SAMANTHA'S POV
Nakarating na kami ng bahay, walang kailaw ilaw pero nandito naman yung mga guards. Ilang days din akong hindi nakakauwi dito. Mas madalas kasi akong umuwi sa condo dahil nga naman mas malapit yun sa school namin.
"Hey! Don't think too much." Biglang sabi ng katabi ko. Si Liza, mapilit siya gusto na daw niya sumama.
"Hello Ms. Samantha, nasa loob po sila." Bati ng isang guard sa akin. Naglakad na kami papunta sa loob, pero bakit ganun parang kinakabahan ako.
"Granny!" Sigaw ko ng makapasok sa loob ng bahay pero walang sumasagot.
"Mom!" Sigaw ko. "Dad!" Dagdag ko pa, dumating na rin kasi si Dad kahapon galing Business trip and speaking of them, binati na nila ako kanina nung nasa event kami. Wala pa ring sumasagot, napansin ko na may ilaw sa garden.
"Sa garden tayo." Sabi ko kay Liza. Sumunod naman siya kaagad sa akin, malapit na kami sa glass door papunta ng garden. I opened the door, hindi pa kami nakakahakbang palabas ng biglang bumukas ang ilaw.
"SURPRISE!!!!" Sigaw nilang lahat and unexpected pati kasama ko sumigaw. Ang daming tao, I thought they forget my birthday. Good thing hindi ako nakauniform, yun damit namin kanina sumayaw yun pa rin ang damit ko ngayon.
"Hey! Do you like it?" Tanong ni Liza sa akin. I'm still on shocked, unexpected.
"Hi princess." It's Mom and Dad, they called me Princess or Baby, kasi ako na lang daw ang nagiisang anak nila.
"You didn't like it?" Tanong ni Mom.
"No, yes?" Sagot ko, tumingin ito sa akin. "I thought you forgot my birthday especially the six of you." Sabi ko sabay turo sa mga pinsan ko. "And you!" Sabi ko kay Gabby sabay irap.
"Samantha." Tawag nila sa akin dahil nagtatampo ako. I used my phone para hindi ko sila mapansin.
"Bakit kasi hindi ninyo binati?" Rining ko na tanong ni Granny sa akin.
"Kayo ang gumawa ng ikatatampo at ikagagalit niya. So, fix this." Utos ni Mom sa kanila. Kahit hindi ako nakatingin sa kanila, alam ko na lumalaki ang mata nila sa sinabi ni Mom. Knowing me, mahirap ako suyuin.
"Hey Sammy." Tawag ni Gabby sa akin, kahit nakayuko ako alam ko siya yun. I can feel it, she want to touch me pero bago pa niya ako mahawakan, I changed my position at tsaka ako naglakad. Pabebe na kung pabebe, muntik na akong hindi pumunta sa event kanina sa school dahil sa sobrang lungkot ko, wala man lang bumati sa akin except for the other staffs and students sa academy.
------
Andito ako sa favorite spot ko dito sa mansion, it's full of grass and trees, may mga butterfly din dito, kaya we called it Forest Concepcion. Walang basta bastang nakakapunta dito, exclusive for me. Bata pa lang ako mahilig na ako maglakad lakad dito sa forest, that's why, sina Gronny at Dad nagpagawa ng tree house with bridge and swing.
"Nice view." May biglang nagsalita sa likod ko sabay yakap sa likod ko. Tumayo ako agad at naglakad ako papunta sa stairs going to the bridge.
"What are you doing here?!" Tanong niya sa akin, ramdam ko na onti-unti siya naglalakad palapit sa akin ulit.
"Stay where you are!" Madiin na utos ko sa kanya. "What are you doing here?!" Tanong ko sa kanya pero hindi pa rin ako humaharap.
"Sumunod lang ako." Sagot niya sa akin.
"Did you know that no one can enter my private spot?!" Tanong ko sa kanya dahil sa sobrang inis ko, haharapin ko na sana siya ng bigla akong muntik matumba.
BINABASA MO ANG
Concepcion Series: HARDENED HEART
Roman d'amourISABELLA SAMANTHA CONCEPCION Siya ang panganay na apo ng mga Concepcion. Itinuturing siyang role model sa kanilang magpipinsan at sa pinapasukan niyang Academy. Tahimik lang siyang tao, ngunit kahit ganon, marami pa rin ang humahanga sa kanya. Who w...
