"ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΑΝΑΠΝΟΗΣ"

Chapter 18

""""  Ελσα Ρον: Μερικες εβδομαδες αργοτερα και εχω πλεον προσαρμοστει σε μια καθημερινοτητα. Η νεα μου ζωη δεν ειναι τελικα τοσο ασχημη οσο την φανταζομουν. Περναω ομορφα. Και η Αννα περναει ομορφα. Εχει κανει φιλες που βγαινει και διασκεδαζει. Με την Λυδια εχουμε καλες σχεσεις αν εξαιρεσω την υπερβολλικοτητα της σε ολα και την τελειομανια της. Και με τον Βικτωρα εχουμε καιρο να τσακωθουμε. Μου συμπεριφερεται ομορφα, ευγενικα, μου κανει τα χατιρια. Ειναι υπερβολλικα καλος μαζι μου. Αποφευγω να σκεφτομαι τις σκοτεινες μου επιθυμιες. Συγκεντρωνομαι στην πραγματικοτητα. Με τον Βικτωρα ειμαστε αδερφια και τιποτα παραπανω. Αυτο λεω στον εαυτο μου καθε φορα ... Η παρεα μου με την Αλεξια εξελισσεται σε κατι πολυ αξιολογο και αληθινο. Αυτο ηταν που ηθελα. Τελικα ειναι πολυ καλοκαρδος ανθρωπος, δοτικος, νοιαζεται για ολους. Και το βασικοτερο, δινει υπεροχες συμβουλες ! Αυτη ουσιαστικα με βοηθησε να προσαρμοστω και να μ αρεσει η ζωη μου εδω στην Εκαλη... Επισης, με την Μαρκελλα Παπαγεωργιου τα πηγαινουμε πολυ καλα. Κανουμε πολυ παρεα, λεμε τα νεα μας, βγαινουμε. Αλλα οχι και τοσο συχνα οσο με την Αλεξια, διοτι η Μαρκελλα εχει κι αλλες πολλες υποχρεσωσεις, οπως λεει συχνα. Ολα αυτα τα σκεφτομαι στο μαθημα των μαθηματικων, που τοσο βαριεμαι και δεν καταλαβαινω τιποτα... Επιτελους διαλειμμα.. Η Μαρκελλα μας περιμενει με την Αλεξια στις κερκιδες του προαυλιου.
<<Λοιπόν, οι γονείς σου είναι στην Ευρωπη;>> με ρωτα
<< Ναι, τους ζηλεύω πολυ..Αλλα φυσικα αξίζουν να περάσουν χρόνο μαζί,  να ταξιδέψουν.. Τόσο καιρό βγαίναν στα κρυφά και δεν καναν ολα οσα ηθελαν να κανουν..>>
<< Και όταν γυρίσουν θα παντρευτουν;>> 
<< Ναι! Είμαι τόσο χαρούμενη πλέον που θα γίνουμε όλοι μαζί μια οικογένειά! Είναι όλοι τους τόσο καλοί άνθρωποι. Αλλα πιο πολυ χαιρομαι για την μητερα μου. μετα απο τοσα χρονια ειναι ξανα ευτυχισμενη!>>
<< Χαίρομαι για σας! Μμ Ελσα έρχεται ο αδερφός σου..>> με σκουντα η Αλεξια. Γυρνω το κεφαλι μου και τον βλεπω να κατευθυνεται προς το μερος μας με τα χερια στις τσεπες. 
 <<Χαιρεται! Ελσα μπορω να σου πω;>> μου κανει.
<< Ναι ερχομαι...>>. Σηκωνομαι και απομακρυνομαστε.<< Τι εγινε;>> ρωτω.
<< Λοιπον, εχω δύο εισιτήρια για σινεμά.. Θες να πάμε μαζί;>> με ξαφνιαζει.
<<Με μένα; Από που κι ως που;>>
<< Μην μου το χαλάσεις τωρα μικρη! Είπα να περάσουμε λίγο ποιοτικό χρόνο μαζί! Ξέρεις να συσφιξουν οι σχέσεις μας.>>
<< Ναιι αν είναι έτσι να πάμε, σ ευχαριστώ πολύ είσαι ο καλύτερος αδερφός ever!!! >> τον αγκαλιαζω και φευγω....   """"