Fiercely

Chapter 4

Suka

Gabriel is our senior's smartest student. Ganoon siya katalino. Ganoon siya kayaman. At...

Ganoon din siya kapangit!

His hair was semi-shaved and he's rectangular-rimmed glasses didn't even make his look better.

Tsk!

Pinanood ko siyang tumayo at dinala ang pinagkainan niyang tray. Linagay niya iyon sa table para sa mga huhugasang tray at naglakad na siya palabas ng cafeteria kasama ang mga kaibigan niya.

"What's his course?" Napatanong ako bigla.

"Who?" Kumunot naman ang noon ni Aubrey.

"Gabriel Vernan," sabi ko. Napahilig ako sa monobloc na kinauupuan ko at napahalukipkip.

I need some information about him.

"Bachelor in Computer Engineering," sabi ni Aubrey.

"Does he have a car, though?" I asked, again.

Baka pwede kong butasan ang gulong ng sasakyan niya.

"He's the most practical amongst his brothers, Nazie," Aubrey said. "Kung hindi siya makiki-carpool sa mga kapatid niya at may driver namang naghahatid-sundo sa kanya. Minsan nga nagco-commute pa siya eh."

So meaning, wala akong mabubutasang gulong? Oh, this is frustrating!

Napanguso ako. "Rich kid nga naman. Nagagawa ang lahat ng gusto."

"Vernans are filthy rich, Nazrene," Aubrey said before sipping her juice. "Bakit ka biglang naging interesado sa kanya?"

"I'm not interested," sabi ko.

"Really?"

"Hindi nga," sabi ko at napaiwas ng tingin.

"Fine. If you say so..."

Nadapo ang tingin ko sa isang estudyanteng kumukuha ng suka para sa sawsawan niya.

A smile of mischief played in my lips. Bigla kasing may nag-pop na idea sa utak ko.

Humanda ka sa akin, Gabriel Vernan...

Masyado ka kasing pakialamero sa buhay ng iba eh!

Sumunod na araw...

Biglang tumabi sa akin si Aubrey. She looks euphoric! Gods! Wala nang ginawa kung hindi ang humalakhak at humalakhak na parang mangkukulam.

"Oh shit, may chika ako, day!" Aniya. "I think you'll like it very much!"

Napanguso ako. Despite of having an itsy-bitsy idea of what she'll be talking about, I still pretended to be totally oblivious about it.

"You know, Tessa, right? Iyung friend kong senior? Naalala mo?" Tanong niya.

Napatango ako. "I sort of remembered her."

"Anyways, it doesn't really matter if you remembered her or not," aniya. "Ito kasi ang sinabi niya sa akin. This morning, their whole room was filled with foul odor. Malas nga sila dahil naging freshener nila ang mabahong amoy."

"Saan bang classroom?"

"Computer room," sabi ni Aubrey. "Air conditioned 'yon, di'ba? That's why they were forced to open the windows."

"Oh my god!" I laughed. "May kaklase ba silang umaapaw ang putok?"

"Iyon na nga. Nagturuan sila kung kay sino nanggaling ang amoy na parang daw suka," sabi ni Aubrey.