηγε καπως ετσι:
<< Εεεπ μπρο!  Τι λέει;>>
<< Τίποτα, ο πατέρας μου πάλι...>>
<< Τι έκανε;>>
<< Αυτό που αποφάσισε να ζήσουμε μ αυτή την άλλη γυναίκα και αλλάξαμε σπίτι...>>
<< Ναι τα εμαθα.. Το σπίτι είμαι τέλειο ρε φίλε δεν σου αρέσει;>>
<< Καλό είναι μωρέ.. Απλά..>>
<< Λεγε!>>
<< .. Αυτη έχει δύο κόρες και ήταν να μοιραστώ ένα δωμάτιο με μια απ αυτές..>>
<< χαχα τρελη φαση ,  και;>>
<< Υπήρξε καυγάς, αυτή άρχισε να τσιριζει και ο πατέρας μου, ως συνήθως, άρχισε το κήρυγμα περί καλής συμπεριφοράς.. ..>>
<< Και τώρα τι;>>
<< δεν πρόκειται να είμαστε στο ίδιο δωμάτιο, είναι υπερβολικό !  Αστα τώρα αυτά και πάμε στα δικά μας... Που είναι η Μαρκελλα σήμερα;>>
<< Να ρε εκεί πέρα! Καιι τιιιι σκοπεύεις να κάνεις;>>
<< προς το παρόν τίποτα. Περιμένω την κατάλληλη ευκαιρία!>>
<< Ωραία ρε μεγάλε!  Φυσάει το μωρό!>>
<< ΧΑ δεν θα μπορουσα να το θέσω καλύτερα!>>

....."""