""" Ελσα Ρον: ....
-Εντάξει Ελσα ακούω..
-Τι συνδέει την μουσική με την μητέρα του Βικτωρα και της Λυδιας;
-Πώς και αυτή η ερώτηση;
-Απάντησε μου σε παρακαλώ!
-Είναι..Μισο λεπτο.. Πετρο; η Ελσα ρωτάει για την Μαργαριτα..(Μην άνυσηχεις μωρό μου... Μπορείς να της τα πεις...)
-Ελσα... Η μητέρα τους ή Μαργαριτα, ήταν μουσικος και είχε ξεκινήσει την καριέρα της παίζοντας κιθάρα και τραγουδώντας.... Μαθαινε και στα παιδιά να τραγουδουν και να παίζουν.. Ήταν πολύ καλός άνθρωπος, την αγαπουσαν όλοι πολύ, ίδιαιτερα ο Βικτωρας ειχε μια πιο δεμενη σχεση μαζι της, απ ότι ξέρω...
- Ειδικα ο ΒΙκτωρας....
- Δυστυχώς δεν κατάφερε να πολεμήσει την αρρώστια της και με τον θάνατο της τα πήρε όλα μαζί της... Όλοι, ακόμα και ο Πετρο, έχουν βγάλει την μουσική απ την ζωή τους διότι τους την θυμίζει... Μετά, πέρασε ο χρονος αλλα ολοι φτασαν σε σημειο να βγαλουν την μουσικη απο την ζωη τους. Γι αυτο αγαπη μου να προσεχεις με την μουσικη στο σπιτι..
- Ναι το παρατήρησα γι αυτό σε πήρα.... Ευχαριστώ πολύ τα λέμε..
- Ελσα είστε σίγουρα καλά μεταξύ σας;
- Ναι ναι τα λέμε μαμά!
📱 ~~~~~~~~~~~~~....δεν ηξερα τιποτα. Γιατι δεν μας ειχε ποτε τιποτα η μαμα; Επρεπε αν μας εχει ενημερωσει γι αυτη την σημαντικη λεπτομερεια. Ουτε καν λεπτομερεια. Ουσιαστικα απο αυτο εξαρταται πλεον οι ζωες τους. Τωρα εξηγουνται πολλα! Ο Βικτωρας ισως το εχει παρει λαθος το θεμα.. Δεν πρεπει να ειναι λυπημενος για παντα. Πρεπει να κρατα τα ευχαριστα και τις υπεροχες αναμνησεις! Εκει που βρηκα την καλυτερη ιδεα για να τον βοηθησω με φωναζει απο τις σκαλες..
<< Ελσα; Εγω φευγω..>>
<<Που πας ;>>
<< Εξω.. Δεν ξερω τι ωρα θα γυρισω..Κοιμηθειτε και κλειδωστε τηνπορτα!>>
<<καλα..>>
<<Αν υπαρξει θεμα και γινει το οτιδηποτε παρτε με τηλεφωνο, θα ερθω αμεσως!>>
<< ενταξει πηγαινε...>>
Φορα τα παπουτσια του, ξεκαρει το κινητο του και κατευθεινεται προς την πορτα.
<< Βικτωρα;>> λεω και ξεπροβαλλω το κεφαλι μου απ την κουζινα.
<< Ναι;>>
<< Ξερω οτι ειπες στην Λυδια για τον Σεργιο..μου μιλησε πριν..>>
<< και;νομιζω πως καταλαβες οτι πρπει να σταματησεις να τον βλεπεις..>>
<< ναι ...αλλα ξερεις κατι; εγω φοβαμαι...>> λεω και αρχιζω να κλαιω.. """"""" Βικτωρας Ρον: Τρεχω κοντα της..
<< Κοριτσι μου μην κλαις σε παρακαλω!>>
<< ...θα με βρει και θα με βιασει...>> συνεχιζει να κλαει ολο και πιο πολυ..
<< Οχι οχι δεν θα κανει τιποτα τετοιο, εγω ειμαι εδω! Και οσο ειμαι εγω εδω να ξερεις πως κανενας δεν προκειται να σε πειραξει!>> λεω και την αγκαλιαζω σφιχτα.
