Chapter 15

62 3 0
                                    


"""  Βικτωρας Ρον: Πηγαινω στο δωματιο μου. Μετα απο λιγα λεπτα η πορτα χτυπα. Ανοιγω. Η Ελσα κοντοστεκεται..
<<Τι εγινε;>> την ρωτω.
<< σ ευχαριστω που τον εδιωξες.. Αλλα επρεπε να με αφησεις να τον αντιμετωπισω μονη μου. Θα μπορουσα να τον διωξω και μονη μου. >>
<< δεν θα σε εθετα ποτε σε κινδυνο!>>
<< και παλι σ ευχαριστω! >>
<< παει κι αυτος..>>
<< τι εννοεις;>>
<< δεν εχω φιλους..>>
<< ει μην σκας.. ακομα αρχη ειναι! θα δεις, θα κανεις πολλες παρεες.. >>
<< δεν ξερω.. δεν ειμαι και ο πιο κοινωνικος ανθρωπος.. και δεν εχω την αναγκη να το κανω..>>
<< μην ανυσηχεις.. κοινωνικη η οχι θα βρεις την παρεα που ψαχνεις..>>
<< καλα.. μακαρι να ειχα την δικη σου ανεση.. εσυ εισαι καλος σε ολα! >>
<< τα παραλες.. και δεν προσπαθησα για τιποτα απο ολα αυτα..>>
<< αυτο το πιο κουλ, ειναι αυτο που εκπεμπεις!>>
<< τι  εκπεμπω δηλαδη;; >>
<< τιποτα αστο..>> λεει και παει να φυγει αλλα την τραβω απο το χερι.
<< η Λυδια μου ειπε πως εισαι εξισου αρνητικη για την σχεση μου με την Μαρκελλα οσο εκεινη..>>
<< εμ..η αληθεια ειναι πως δεν μου εχει πει και τα καλυτερα για εκεινη..>>
<< ναι ξερω τι λεει.. εσυ τι πιστευεις;>>
<< δεν μπορω να σου πω τι θα κανεις αλλα .. φαινεται ποσο ψωνισμενη ειναι... βεβαια δεν την εχω γνωρισει προσωπικα για να την κρινω...εσυ θα την ξερεις καλυτερα..αφου ειναι κοπελα σου..>>
<< χμμ.. δεκτη η γνωμη σου και..δεν ειναι κοπελα μου...>>
<< αληθεια; εννοω.. αλλο νομιζα...>>
<< λαθος νομιζες..δεν ειναι η Μαρκελλα αυτη που τριγυριζει στο μυαλο μου..>>
<< α ναι; τοτε ποια ειναι;;
<<Η Μαρκελλα δεν σημαινει τιποτα για μενα πια, στο υποσχομαι δεν θα ξανασχοληθω μαζι της..>>. Με κοιτα με τα υπεροχα ματια της. << καληνυχτα Βικτωρα!>> μου λεει και φευγει.
.<< Καληνυχτα Ελσα!>>, κλεινω την πορτα.. Αισθανομαι το αιμα μου  να βραζει. Πως της ειπα για την Μαρκελλα; δεν θελω να την κανω να υποψιαστει κατι για μενα.. Γαμωτο! Γιατι πρεπει ολα να ειναι τοσο δυσκολα; Ο κυριος Ζαχος μου ειπε να παρω μια αποφαση..Να την ξεχασω η να την διεκδικησω; Αν την διεκδικησω θα προκαλεσω αδιορθωτα προβληματα σε αυτη την οικογενεια που προσπαθει ο πατερας να φτιαξει. Κι αν η Ελσα δεν νιωσει ποτε το ιδιο; Κι αν με βλεπει απλα σαν αδερφο της; Ειναι σωστο να παιξω με τις πιθανοτητες; Απ την αλλη ξερω οτι ποτε δεν προκειται να καταφερω να την ξεχασω.. Ειναι κατι το οποιο συμβαινει και επιθυμω τρελα να αρχισει αλλα τελικα ποτε δεν θα αρχισει..θα μεινει για παντα ανεκπληρωτο και θα με βασανιζει μια ζωη..  """

&quot;ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΑΝΑΠΝΟΗΣ&quot;Where stories live. Discover now