𝑺𝒐𝒍𝒐 𝑫𝒂𝒏𝒄𝒆 |𝑱𝒊𝒎𝒊𝒏✔

9

Jimin ve Jungkook'un yaptığı bu dans Jimin ve Miley'in bu bölümde yaptığı dans. O yüzden bu mükemmel dansı bir kere daha izleyin derim.

Keyifli okumalar

😍

Yorgun bedenimi daha fazla taşıyamayacağıma kanaat getirip kendimi yere bıraktım. Fazlasıyla yorulmuş ve terlemiştim. Sanırım buna katlanmamım tek sebebi dansa olan sevgimdi yoksa gerçekten çekilecek şey değildi. Terlemeyi sevmezdim bile ama katlanmak zorundaydım.

Gözlerimi yumarak derin nefesler alıp vermeye devam ettim. Dans sınıfında geçen seferki gibi Bay Park'la yanlızdık ve ben bu sefer garip bir şekilde kendimi daha rahat hissediyordum. Beni baş dansçı seçmesi ve hazırladığı koreografiyi ilk gören kişi olmak gururumu okşamıştı doğrusu. Hala inanmakta zorluk çekiyordum ve hala bu durum fazlasıyla garip geliyordu ama güzeldi.

Nefesim yavaş bir şekilde düzene döndüğünde başımın üstünde hissettiğim hareketlilik gözlerimi açmama sebep oldu. Bay Park görüş alanıma girince yutkunmuştum. Bana su uzatıyordu. Onu bekletmemek adına yattığım yerde doğruldum ve tebessüm ederek soğuk olduğu belli olan su şişesini elime aldım.

"Teşekkürler."

Başını sallayarak gülümsedi ve benden uzaklaşarak diğer tarafa doğru ilerledi. Arkasından onu izlerken kendimi sapık gibi hissetmiştim. Siyah kot pantolonu ve kot ceketi sıradan olsada fazla güzeldi. Yada onda fazla güzel durmuştu.

Hızlı bir şekilde başımı iki yana salladım ve kendime kızdım. Böyle düşünmemeliydim.

"koreografiyi beğendin mi? Değiştirmek istediğin bir yer varsa söyle. Fikirlerin benim için önemli."

Bay Park karşıdan beklentiyle bana bakarken yaptığım tek şey şaşkın yüz ifademle onu izlemek oldu. Bu cidden garipti ve beni heyecanlandırıyordu. Dediği şeylere anlam vermekte zorluk çekiyordum. Hoseok olsa bu kadar garipsemezdim çünkü o arkadaşımdı ama işin içinde Bay Park olunca şaşırmadan edemiyordum. Bana neden böyle şeyler söylüyordu?

"koreografi çok güzel Bay Park."

Gülümsemiştim ama o benim gibi yapmamıştı. Elindeki su şişesini yanında durduğu masaya bırakırken durgun yüz ifadesi dikkatimi çeken asıl şey oldu. Yanlış bir şey söylememiştim ama neden bu tekpiyi verdiğini anlamıyordum.

"Bana karşı saygı ifadesi kullanmasan olmaz mı? Bundan nefret ediyorum."

Ellerini siyah saçlarından geçirip isyan edercesine konuşması sesli bir şekilde yutkunmama sebep oldu. Oluşan gergin ortam canımı iyice sıkarken söylediği şey aklımı alt üst etti. Şişeyi yere bırakıp ayağa kalktım.

"Anlamadım?"

Sesim oldukça kısık çıkmıştı ama duyduğuna emindim. Zaten boş sınıfta sesimiz hafif yankılanıyordu. Bay Park bana doğru yaklaştı ve göz teması kurmamızı sağladı. Son iki gündür bunu çok yaşıyorduk. Ve bu bana rahatsız hissettiriyordu. Özelliklede söylediği şeyden sonra.

"Hoseokla çok samimisin benimle de öyle olamaz mısın?"

O kadar ikna edici konuşmuştu ki ne yapacağımı bilemiyordum. Uzun bir süre öylece donup kalmıştım. O kadar şaşkındım ki ağzımı bile oynatamıyordum. Üstelik üzerimde hissettiğim yoğun bakışları bedenimde garip duyguların yayılmasına sebep oluyordu.