<< και πως θα παω σχολειο;;>>
<< μαζι μου! >>
<< καθομαστε στο ιδιο θρανιο..>>
<<θα αλλαξεις θεση , θα ρθεις κοντα σε μενα!>>
<<αν με μιλησει τι θα του πω;>>
<< θα του πεις οτι θες να χωρισετε!>>
<< αφου δεν... και αν με ρωτησει γιατι δεν του μιλαω;>>
<<θα του πεις οτι δεν θελεις να συνεχισεις να κανεις παρεα μαζι του γιατι σε ξενερωσε φουλ!>>
<< Βικτωρα! εγω.. δεν θελω να ειμαι μονη μου μια ολοκληρη χρονια!>>
<< Ελσα δεν εισαι μονη σου, ειμαι εγω εδω! και στο σχολειο και εξω και παντου και οπου χρειαστεις εγω θα ειμαι εδω!>>
<<Αληθεια; αφου εσυ δεν με συμπαθεις!>>
<< Τωρα που να σου εξηγω.. Μην σκεφτεσαι βλακειες φυσικα και σε συμπαθω..>>
<<τοτε γιατι μου τα κανεις ολα αυτα;>> την σφιγγω ακομη περισσοτερο.
<<γιατι ειμαι ενας βλακας! Ηρεμησε μην κλαις αλλο!>>.Εκεινη με κρατα σσφιχτα επισης. Ολες οι αισθησεις μου κανουν παρτυ. Το προσωπο μου εχει κατακοκκινισει.
<< Σε παρακαλω μου υποσχεσε οτι θα ηρεμησεις;>>
<< ναι..>>
<<συγγνωμη αλλα ειλικρινα πρεπει να φυγω...>>
<<που θα πας;>>
<<εχω ενα ραντεβου και εχω αργησει..>>
<< με την Μαρκελλα ;>>
<<οχι οχι.. ειλικρινα πρεπει να παω..>>
<<καλα..>>
Την φιλω στο μαγουλο και φευγω. Εξω βρεχει. Πηγαινω γρηγορα στο αμαξι μου. Μπαινω μεσα και καθομαι στην θεση. Κλεινω τα ματια μου. Για καποιον λογο δεν εχω ενταση. Νιωθω μια παραξενη ηρεμια. Αισθανομαι οτι ολο αυτο με τον Σεργιο Σακελλαριδη τελειωσε και πως μετα απο εκεινη την αγκαλια οι σχεσεις μας εχουν φτιαξει για τα καλα. Για πρωτη φορα κανενας δεν πηγε κοντρα στον αλλον. Για πρωτη φορα ειμασταν και οι δυο οι εαυτοι μας! Με χαμογελο, βαζω μπρος και φευγω. Μετα απο αρκετα λεπτα φτανω στο γραφειο του ψυχοθεραπευτη. Το παρκινγκ απεξω ειναι αδειο. Η ωρα ειναι 10. Το Ιδιο πελωριο κτιριο ξεπροβαλλει μπροστα μου. Παιρνω μια βαθια ανασα και μπαινω μεσα απο την μεγαλη κεντρικη πορτα. Προχωρω. Μπαινω στο ανσανσερ και πατω το κουμπι του 6ου οροφου. Αρχιζει ξανα να με καταβαλλει ενα αγχος. Πανω που ημουν ηρεμος. Αλλα οχι πρεπει να σκεφτομαι πως ο κυριος Ζαχος θα με βοηθησει να ξεπερασω τα νευρα μου. Βγαινω απο το ανσανσερ και κατευθυνομαι προς την πορτα του γραφειου. Χτυπω το κουδουνι. Η πορτα ανοιγει αυτοματα. Την κλεινω και κατευθυνομαι προς το βαθος.
<<Καλησπερα Βικτωρα! Τι μου κανεις;>> με χαιρετα ο κ. Ζαχος
<< Για να εχω αναγκη να ερθω σε εσας θα τα εχω τα θεματακια μου.>>
<< Λοιπον καθισε εδω στον καναπε! >> Καθομαι αναπαυτικα. Εκεινος παιρνει το φακελο μου απο το αρχειο του. Ερχεται και καθεται στην πολυθρονα απεναντι μου.
