CHALLENGE ME, BABY ❤

Part 19

Α:Δεν πειράζει μωρό μου. Θα είναι καλό και για τους δυο μας. Θα έχουμε άνετο και βολικό μέλλον για τα παιδιά μας ούτε θα χρειαστεί να δουλέψεις καθόλου.
-Ειναι 4 χρόνια ακούς τι λες.?
Εμείς μια ώρα είμαστε μακριά και τρελαινόμαστε στα τηλέφωνα.
Α:Όλα θα πάνε καλά.
Αμάν ρε Άρη. Ελπίζω.

Ένας μήνας μετά.

Ε:Και με πετάει στο κρεβάτι και ναιιι αυτό μετά ντρέπομαι να σουυ πω.
Ναι η Εύα προχώρησε με Αχιλλέα. Πολύ όμως. Ξέρει πως διακινδυνεύει πολλά αλλά καλύτερα να κάνει οτι λεει η καρδιά της.
-Όμορφα ελπίζω να ήταν καλά.
Ε:Φυσικά απλά πόνεσε λίγο αλλά μετά.
-Χαίρομαι για σένα φιλενάδα.
Ε:Εσείς με Άρη?
-Ε ξέρεις κλασσικά.
Λίγο γυμναστήριο, σπίτι, φροντιστήριο, ύπνος. Δεν υπάρχει χρόνος πλέον.
Ε: θα βρεθεί. Αφού πεθαίνει ο ένας για τον άλλον.
-Εντάξει ναι.

Είμαι σπίτι 'μας'
Ανοίγει η πόρτα και βλέπω έναν κουρασμένο Άρη.
-Γεια
Α:Γεια σου μωρό μου.
Είναι 11 η ώρα και φυσικά ανησύχησα.
Κάθεται στον καναπέ και βγάζει τα βανς. Πετάει το τζάκετ και ακουμπάει τους αγκώνες κοντά στα γόνατά του.
Κλείνει το πρόσωπο του με τις παλάμες.
Δεν θέλω να τον πρίξω οπότε ξαπλώνω στο κρεβάτι 'μας'.
Δεν μιλάμε αρκετά πλέον ίσως συνηθίζουμε την καθημερινότητα που θα ζούμε σε ένα χρόνο από τώρα.
Θυμάμαι πως ξέχασα να φτιάξω την τσάντα για αύριο σηκώνομαι βαριεστημένα και την φτιάχνω.
Ξαπλώνω πάλι.
Σκεπάζομαι. Αλλά δεν μπορώ να κοιμηθώ.
Ακούω τον Άρη να αλλάζει μπροστά απ'την ντουλάπα του. Μετά ξαπλώνει.
Γυρνάει από δω στριφογυρίζει απ'την άλλη. Ξεφυσάει αφού ούτε αυτός μπορεί να κοιμηθεί.
Κολλάει πίσω μου και με αγκαλιάζει σφικτά.
Τώρα πέρασαν όλα τα νεύρα μου.
Α:Ξερω συγγνώμη. Είναι αργά. Μου έκλεισε το κινητό από μπαταρία. Και ήμουν με τον γυμναστή και μιλάγαμε με έναν προπονητή μιας τοπικής ομάδας. Θα με πάρουν. Δεν ξέρω τι θα καταφέρω. Κόβω το γυμναστήριο. Έχω τα φροντιστήρια καθημερινά και προπονήσεις δευτέρα τετάρτη παρασκευή.
Δεν ξέρω πως θα τα βγάλω πέρα μωρό μου.

Όχι δεν μπορεί να είναι ο δυνατός μου Αρούλης.
Γυρνάω προς το μέρος του. Του δίνω ένα φιλί. Ίσως ηρεμεί έτσι αφού και εγώ είμαι καλύτερα.
-Όλα μαζί ναι. Οι πανελλήνιες θα περάσουν. Σχετικά με το ποδόσφαιρο κάνε ότι νιώθεις καλύτερο. Δεν ξέρω. Εγώ θα μαι σε όλα διπλά σου. Το ξέρεις καλά.
Με φιλάει λες και είμαι η ανάσα του.
Ξανά και ξανά και ξανά.
Κοιμηθήκαμε αγκαλιά λες και χρειαζόμασταν ο ένας τον άλλον όσο τίποτα αυτο το βράδυ.

...
Α:Καλημέρα αγάπη μου. Σήκω έχουμε σχολείοοο.
Παρασκευή σήμερα.
-Μμμμμμμ
Σηκώνομαι τώρα τώρα.
Ντυνόμαστε γρήγορα τρώμε πρωινό και φεύγουμε.
Στο αμάξι.
Χμμ
-Ίσως τώρα πρέπει να κόψεις και το τσιγάρο.
Α:Π-ποιο τσιγάρο λες ζωή μου.?
-Σε έχω δει που καπνίζεις κρυφά τα βράδια ή στο προαύλιο με τα παιδιά. Επίσης το έχω γευτεί κιόλας. Γι'αυτό υπάρχουν οι τσίχλες μωράκιι.
Α:Είσαι έξυπνη μικρό μου.
Δεν απαντάω.
Μπαίνουμε στο προαύλιο. Πολλοί μας κοιτάνε, λίγοι διακριτικά, άλλοι όχι. Δεν πειράζει μωρέ υγεία.
Α:ξέρεις έχεις και ωραίο κωλο. Λέει και μου τον ζουλάει.
-Παναγιά μου. Είναι 8 και τέταρτο το πρωί και το μυαλό σου εκεί. Ωωχ θεέ μου.
Λέω αγανακτησμένα.
Α:Αφού είσαι όμορφη να μην σε θαυμάσω?
Γελάω. Απλά είναι θεούλης.
Ε:Καλημέρααα παιδιααα
Α:Καλημέρα Ευούλα! Που είναι ο κολλητός μου?
Ε:Στο κυλικείο. Πήγε να φέρει καφέδες.
-Αχ τι καλό παιδί.
Ε:Εγώ στα έλεγα.
Α: Τι της έκανες προξενιό?
Γελάμε.
-Όχι ρε μωρό μου.
Απλά λέγαμε την γνώμη μας.
Α:καλααα
Τον παίρνω αγκαλιά και τον σφίγγω.
Ε: Να σας βρω ένα δωμάτιο βρε παιδιά.
Ο Άρης της κλείνει το μάτι. Και εγώ την μουτζώνω. Εμ τι ή είμαστε κολλητές ή όχι.
Αχ:Καλημέρααα
Λέει και μας μοιράζει τους καφέδες.
Α:Ευχαριστούμε φίλε.
Αχ:Σιγα ρε τίποτα.
Λέει και πιάνει την Εύα απ'την μέση.
Τι γλυκάκια.
Μετά από συζήτηση καθόμαστε σε ένα παγκάκι. Γενικά έχω ακούσει πολλές και πολλούς να μιλάνε για εμάς και να μας κράζουν.
Αλλά ο Άρης είπε πως έτσι κάνουν όλοι εδώ. Οπότε ναι.
Α:Τι σκέφτεσαι.?
Ψιθυρίζει στο αυτί μου.
-Τίποτα όλα καλά.

Λέω και του δίνω ενα πεταχτό φιλί.

Α:Εντάξει σήμερα τι θα κάνεις?
- έχω και φροντιστήριο. Ένα δίωρο. Μετά τις 5:30 θα είμαι ελεύθερη.
Α: ωραία θα έρθεις στην προπόνηση μου. Θέλω συμπαράσταση.
Έχω στις 7.
-Φυσικά αγάπη μου.

Vote and comment❤