Chapter 21

40 2 0
                                    

"""""   Νικος Ρον:  ...
<<Λοιπον τέλος... Δεν θα πιεις άλλο!>>
<< νομίζεις...είναι... εύκολο;>> μου λεει ζαλισμενος .Προσπαθω να του παρω το μπουκαλι και αυτη την φορα τα καταφερνω.
<< δεν υπάρχει λόγος να συνεχισεις... Να κοίτα!... Η Ελσα ήρθε..!>>. εκεινη ερχεται με ταχυ βημα. Εκεινος γυρνα τον κεφαλι και την κοιτα.
<< Τι εγινε Νικο; >> με ρωτα εκεινη.
<< εχει γινει λιωμα...>
<< γιατι; τι συνεβη;>>
<< αστο δεν ειναι της παρουσης..>>
<< γιατι ρε Βικτωρα γιατι;;>> τον ρωτα. << συγγνωμη...>> της απαντα.
<< αχ ελα να παμε σπιτι..>> προσπαθει να τον σηκωσει και να τον στηριξει επανω της.
<< Να βοηθήσω;>> προθυμοποιουμαι.
<< αν έχεις την καλοσύνη....>>
<< θα ντον βαλουμε στο αμαξι του, θα οδηγησω εγω...>>
<< ευχαριστω..>>
<<  είμαι εντάξει παιδιά... μπορώ...να...περπατησω...και...μονος...μου...>>    """"