<< Λοιπον για πες μου. >>
<< Εχουν γινει διαφορα τωρα τελευταια..>>
<< Οπως;>>
<< Ο πατερας μου αποφασισε να συζησουμε με την αρραβωνιαστικια του και τις κορες της.>>
<< Μαλιστα..και δεν παει καλα η συγκατοικιση;>>
<< αν δεν ημουν εγω μια χαρα θα πηγαινε..>>
<< δεν μπορεις να το δεχτεις; >>
<< δεν ειναι αυτο το θεμα μου..>>
<< τοτε;>>
<< ειναι αυτη η κοπελα...Η Ελσα.. η κορη της αρραβωνιαστικιας του..>>
<< τι τρεχει με εκεινη;>>
<< μου συμβαινει αυτο που μου λεγατε..Για τον ερωτα ...οτι οταν ερωτευτω η αδρεναλινη μου θα ανεβαινει..>> Με κοιταει με ενα βλεμμα αποριας. Με ενα βλεμμα που με εφερε σε μια πολυ αμηχανη θεση.
<<Τι ηλικια εχει η κοπελα;>>
<< συνομιλικοι ειμαστε..>>
<<Μαλιστα.. Πες μου για εκεινη..Βγαλτα ολα απο μεσα σου!>>Παιρνω μια βαθια ανασα. Κοιτω το ταβανι.. Εκεινος με κοιταει ανυπομονα..
<< Ειναι .. οτι πιο ομορφο εχω δει στην ζωη μου.. Με το που την αντικρισα την πρωτη μερα ... Ηταν ντροπαλη και συνεσταλμενη...Δεν μιλουσε πολυ, κομπιαζε στα λογια της. Οταν την βλεπω σφιγγουν οι μυες μου σε ολο μου το σωμα. Δεν μπορω να αισθανθω χαλαρος. σαν να με μαγευει και να θελω να ξεφυγω απο τα μαγια της. >>
<< περιεγραψε την μου εξωτερικα..>>
<< ειναι ξανθια, με γαλαζια ματια, αδυνατη με ενα απλο αλλα ταυτοχρονα ομορφο στυλ..>>
<< μμμ καταλαβαινω.. Τωρα πες μου ... εχετε κανει κατι; της εχεις μιλησει;>>
<< οχι! υποτιθεται ειναι αδερφη μου..>>
<< εχετε καλες σχεσεις;να υποθεσω οχι γιατι εισαι συνεχεια ευεξαπτος και επιθετικος..>>
<< εχω βρεθει πολλες φορες σε σημειο να την χτυπησω αλλα τελευταια στιγμη συγκρατιομουν..>>
<< αυτο ειναι κακο..αρα εκεινη σε αντιπαθει.>>
<< θα ελεγα πιο πολυ οτι με φοβαται..>>
<< το φανταστηκα.. Τωρα πες μου ... τι θελεις να συμβει μαζι της;>>
<< αισθανομαι οτι... θελω εκεινη... προσπαθησα να κανω κατι με μια κοπελα που μου αρεσε και πριν την γνωρισω αλλα δεν μου βγηκε..>>
<< βλεπω την ταραχη σου.. απο εμενα τι θελεις ; θελεις να σε βοηθησω να την κερδισεις η να την ξεχασεις;;>>
<< οπως σας ειπα...υποτιθεται ειναι αδερφη μου.. οι γονεις μας θα παντρευτουν..Και οταν γινε9ι αυτο θα ειμαστε και νομικα αδερφια..>>
<< δεν μου απαντησες στην ερωτηση μου..>>
<< θελω να διαχειριστω τα συναισθηματα μου..δεν μπορω να αποφασισω κατι τωρα ..αυτη η αποφαση ειναι μεγαλη..>>
<<θα σε βοηθησω να τα διαχειριστεις.. Αλλα αγορι μου πρεπει να την παρεςι γρηγορα αυτη την αποφαση..>>
<< θα την παρω.. απλα θελω λιγο χρονο..θελω να σκεφτω καθαρα και ψυχραιμα..>>
<<καλως.. περιμενα αυτη την στιγμη..ηξερα οτι θα ερθεις σε εμνα οταν ερωτευτεις πραγματικα..θα ξεκινησουμε με μια υπνωση... με το ρολοι.. Παρακαλω ξαπλωσε εδω στον καναπε..>>
Ξαπλωνω και εκεινος φερνει ενα ρολοι μπροστα μου. βαζει τον μετρονομο να χτυπα στα δευτερολεπτα. και το ρολοι κινειται μπροστα μου. Εχω ξανακανει την ασκηση ξερω πως λειτουργει. Κοιταω το ρολοι και ακουω τους χτυπους. Νιωθω τα ματια μου να κλεινουν..
