In my Dreams...

Chapter 23: Feeling something BAD

Hanna's POV

AAAHHH! *streched* Good morning! Super kapagod kagabi, pero super saya. Bumaba na ako ng bahay para magready ng breakfast, tulog pa yung iba. Habang nagluluto ako, biglang may yumakap sa likod ko.

"Hey, can you please---" napatigil ako.

"Why did you stop?" with killer smile pa! Argh!

"Distance please!" nakakainis!

Ang lapit niya as in sobrang lapit. Back hug, then napatingin ako sa right ko then nakapatong yung head niya sa shoulder ko... Wait! Know niyo na ba kung sino??? It's George!

"Ok. Bango ng breakfast ah. I'll help you na."

 --AFTERNOON--

Nagplano sila na mamaya na umalis. Mamimiss ko silang lahat, kahit na 1 week na lang eh balik school na.

Nag-ayos na sila ng gamit, nag-impake na din sila for going. Mamimiss ko lahat ng ingay nila and the memories they gave me for 1 week.

"Anne, Hanna, thank you sa lahat ha? I'm thankful na you help me change and mabura lahat ng nagawa kong kasalanan sa inyong lahat." sabi ni Denise.

"No problem Denise. Every person have the right to change and nobody's perfect naman diba?" sabi ko.

"Hanna is right and part ka na ng barkada kaya..." nagtinginan kami ni Anne.

"What is this?" may inabot kami ni Anne kay Denise, a simple gift lang naman.

"A Keychain." sabi ni Anne.

"Pasensya kana if that is so simple ha? Pero lahat kami meron niyan." tumingin muna kami sa iba at pinakita nila kay Denise.

"That's the sign of our barkada." tuloy ko.

"Thank you." niyakap kami ni Denise.

Pagkaalis nila, naupo muna kami ni Anne sa sofa.

"Nakakapagod man, pero madami ang magagandang nangyari sa barkada no?" sabi ni Anne.

"Oo nga. First, napabago natin si Denise and natanggap siya ng iba. Second, nagkaaminan tayo sa isa't isa and lastly, our barkada get stronger enough." sabi ko.

"Tama, new day na naman bukas and new life."

Umakyat na kami pareho ni Anne para magpahinga. Nag-open muna ako ng Facebook ko, nakita ko naman na maraming masaya sa barkada, puro status nga nila eh thank you sa akin, pero isa lang talaga ang nagpangiti sa akin.

"The new girl that make me happy and complete. Having you, Hanna Dizon.
-George"

Nakatag pa sa akin. Bahala na.

Hay.... Tomorrow is another day... New memories, new revelations...

---1 week passed---

Monday...

Kauuwi lang ni Kuya Renz kahapon. Kinuwento ko lahat ang nangyari ng sleep-over pati yung sa panliligaw sa akin ni George, sabi niya, ok lang daw basta hindi ako masasaktan. Pero, si Anne! Sinabi yung tungkol kay.....

--**FLASHBACK**--

"What!" sabi ni Kuya.

"Kuya! Relax! George protect me from him kaya don't be exagge." sabi ko.

Sinabi kasi ni Anne ang tungkol daw sa "Pagbabalik ni Gian" kaya yun, nag-ala 'hulk' si kuya.

"Ang kapal naman niya para bumalik dito! T*ngina niya lang! Wag siya magpapakita sa akin kung hindi!"

"Kuya! Tumigil kana! Hindi ko na siya kailangan at wala na akong pakialam sa kanya."

--**END OF FLASHBACK**--

Tumigil lang siya nung hindi na ako kumain ng gabi. Si Kuya talaga, hindi ako matitiis. Haha! Ngayon papasok na kami sa school, remember, walking distance lang ang house namin from school kaya lakad lang kami ni Anne.

"Hanna!"

"George! Ikaw pala." sabi ni Anne.

"Hi Hanna. Good morning." sabi ni George sa akin.

"Good morning." sabi ko.

"So! Una na ako ha Hanna? Bye." biglang tumakbo si Anne, porket magaling sa volleybal eh.

"Anne! Wait!" hindi na niya narinig yun.

"So..." sabi ni George.

"Ah, George. Nasabi ko na pala kay Kuya na nanliligaw kana sa akin."

"That's what I want to ask, good to hear. So, ipapakilala mo na ako?"

"Ang KAPAL ha? Bahala ka!"

Nakakainis! Tanongin ba daw ako kung ipapakilala ko siya? He should do that move! Argh!!!

"Hanna. Binibiro ka lang naman, nakasimangot ka kasi eh! Sorry."

"Fine."

Inakbayan niya ako pag pasok sa school, andami ngang nakatingin sa amin eh.

"George, tanggalin mo nga yan." bulong ko sa kanya.

"Ang alin? May masama ba suot ko? May dumi ba?"

"Yung kamay mo."

"Ok."

Tinanggal niya pero WORST! Hinawakan niya ang kamay ko.

"Choose, HHWW or Akbay?" wala na akong takas. Ang kulit eh.

"Fine!"

Medyo sumakit ang dibdib ko kaya napatigil ako.

"Hanna, are you ok?" tanong ni George sa akin.

"George, ok lang ako. Medyo sumakit lang ang dibdib ko pero ok lang."

"Aalalayan na lang kita, we're near na."

He guide me nlng. I feel bad going to school na. Medyo masama lang ang pakiramdam ko.

Kunutuban lang ako. I feel something bad will happen...