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"""""   Ελσα Ρον:... Δεν μπορω άλλο αυτή την κατάσταση... Εχει πιει τόσο πολύ, βρομαει ουίσκι από απόσταση ...Δεν ηξερα οτι στις υποχρεσωσεις της νεας μου ζωης ειναι και να μαζευω τον αδερφο μου μεθυσμενο απο τα μπαρ.. δεν θελω να το ξαναπερασω ολο αυτο ποτε! ειναι οτι χειροτερο..Κάτι κακο θα του συνέβη.. Συνήθως πίνουμε για να ξεχάσουμε η να διωξουμε τον πόνο μακριά... Τι μπορεί να επαθε μέσα σε μια ώρα; Τέλος πάντων ο Νικος με βοήθα και τον μεταφερουμε σπίτι σωο και αβλαβη... Πρεπει να πάει στο κρεβάτι αμέσως...
<<Νικο, περίμενε εδώ... Τον πάω πάνω στο κρεβάτι του...>>
<< Ναι φυσικα...>>. Με ταλαιπωρες κινησεις ανεβηκαμε την σκαλα και μπηκαμε στο δωματιο του. Τον αφησα να πεσει στο κρεβατι του. Κουρουλιαστηκε. Τον σκεπασα με την κουβερτα του.
<< πρέπει να κοιμηθεις τωρα...>>. εκεινος ομως πεταγεται ορθιος και φωναζει..
<<  ΟΧΙΙΙΙ!!!!!! ΔΕΝ ΚΟΙΜΑΜΑΙ...  πριν-σου-πω-πως-αισθανομαι. ..>>.λ Τα χανω.
<< δεν είσαι ο εαυτός σου τώρα.. Θα μου τα πεις αύριο....>> αγνοω την μεθυσμενη δηλωση του.
<< ΕΛΣΑ!! ΟΧΙΙ... ΕΙΜΑΙ - ΚΑΛΑ... Σαγαπω-τρελα.....>> τι λεει; Μ αγαπαει;
<< τι; αχ σε παρακαλώ... Μην το κάνεις χειρότερο ξαπλωσε!>>
<< όχι!!! Πραγματικά - σγαγαπαω - τόσο πολύ.... - μην - μ αφήνεις μόνο μου...>>
<< Βικτωρα! Δεν είσαι μόνος σου..  εδω ειμαι δεν φευγω..! Κοιμησου τώρα σε παρακαλώ...>>
<< ναι αγγελε μου..>>. Μου χαμογελαει και κλεινει τα ματια του. Τα επομενα 5 λεπτα τον ειχε παρει ο υπνος. Εγω απλα καθομουν και με ροδοκοκκινισμενα μαγουλα τον χαζευα. ξυπνα ελσα! τα ειπε ολα πανω στο μεθυσι του. Δεν  υπαρχει περιπτωση να εννοει τιποτα! Δεν προοριζονται για μενα, ισως τα λεει για καποια αλλη...Αλλα αν τα λεει για μενα; Προσπαθω να διωξω τις πονηρες μου σκεψεις ξανα. σηκωνομαι και πηγαινω στο σαλονι που ο Νικος με περιμενε.
<< ... τον πήρε ο ύπνος..>> ανακοινωνω και στεκομαι ορθια μπροστα του.
<< χαίρομαι ....>> μου απαντα και με κοιτα βαθια μεσα στα ματια..
<< εμ σ-σ ευχαριστώ για σήμερα... Και μην ανησυχείς... Νομίζω μπορούμε να το αρχίσουμε απ την αρχή το όλο πράγμα...>>. Συνεχιζει και με κοιτα επιμονα. Πλησιαζει πιο κοντα μου.
<< σ ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου δίνεις... Ειλικρινά....>>
για καποιον περιεργο λογο δεν θελω να φυγω και συνεχιχω να τον κοιτω.. Ψιθυριζω<< Ενταξει..>> και η αναπνοη μου κοβεται οταν μου χαριζει ενα αισθησιακο φιλι..
 Όλα έγιναν τόσο γρήγορα και είμαι απόλυτα μπερδεμενη αλλά... Μου άρεσε... Το φιλι του μου άρεσε... Ήταν τόσο ζεστό και γλυκό... Με ηρέμησε.... Έπειτα με κοίτα με ένα βλέμμα γεμάτο συναισθημα και φευγει.. ετσι απλά.... Δεν τον φωναξα, δεν του μιλησα... ειμαι σοκαρισμένη για την υπόλοιπη μια ώρα μέχρι να συνιδιτοποιησω τι είχε μόλις συμβεί... Αλλά γιατί να φύγει έτσι...; Δεν μου είπε τι αισθάνεται. Δεν μου εδωσε καμια εξηγηση για ολο αυτο. Ύπνο δεν εκανα ολο το βραδυ.. Επιτέλους εχει ξημερώσει...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"""""   Βικτωρ Ρον: Ξύπνω το επόμενο πρωί.. Εχω έναν τρομερό πονοκέφαλο... Πόσο μεθυσα χθες; Δεν θυμάμαι και πολλα... Που ειναι η Ελσα; Ειναι σπίτι; Πρεπει να την δω... Και το βασικότερο.. Τι είπα και έκανα. χθες;;.. Παω στο μπανιο μου και κανω ενα γρηγορο ντουζ να φυγει η οσμη του αλκοολ... Επειτα απο 10 λεπτα αφου εφυγε και η Λυδια απο το δωματιο και κατεβηκε κατω για πρωινο, χτυπησα την πορτα και μπηκα μεσα..<< Ελσα;>>
Ειναι καθισμενη στο κρεβάτι της και αγναντευει έξω απ το παράθυρο φορωντας τα ακουστικα της. Φαινεται χαμενη στις σκεψεις της... Γύρνα αργά το κεφαλι..
<< Καλημερα.. Πως αισθάνεσαι;>> μου λεει και βγαζει τα ακουστικα..
<< Τι έγινε χθες το βράδυ; Το κεφάλι μου πονάει και ζαλιζομαι...>>
<< το θέμα είναι ότι είσαι εντάξει τώρα... Έλα πάμε κάτω να πιεις έναν καφέ σκέτο να συνελθεις>>..Σηκωθηκε και την ακολουθησα. Η Αννα και η Λυδια καθονατι στην βεραντα.. Η Κ. Μαιρη ειναι επανω και καθαριζει τα μπανια... ειμαστε μονοι μας.. Με τα χαριτωμένα πιυζαμακια της μπαινει στην κουζίνα και πήγαινε πέρα δώθε να μου φτιάξει καφέ και πρωινό. Ακόμα και τα ανακατωμενα μαλλιά της λαμπιριζουν στο φως του ήλιου που μπαινει απ το παράθυρο... Έπειτα καθεται μαζί μου, ακουμπωντας εναν καφε και ενα τοστ με βιταμ και μαρμελαδα στο τραπεζι...
<<ορίστε πιες το όλο!>> μου λεει.. Ρουφω μια γουλια..
<< Ελσα... Πρέπει να μου πεις τι ακριβώς έγινε χθες; σου μίλησα περίεργα;>>
<<ναι.. αλλά Άστα τώρα αυτά....αφου δεν μιλουσες εσύ, μιλούσε το ποτό..>> Αυτο ειναι το θεμα ..
<< Λέω... Πες μου τι σου είπα.. ΤΩΡΑ! >>
<< Καλά καλά μην φωνάζεις.. Μου είπες πως μ αγαπάς πολύ και δεν θες να είσαι μόνος σου.>>
Παθαινω ενα μινι σοκ... Απλα την κοιταω σαν χανος ... 
<< Γιατί με κοιτάς έτσι;>> με ρωτα
<< Και-και εσύ τι μου απάντησες; >> ξαναρουφω αλλη μια γουλια.
<< ότι είσαι αδερφός μου τώρα και δεν πρόκειται να σε αφήσω ποτέ μόνο σου.>> ούτε μεθυσμενο δεν με πιστεψε γαμωτο!<< Ναι ρε Ελσα αυτο είναι το θέμα όμως... ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΛΗΘΙΝΑ ΑΔΈΡΦΙΑ ΞΕΚΟΛΛΑ!>> της φωναζω, αρπαζω το φλιτζανι μου και φευγω.. """"

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"""""   Ελσα Ρον: Απορω πως ο ψυχολογος που πηγαινει καθε βδομαδα, δεν εχει σκισει τα πτυχια του.. Ειλικρινα οι μεταπτωσεις του Βικτωρα ειναι ανεξελεγτες και αποτομες. Αντι να μου κι ευχαριστω που τον βοηθησα χθες να γυρισει σπιτι , ακουω και φωνες απο πανω.. Ειλικρινα εχω κουραστει να σχολουμαι μαζι του και με ολα τα τρελα που κανει... Ας ασχοληθει ο ψυχολογος με την περιπτωση του.. οσο μπορει κι αυτος..
εγω εχω αλλα θεματα να σχοληθω, πολυ πιο σοβαρα.. Εχω να ασχοληθω με το χθεσινο φιλι μου με τον Νικο...   """"""

&quot;ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΑΝΑΠΝΟΗΣ&quot;Where stories live. Discover now