..................................................................................................................
Ενας δυνατος κροτος με ξυπνα αποτομα. Ανοιγω τα ματια μου και πεταγομαι απο την ξαπλωτη σταση στην ορθια. Κοιτω τον κ. Ζαχο.
<< Αγορι μου εισαι ετοιμος!>>
<<ποση ωρα ημουν αναισθητος;>>
<<20 λεπτα..Μου απαντησες σε καποιες ερωτησεις και σου ειπα καποια πραγματα..Πως νιωθεις;>>
<<Καλα..>>
<<ζαλιζεσαι;>>
<<οχι..>>
<< μια χαρα ! Λοιπον εμεις εχουμε τελειωσει για σημερα ..σε περιμενω την επομενη εβδομαδα την ιδια ωρα..>>
<< χρειαζεται να παιρνω κατι;>>
<< οχι και αν νιωσεις οτι πιεζεσαι, απομωνωσου σε ενα μερος και κλεισε τα ματια σου και παιρνε συνεχεια βαθιες ανασες μεχρι να νιωσεις οτι οι παλμοι σου εχουν πεσει..>>
<< Ενταξει..Δεν χρειαζεται να καπνιζεις ουτε να πινεις αλκοολ..>> Τον κοιτω περιεργα. Μαλλον του το ειπα αυτο κατα την διαρκεια της υπνωσης..Σηκωνομαι απο την θεση μου ,τον πληρωνω και φευγω ..Κοιτω το κινητο μου..Η ωρα ειναι 11:10.. Μπαινω στο αυτοκινητο και γυριζω σπιτι. Ανοιγω την πορτα και μπαινω μεσα. Εκεινη καθεται στον καναπε και βλεπει μια ταινια στην τηλεοραση. Ολα τα φωτα ειναι κλειστα, μονο η τηλεοραση φεγγει. Γυριζει το κεφαλι μου και με κοιταει. Πηγαινω και καθομαι διπλα της.
<< Ηρθα !>> της λεω.
<< ολα καλα με το ραντεβου σου;>>
<< ναι ολα καλα..εδω ολα καλα;>>
<< ναι τα κοριτσια κοιμουνται.. εγω δεν μπουρουσα να κοιμηθω..>>
<< γιατι; σε ενοχλησε ο Σακελλαριδης;>>
<<οχι ! ευτυχως.. αλλα μου εχεις στειλει αρκετα μηνυματα..και δεν του εχω απαντησει..>>
<<μηπως να τον μπλοκαρεις απο παντου;>>
<< λες; >>
<< Ναι! >>
<< δικιο εχεις ..>> Ανοιγει το κινητο της και τον μπλοκαρει σε facebook, messenger, tiktok, instagram καθως τον εκανε και φραγη κλησεων.
<< νιωθω καπως καλυτερα τωρα..>> λεει και γελαει. Κουλουριαζει στον καναπε.
<< κρυωνεις;>> την ρωτω και της χαμογελαω..
<< λιγο..>> Τοτε βγαζω την ζακετα μου και της την φορω... Ποσο λατρεψα εκεινη την στιγμη! """
YOU ARE READING
"ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΑΝΑΠΝΟΗΣ"
Teen FictionO Πετρος Αποστολιδης, ενας πλουσιος επειχηρηματιας, εχει χασει την γυναικα του Μαργαριτα απο καρκινο και εχει μεινει με τα δυο παιδια του Βικτωρα και Λυδια. Η Eμανουελλα Γεωργιου, μια απλη φουρναρισσα, παρατημενη απο τον συζυγο της, ζει στην Αθηνα...