"ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΑΝΑΠΝΟΗΣ"

Chapter 38

"""" Πετρος Ρον:
<< Δεν καταλαβαινω την ερωτηση σου; >> απανταει η Ελσα.
<< η ερωτηση ηταν σαφης..>> επιμενει εκεινος. Τι συμβαινει εδω;
<< αποκλειεται η Αλεξια να σου ειπε κατι τετοιο!>>
<< ναι βρε Βικτωρα, θα εισαι μπερδεμενος απ την αμνησια..ετσι γιατρε;>> ρωταω.
<< Ισως ανα τακτα χρονικα διαστηματα να θυμασαι πραγματα που ειτε ειναι σωστα ειτε ειναι λανθασμενα...τις πρωτες ημερες οι ασθενεις παρουσιαζουν περισσοτερο συμπτωματα λανθασμενων αναμνησεων.>>
Πηγε η καρδια στην θεση της. Δεν θελω ουτε να υποθετω αυτο που υπονοηθηκε.
<< Αα ενταξει..συγγνωμη...τοτε πες μου ποια εισαι και γιατι εισαι εδω;>> συνεχιζει ο γιος μου. <<ειμαι...ειμαι ετεροθαλης αδερφη σου..κορη της Εμμα..>>
<< αα ...>>
<< ναι, εγω εχω 2 κορες απο προηγουμενο γαμο ,την Ελσα και την Αννα την οποια θα γνωρισεις μετα...>>
<< και η Λυδια; Ειναι με την μητερα μου στο Λονδινο;>>
<< οχι αγορι μου στο σχολειο ειναι...θα την δεις κι αυτη μετα στο σπιτι μας που μενουμε ολοι μαζι...>>
<< Ολοι μαζι; Μαλιστα.... Ειναι καπως να τα χωνεψω ολα αυτα...θελω να παω στο Λονδινο λιγο καιρο...τουλαχιστον μεχρι να σας θυμηθω... γιατι μου ειναι πολυ δυσκολο ολο αυτο...συγγνωμη κυρια Εμμα , Ελσα...>>
Πως τα εκανα ετσι; Πως εμπλεξα σε αυτο το θεατρο του παραλογου; Τι υποτιθεται επρεπε να του ελεγα εκεινη την στιγμη; Πως θα τον κρατουσα στην Αθηνα; Και το ψεμα συνεχιζεται..
<< Αγορι μου, ο γιατρος δεν αφηνει τα ταξιδια με αεροπλανο..δυστυχως πρεπει να μεινεις εδω...>>
<< συγγνωμη μπαμπα, δεν ξερω πως το πηρα οταν μας ειπες οτι θα μεινουμε ολοι μαζι με τις κυριες απο δω, αλλα τωρα σου λεω οτι δεν θελω να το υποστω ολο αυτο, με ξεπερναει ...ειναι πολυ αποτομο!>>. Τα εχω μπλεξει πολυ ασχημα.
<< ωραια...στην περιπτωση αυτη...θα σου νοικιασω ενα σπιτι, εδω κοντα ομως, να μεινεις οσο θελεις μεχρι να το χωνεψεις...>>
<< Πετρο μου, τι λες; Και ποιος θα τον φροντιζει;>> επεμβαινει η Εμμα.
<< Εγω, η κυρια Μαιρη, η Λυδια, εσυ, αν το θελει κι εκεινος..θεωρω η αποκλειστικη νοσοκομα ειναι υπερβολη...αμνησια εχει ,δεν ειναι και αναπηρος...>>
<< Αγαπη μου εισαι σιγουρος; >>
<< ναι λοιπον.... Αγορι μου ετοιμασου, παρε τα πραγματα σου και θα ερθω σε κανενα 3ωρο να σε παρω.Αγαπη μου, ελα μαζι μου...Ελσα κατσε εδω να του κανεις παρεα..>>
.. Οταν αγχωνομαι δεν ξερω τι λεω και τι κανω...Και δεν ειμαι ανθρωπος που αγχωνεται ευκολα...Ομως τωρα αυτο που προεχει ειναι ο γιος μου και τιποτε αλλο...Θελω να νιωθει ηρεμος, χαλαρος και κυριως να μην πιεζεται και να μην αγχωνεται οπως ειπε και ο γιατρος..
Φευγω με την Εμμα, μπαινουμε στο πρωτο μινι μαρκετ στο δρομο μας και αγοραζω την εφημεριδα της ημερας..Την ανοιγω στην προτελευταια σελιδα με τις αγγελιες για ενοικιαζομενα και επελεγω το πρωτο σπιτι στην γειτονια μας που βρισκω. Παιρνω το τηλεφωνο στα χερια μου, γραφω το κινητο του ενοικιαστη και τον καλω...Δεν του αφηνω περιθωρια για παζαρια και τιμες ,ειμαι ξεκαθαρος οτι το θελω και αμεσα..Με λιγα λογια η συνομιλια μας ειναι μικρη και απεριττη..
Μετα πηγαινουμε με την Εμμα να δουμε το σπιτι... """""